36- İmam Arkasında Aksıran Ne Yapar?
939- Muaz b. Rıfaa b. Rafi (radıyallahü anh), babasından aktararak şöyle der: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in arkasında namaz kıldım ve aksırdım ve şöyle dedim:
(Elhamdü lillahi hamden kesîran Tayyiben mübareken fîh mübareken aleyhi kema yuhibbu Rabbuna ve Yerza) = En çok ve eksiksiz tüm övgüler Allah’a mahsustur. İyilikler ve bereket O’ndandır Rabbimin razı olduğu ve hoşlandığı gibi.) Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), namazı bitirince döndü ve:
(Kimsenin söylemediği o sözleri namazda söyleyen kimdi?) Sonra, ikinci sefer:
(Kimdi o söyleyen) dedi. Rıfaa b. Rafi b. Afra:
(Benim Ey Allah’ın Rasûlü) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
(Nasıl demiştin tekrar et) buyurdu. O da:
(En çok ve eksiksiz tüm övgüler Allah’a mahsustur. İyilikler ve bereket O’ndandır. Rabbimin razı olduğu ve hoşlandığı gibi) dedi. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
(Benliğim kudret elinde olan Allah’a yemin olsun ki; bu duayı otuzdan fazla Melek birbiriyle yarış edercesine Allah’ın katına çıkarıyorlardı.) (Tirmizî, Salat: 296; Ebû Dâvûd, Salat: 171)
940- Abdulcebbar b. Vail babasından naklediyor ve şöyle diyor:
(Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem)’in arkasında namaz kıldım, ellerini kulaklarının alt hizasına kadar kaldırdı. (Ğayril mağdubi aleyhim veladdâllîn) deyince (âmin) dedi. arkasında olduğum için bunu işittim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), bir adamın şöyle dediğini işitti:
(Elhamdü lillahi hamden kesiran tayyiben mübareken fih= En çok ve eksiksiz tüm övgüler Allah’a mahsustur. İyilikler ve bereketler O’ndandır) Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), namazını bitirip selâm verince:
(Namazda o sözü söyleyen kimdir?) diye sordu. Bir adam:
(Ey Allah’ın Rasûlü! benim ve bunu söylemekle kötü bir niyetim yoktu) deyince; Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
(On iki melek o sözü Allah katına çıkarmakta yarış etti, arşa varıncaya kadar kimse de onlara engel olmadı.) (Ebû Dâvûd, Salat: 121; İbn Mâce, Salat: 2)
٣٦ - باب قَوْلِ الْمَأْمُومِ إِذَا عَطَسَ خَلْفَ الإِمَامِ
٩٣٩ - أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ، قَالَ حَدَّثَنَا رِفَاعَةُ بْنُ يَحْيَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رِفَاعَةَ بْنِ رَافِعٍ، عَنْ عَمِّ، أَبِيهِ مُعَاذِ بْنِ رِفَاعَةَ بْنِ رَافِعٍ عَنْ أَبِيهِ، قَالَ صَلَّيْتُ خَلْفَ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَعَطَسْتُ فَقُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ مُبَارَكًا عَلَيْهِ كَمَا يُحِبُّ رَبُّنَا وَيَرْضَى . فَلَمَّا صَلَّى رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم انْصَرَفَ فَقَالَ ( مَنِ الْمُتَكَلِّمُ فِي الصَّلاَةِ ) . فَلَمْ يُكَلِّمْهُ أَحَدٌ ثُمَّ قَالَهَا الثَّانِيَةَ ( مَنِ الْمُتَكَلِّمُ فِي الصَّلاَةِ ) . فَقَالَ رِفَاعَةُ بْنُ رَافِعِ بْنِ عَفْرَاءَ أَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ . قَالَ ( كَيْفَ قُلْتَ ) . قَالَ قُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ مُبَارَكًا عَلَيْهِ كَمَا يُحِبُّ رَبُّنَا وَيَرْضَى . فَقَالَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم ( وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَقَدِ ابْتَدَرَهَا بِضْعَةٌ وَثَلاَثُونَ مَلَكًا أَيُّهُمْ يَصْعَدُ بِهَا ) .
٩٤٠ - أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْحَمِيدِ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ حَدَّثَنَا مَخْلَدٌ، قَالَ حَدَّثَنَا يُونُسُ بْنُ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَبْدِ الْجَبَّارِ بْنِ وَائِلٍ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ صَلَّيْتُ خَلْفَ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَلَمَّا كَبَّرَ رَفَعَ يَدَيْهِ أَسْفَلَ مِنْ أُذُنَيْهِ فَلَمَّا قَرَأَ { غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ } قَالَ ( آمِينَ ) . فَسَمِعْتُهُ وَأَنَا خَلْفَهُ . قَالَ فَسَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم رَجُلاً يَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ فَلَمَّا سَلَّمَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم مِنْ صَلاَتِهِ قَالَ ( مَنْ صَاحِبُ الْكَلِمَةِ فِي الصَّلاَةِ ) . فَقَالَ الرَّجُلُ أَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَا أَرَدْتُ بِهَا بَأْسًا . قَالَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم ( لَقَدِ ابْتَدَرَهَا اثْنَا عَشَرَ مَلَكًا فَمَا نَهْنَهَهَا شَىْءٌ دُونَ الْعَرْشِ ) .
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.