46. İmam Gelmeden Kamet Getirilmiş De Olsa, Cemaat Oturarak İmamı Bekler
539- Abdullah b. Ebî Katâde'nin babası (Ebû Katâde) vasıtasıyla Nebî (sallallahü aleyhi ve sellem)’den rivâyet ettiğine göre, (Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur :
" Namaz için ikamet edildiğinde beni görünceye kadar (ayağa) kalkmayınız"
Buhârî, cuma 18, ezan 22, 23; Müslim, mesâcid 156-160; Tirmizî, salât 29; cuma 21, 63; Nesâî, ımâme 12, ezan 42; Dânmî, salat 47; Ahmed b. Hanbel, V, 304, 305, 307, 308, 310.
Ebû Dâvûd buyurdu ki: Bu hadis-i şerifi aynı şekilde Eyyûb ile Haccacu's-Savvâf da, Yahyâ'dan rivâyet etmişlerdir.Hişam ed-Destevâî dedi ki:
" (Bu hadisi) bana Yahya (mektubunda) yazdı. " Bu hadisi bir de Muâviye b. Sellâm ve Ali b. El-Mübârek Yahya'dan rivâyet etmişler ve rivâyetlerinde (fazla olarak şunu) nakletmişlerdir:
" Beni görünceye kadar (kalkmayınız ve) acele etmeyiniz"
540- (Bir evvelki) hadis-i şerifi (bir de) İbrahim b. Mûsâ, ayni senedle Îsa ve Ma'mer kanalıyla Yahya'dan rivâyet etmiştir. (Ma'mer, Yahya'dan bu hadisi şöyle) rivâyet ediyor:
" Benîm çıktığımı görünceye kadar kalkmayın''
Ebû Dâvûd buyurdu ki:
" Benim çıktığımı" ifadesini Ma'mer'den başka kimse rivâyet etmedi. Aynı hadisi Ma'mer'den İbn Uyeyne de rivâyet etti. Ama bu rivâyetinde " benim çıktığımı" ifâdesini kullanmadı.
541- Ebû Hureyre'den, (şöyle dediği rivâyet edilmiştir);
Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem, evinden çıkınca) namaz için kamet getirilmeye başlanırdı. Cemaat da Peygamberden önce yerlerini alırlardı.
Buhârî, ezan 24, 25; Müslim, mesâcid 158; Nesâî, imâme, 24.
542- Humeyd'den nakledilmiştir ki;
Ben Sabit el-Bunânî'ye namaz için ikâmet getirildikten sonra konuşan kimsenin (halini) sordum. O da bana Enes b. Mâlik'in (şöyle) dediğini söyledi:
" Namaza ikâmet getirilmişti. Bir adam Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın önüne gerildi, ikâmetten sonra onu (namaza durmaktan) alıkoydu."
Buhârî, ezan 28.
543- Kehmes (b. el-Hasen)'den nakledilmiştir ki;
Mina'da, henüz imam yokken namaz kılmak için ayağa kalktık (sonra) bir kısmımız oturdu. Bunun üzerine Kûfeli bir ihtiyar bana, " niçin oturuyorsun?" dedi. Ben de " oturmanın sebebi İbn Büreyde'nin (ayakta imamı bekleme hali için) " bu tekebbürdür" sözüdür" dedim. Bunun üzerine yaşlı adam dedi ki:
" Abdurrahman b. Avsece el-Berâ b. Azib'den onun şöyle dediğim bana nakletti:
" Biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın zamanında namaza başlamadan önce uzun süre ayakta saf olarak beklerdik" . el-Berâ demiş ki;
" Resûlüllah şöyle buyurdu: Allah azze ve celle ve melekleri ilk saflara ulaşanlara rahmetle duâ ederler. Kişiyi bir saf ileri götüren adımdan, Allah katında daha sevimli hiç bir adım yoktur."
Sadece Ebû Dâvûd rivâyet etmiştir.
544- Enes'ten; demiştir ki;
Namaz için kamet getirilmişti. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ise mescidin bir kenarında (birisiyle) fısıldaşıyordu. Cemaat uyuklamaya başlayıncaya kadar da namaza durmadı.
Buhârî, ezan 27; Müslim, hayz 123-124; Nesâî imame 13; Ahmed b. Hanbel, III-I01, 114, 182.
545- Salim Ebû'n-Nadr demiştir ki;
Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) mescidde namaz için ikemet edildiği zaman cemaati az görürse namaza durmaz, otururdu, Cemaati (tamamen) toplanmış görünce de namaza dururdu.
Kütüb-ü Sitte'den sadece Ebû Dâvûd rivâyet etmiştir.
546- (Bir evvelki) hadisin aynısı (bir de) Hazret-i Ali (radıyallahü anh)'den rivâyet edilmiştir.
٤٦ - باب فِي الصَّلاَةِ تُقَامُ وَلَمْ يَأْتِ الإِمَامُ يَنْتَظِرُونَهُ قُعُودًا
٥٣٩ - حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، وَمُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ، قَالاَ حَدَّثَنَا أَبَانُ، عَنْ يَحْيَى، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي قَتَادَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم قَالَ ( إِذَا أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ فَلاَ تَقُومُوا حَتَّى تَرَوْنِي ) . قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَهَكَذَا رَوَاهُ أَيُّوبُ وَحَجَّاجٌ الصَّوَّافُ عَنْ يَحْيَى . وَهِشَامٌ الدَّسْتَوَائِيُّ قَالَ كَتَبَ إِلَىَّ يَحْيَى . وَرَوَاهُ مُعَاوِيَةُ بْنُ سَلاَّمٍ وَعَلِيُّ بْنُ الْمُبَارَكِ عَنْ يَحْيَى وَقَالاَ فِيهِ ( حَتَّى تَرَوْنِي وَعَلَيْكُمُ السَّكِينَةُ ) .
٥٤٠ - حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُوسَى، حَدَّثَنَا عِيسَى، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنْ يَحْيَى، بِإِسْنَادِهِ مِثْلَهُ قَالَ ( حَتَّى تَرَوْنِي قَدْ خَرَجْتُ ) . قَالَ أَبُو دَاوُدَ لَمْ يَذْكُرْ ( قَدْ خَرَجْتُ ) . إِلاَّ مَعْمَرٌ . وَرَوَاهُ ابْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ مَعْمَرٍ لَمْ يَقُلْ فِيهِ ( قَدْ خَرَجْتُ ) .
٥٤١ - حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ خَالِدٍ، حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ، قَالَ قَالَ أَبُو عَمْرٍو ح وَحَدَّثَنَا دَاوُدُ بْنُ رُشَيْدٍ، حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ، - وَهَذَا لَفْظُهُ - عَنِ الأَوْزَاعِيِّ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ أَبِي سَلَمَةَ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ الصَّلاَةَ، كَانَتْ تُقَامُ لِرَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَيَأْخُذُ النَّاسُ مَقَامَهُمْ قَبْلَ أَنْ يَأْخُذَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم .
٥٤٢ - حَدَّثَنَا حُسَيْنُ بْنُ مُعَاذٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى، عَنْ حُمَيْدٍ، قَالَ سَأَلْتُ ثَابِتًا الْبُنَانِيَّ عَنِ الرَّجُلِ، يَتَكَلَّمُ بَعْدَ مَا تُقَامُ الصَّلاَةُ فَحَدَّثَنِي عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ فَعَرَضَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم رَجُلٌ فَحَبَسَهُ بَعْدَ مَا أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ .
٥٤٣ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ سُوَيْدِ بْنِ مَنْجُوفٍ السَّدُوسِيُّ، حَدَّثَنَا عَوْنُ بْنُ كَهْمَسٍ، عَنْ أَبِيهِ، كَهْمَسٍ قَالَ قُمْنَا إِلَى الصَّلاَةِ بِمِنًى وَالإِمَامُ لَمْ يَخْرُجْ فَقَعَدَ بَعْضُنَا فَقَالَ لِي شَيْخٌ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ مَا يُقْعِدُكَ قُلْتُ ابْنُ بُرَيْدَةَ . قَالَ هَذَا السُّمُودُ . فَقَالَ لِي الشَّيْخُ حَدَّثَنِي عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْسَجَةَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ كُنَّا نَقُومُ فِي الصُّفُوفِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم طَوِيلاً قَبْلَ أَنْ يُكَبِّرَ قَالَ وَقَالَ ( إِنَّ اللَّهَ وَمَلاَئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى الَّذِينَ يَلُونَ الصُّفُوفَ الأُوَلَ وَمَا مِنْ خَطْوَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ خَطْوَةٍ يَمْشِيهَا يَصِلُ بِهَا صَفًّا ) .
٥٤٤ - حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ، عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ، عَنْ أَنَسٍ، قَالَ أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ وَرَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم نَجِيٌّ فِي جَانِبِ الْمَسْجِدِ فَمَا قَامَ إِلَى الصَّلاَةِ حَتَّى نَامَ الْقَوْمُ .
٥٤٥ - حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِسْحَاقَ الْجَوْهَرِيُّ، أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ، عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ، عَنْ مُوسَى بْنِ عُقْبَةَ، عَنْ سَالِمٍ أَبِي النَّضْرِ، قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم حِينَ تُقَامُ الصَّلاَةُ فِي الْمَسْجِدِ إِذَا رَآهُمْ قَلِيلاً جَلَسَ لَمْ يُصَلِّ وَإِذَا رَآهُمْ جَمَاعَةً صَلَّى .
٥٤٦ - حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِسْحَاقَ، أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ، عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ، عَنْ مُوسَى بْنِ عُقْبَةَ، عَنْ نَافِعِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنْ أَبِي مَسْعُودٍ الزُّرَقِيِّ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ، - رضى اللّه عنه - مِثْلَ ذَلِكَ .
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.