51. İmam, İntihar Eden Bir Kimsenin Namazını Kılar Mı?
3187- Câbir b. Semure dedi ki:
Bir adam hastalanmıştı. Bir süre sonra onun hakkında feryad-ü figan yükselmeye başladı. Bunun üzerine (o hastanın) komşusu, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a gelip:
(Ey Allah'ın Rasûlü) O (adam) öldü, dedi. (Hazret-i Peygamber de):
" Ne biliyorsun?" dedi. (O kimse de);
Ben onu (ölmüş halde) gördüm, dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de:
" O kimse ölmedi" dedi. (Adam da) döndü (gitti). Derken (hastanın evinden tekrar) onun için feryad-ü figanlar yükseldi. Bunun üzerine (hastanın komşusu tekrar) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e geldi ve:
Ey Allah'ın Rasûlü o kimse gerçekten öldü, dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de:
" O ölmedi" buyurdu. (Adam tekrar) döndü (gitti. Fakat) (evden yine) o kimse için ağlanıp sızlandığı işitilmeye başlandı. O sırada (hastanın) karısı (dışarı çıkıp o adama)
Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e git ve (komşunun intihar ettiğini) kendisine haber ver dedi; (o adam da):
Ey Allah'ım, sen ona la'net et! dedi. Sonra (bu) adam gitti ve o kimseyi yanındaki mızrak demiri ile kendisini öldürmüş halde gördü. Ve hemen Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e varıp onun öldüğünü kendisine bildirdi. (Rasûl-ü Zîşan Efendimiz)
" Ne biliyorsun?" (dedi) O da:
Onu yanındaki mızrak demiriyle kendini öldürmüş halde gördüm, cevabını verdi. (Rasûl-i Zîşan Efendimiz tekrar):
" Sen onu gördün mü?" diye sordu (o adam da):
Evet, cevabını verdi. (Bunun üzerine Peygamber Efendimiz):
" Öyleyse ben onun namazını kılmam!" buyurdu.
Müslim, cenâiz 107; Nesaî, cenâiz 68; Tirmizî, cenâiz 69; İbn Mace, cenâiz 31; Ahmed b. Hanbel V- 78, 92, 94, 97.
٥١ - باب الإِمَامِ لاَ يُصَلِّي عَلَى مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ
٣١٨٧ - حَدَّثَنَا ابْنُ نُفَيْلٍ، حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ، حَدَّثَنَا سِمَاكٌ، حَدَّثَنِي جَابِرُ بْنُ سَمُرَةَ، قَالَ مَرِضَ رَجُلٌ فَصِيحَ عَلَيْهِ فَجَاءَ جَارُهُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَ لَهُ إِنَّهُ قَدْ مَاتَ . قَالَ ( وَمَا يُدْرِيكَ ) . قَالَ أَنَا رَأَيْتُهُ . قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ( إِنَّهُ لَمْ يَمُتْ ) . قَالَ فَرَجَعَ فَصِيحَ عَلَيْهِ فَجَاءَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَ إِنَّهُ قَدْ مَاتَ . فَقَالَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم ( إِنَّهُ لَمْ يَمُتْ ) . فَرَجَعَ فَصِيحَ عَلَيْهِ فَقَالَتِ امْرَأَتُهُ انْطَلِقْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَخْبِرْهُ . فَقَالَ الرَّجُلُ اللَّهُمَّ الْعَنْهُ . قَالَ ثُمَّ انْطَلَقَ الرَّجُلُ فَرَآهُ قَدْ نَحَرَ نَفْسَهُ بِمِشْقَصٍ مَعَهُ فَانْطَلَقَ إِلَى النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَخْبَرَهُ أَنَّهُ قَدْ مَاتَ فَقَالَ ( مَا يُدْرِيكَ ) . قَالَ رَأَيْتُهُ يَنْحَرُ نَفْسَهُ بِمَشَاقِصَ مَعَهُ . قَالَ ( أَنْتَ رَأَيْتَهُ ) . قَالَ نَعَمْ . قَالَ ( إِذًا لاَ أُصَلِّي عَلَيْهِ ) .
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.