47. Beyt-i Şerif'i Görünce El Kaldırmak Caiz midir?
1872- el-Muhâcir el-Mekkî'den nakledilmiştir ki: Câbir b. Abdullah’a;
Beyt-i (şerifi) gören bir adam ellerini kaldırır mı? diye soruldu da;
Ben yahudilerden başka bunu yapan kimse görmedim. Ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'la birlikte hac ettik bunu o da yapmadı, diye cevap verdi.
Tirmizî, hac 32; Nesâî, hac 122.
1873- Ebû Hureyre (radıyallahü anh)'den rivâyet olımduğuna göre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Fetih günü Mekke'ye girince Beyt'i tavaf etmiş ve (Hazret-i İbrahim'e ait) Makam'ın arkasında iki rekat namaz kılmıştır.
Sadece Ebû Dâvûd rivâyet etmiştir.
1874- Ebû Hüfeyre (radıyallahü anh)'den nakledilmiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (Medine'den Mekke'ye gitmek üzere) yöneldi, Mekke'ye girince Hacer-i Esved'e varıp onu selâmladı sonra Beyt-i tavaf etti. Sonra Safa'ya varıp Beyt'i görebilecek şekilde üzerine çıktı, ellerini kaldırıp Allah'ı zikretmeye ve dilediği duayı okumaya başladı (Hazret-i Ebû Hüreyre) dedi ki:
" Ensar (topluluğu)da (Resûlüllah'ın) alt tarafında bulunuyordu." (Bu hadisi Ebû Dâvûd'un şeyhine ulaştıran iki râvîden birisi olan) Hâşim dedi ki:
" (Hazret-i Peygamber) Dua etti, Allah'a hamdetti ve dilediği duayı okudu."
Müslim, cihad ve siyer 84.
٤٧ - باب فِي رَفْعِ الْيَدَيْنِ إِذَا رَأَى الْبَيْتَ
١٨٧٢ - حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ مَعِينٍ، أَنَّ مُحَمَّدَ بْنَ جَعْفَرٍ، حَدَّثَهُمْ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، قَالَ سَمِعْتُ أَبَا قَزَعَةَ، يُحَدِّثُ عَنِ الْمُهَاجِرِ الْمَكِّيِّ، قَالَ سُئِلَ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الرَّجُلِ، يَرَى الْبَيْتَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ فَقَالَ مَا كُنْتُ أَرَى أَحَدًا يَفْعَلُ هَذَا إِلاَّ الْيَهُودَ وَقَدْ حَجَجْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَلَمْ يَكُنْ يَفْعَلُهُ .
١٨٧٣ - حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا سَلاَّمُ بْنُ مِسْكِينٍ، حَدَّثَنَا ثَابِتٌ الْبُنَانِيُّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَبَاحٍ الأَنْصَارِيِّ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم لَمَّا دَخَلَ مَكَّةَ طَافَ بِالْبَيْتِ وَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ خَلْفَ الْمَقَامِ يَعْنِي يَوْمَ الْفَتْحِ .
١٨٧٤ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ، حَدَّثَنَا بَهْزُ بْنُ أَسَدٍ، وَهَاشِمٌ، - يَعْنِي ابْنَ الْقَاسِمِ - قَالاَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ الْمُغِيرَةِ، عَنْ ثَابِتٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَبَاحٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ أَقْبَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَدَخَلَ مَكَّةَ فَأَقْبَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم إِلَى الْحَجَرِ فَاسْتَلَمَهُ ثُمَّ طَافَ بِالْبَيْتِ ثُمَّ أَتَى الصَّفَا فَعَلاَهُ حَيْثُ يَنْظُرُ إِلَى الْبَيْتِ فَرَفَعَ يَدَيْهِ فَجَعَلَ يَذْكُرُ اللَّهَ مَا شَاءَ أَنْ يَذْكُرَهُ وَيَدْعُوهُ قَالَ وَالأَنْصَارُ تَحْتَهُ قَالَ هَاشِمٌ فَدَعَا وَحَمِدَ اللَّهَ وَدَعَا بِمَا شَاءَ أَنْ يَدْعُوَ .
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.