بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla
7- Tuvalet Yaparken Kıbleye Dönme İzni Var Mı?
9- Câbir b. Abdillah (radıyallahü anh) demiştir ki: “Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), tuvalet esnasında kıbleye yönelmeyi yasaklamıştı. Ancak vefatından bir yıl önce kıbleye doğru tuvaletini yaparken gördüm.” (Ebû Dâvûd, Tahara: 5; İbn Mâce, Tahara: 18)
Bu konuda; Ebû Katâde Âişe ve Ammâr b. Yâsir’den de hadis rivâyet edilmiştir.
Tirmizî: Bu konudaki Câbir hadisi hasen garibtir demiştir.
10- Ebû Katâde (radıyallahü anh): “Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kıbleye dönerek tuvalet ihtiyacını giderdiğini görmüştür.” (Tirmizî rivâyet etmiştir.)
Bu hadisi Kuteybe bu şekilde İbn Lehia'dan bize aktarmıştır. Câbir’in 9 numaralı hadisi bu konuda daha sahihtir. Bazı hadisçiler İbn Lehia’yı hafıza yönünden tenkit etmişlerdir.
11- İbn Ömer (radıyallahü anh), şöyle demiştir: “Bir gün Hafsa (radıyallahü anha)’nın evinin damına çıkmıştım, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i yüzü Şam tarafına arkası da Ka’be’ye dönük olarak tuvalet ihtiyacını gideriyordu.” (Buhârî, Vudu’: 14; Nesâî, Tahara: 22)
Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir.
٧ - باب مَا جَاءَ مِنَ الرُّخْصَةِ فِي ذَلِكَ
٩ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، وَمُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، قَالاَ حَدَّثَنَا وَهْبُ بْنُ جَرِيرٍ، حَدَّثَنَا أَبِي، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ، عَنْ أَبَانَ بْنِ صَالِحٍ، عَنْ مُجَاهِدٍ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ نَهَى النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم أَنْ نَسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةَ بِبَوْلٍ فَرَأَيْتُهُ قَبْلَ أَنْ يُقْبَضَ بِعَامٍ يَسْتَقْبِلُهَا . وَفِي الْبَابِ عَنْ أَبِي قَتَادَةَ وَعَائِشَةَ وَعَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ جَابِرٍ فِي هَذَا الْبَابِ حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ .
١٠ - وَقَدْ رَوَى هَذَا الْحَدِيثَ ابْنُ لَهِيعَةَ، عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ، عَنْ جَابِرٍ، عَنْ أَبِي قَتَادَةَ، أَنَّهُ رَأَى النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم يَبُولُ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ . حَدَّثَنَا بِذَلِكَ قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا ابْنُ لَهِيعَةَ . وَحَدِيثُ جَابِرٍ عَنِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم أَصَحُّ مِنْ حَدِيثِ ابْنِ لَهِيعَةَ . وَابْنُ لَهِيعَةَ ضَعِيفٌ عِنْدَ أَهْلِ الْحَدِيثِ ضَعَّفَهُ يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ الْقَطَّانُ وَغَيْرُهُ مِنْ قِبَلِ حِفْظِهِ .
١١ - حَدَّثَنَا هَنَّادٌ، حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ سُلَيْمَانَ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى بْنِ حَبَّانَ، عَنْ عَمِّهِ، وَاسِعِ بْنِ حَبَّانَ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، قَالَ رَقِيتُ يَوْمًا عَلَى بَيْتِ حَفْصَةَ فَرَأَيْتُ النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم عَلَى حَاجَتِهِ مُسْتَقْبِلَ الشَّأْمِ مُسْتَدْبِرَ الْكَعْبَةِ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.