9. Bey'at
2942- İbn Ömer'den demiştir ki:
Biz, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e (emirlerini) dinlemek ve itaat etmek üzere söz verirdik (de, Rasûl-i Ekrem efendimiz) bize
" Gücünün yettiği şeylere (söz ver)" diye telkinde bulunurdu.
Buharî, ahkam 43; Müslim, İmâre 90; Nesâî, bey'at 24, İbn Mâce, Cihad 41; Muvatta; bey'at 1; Ahmed b. Hanbel, 11-62, 81, 101, 139.
2943- Urve (radıyallahü anh)'den demiştir ki:
Hazret-i Âişe, Resûlüllah'ın kadınlarla biatleşmesini şöyle anlatmıştır:
Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (biatleşirken) hiçbir kadının eline dokunmadı. Ancak herbir kadından (biati sözle) aldı. Bir kadından (sözü) aldı da kadın da (söz) verdi mi
" Git! senin biatim aldım" buyururdu.
Buhârî, talak 20, şurût 1, tefsir 60/2, ahkam 49; Müslim imâre 88, 89; İbn Mâce, Cihad 43; Ahmed b. Hanbel, VI-114, 270, 365.
2944- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e yetişen Abdullah İbn Hişâm'dan (rivâyet olunduğuna göre) annesi Zeyneb bint Humeyd, onu Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e götürüp
" Ey Allah'ın Rasûlü bununla biatleş" demiş, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de " - O (daha) küçüktür." demiş ve onun başını okşamıştır.
Buhârî, ahkam 46.
٩ - باب مَا جَاءَ فِي الْبَيْعَةِ
٢٩٤٢ - حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ عُمَرَ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ دِينَارٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، قَالَ كُنَّا نُبَايِعُ النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم عَلَى السَّمْعِ وَالطَّاعَةِ وَيُلَقِّنُنَا فِيمَا اسْتَطَعْتَ .
٢٩٤٣ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ، حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ، حَدَّثَنِي مَالِكٌ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ عُرْوَةَ، أَنَّ عَائِشَةَ، رضى اللّه عنها أَخْبَرَتْهُ عَنْ بَيْعَةِ، رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم النِّسَاءَ قَالَتْ مَا مَسَّ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم يَدَ امْرَأَةٍ قَطُّ إِلاَّ أَنْ يَأْخُذَ عَلَيْهَا فَإِذَا أَخَذَ عَلَيْهَا فَأَعْطَتْهُ قَالَ ( اذْهَبِي فَقَدْ بَايَعْتُكِ ) .
٢٩٤٤ - حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ بْنِ مَيْسَرَةَ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يَزِيدَ، حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِي أَيُّوبَ، حَدَّثَنِي أَبُو عَقِيلٍ، زُهْرَةُ بْنُ مَعْبَدٍ عَنْ جَدِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ هِشَامٍ، قَالَ وَكَانَ قَدْ أَدْرَكَ النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم وَذَهَبَتْ بِهِ أُمُّهُ زَيْنَبُ بِنْتُ حُمَيْدٍ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ بَايِعْهُ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ( هُوَ صَغِيرٌ ) . فَمَسَحَ رَأْسَهُ .
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.