Hazret-i Peygamberin; 'İnsanlarla, "Allah'tan Başka Hiçbir İlah Yoktur!" Deyinceye Kadar Savaşmakla Emrolundum' Sözü Üzerine Savaşmak Hakkında

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

 10. Bab—Hazret-i Peygamberin; 'İnsanlarla, "Allah'tan Başka Hiçbir İlah Yoktur!" Deyinceye Kadar Savaşmakla Emrolundum' Sözü Üzerine Savaşmak Hakkında

2502. Bize Haşim ibnu'l-Kasım haber verip (dedi ki), bize Şu'be, en-Nu'man b. Salim'den, O'nun şöyle dediğini rivâyet etti: Evs b. Ebi Evs'i, şöyle derken işittim: Ben Sakîf heyeti içinde Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) gelmiştim. (Evs sözüne devamla) dedi ki; ben bir ara çadırın altındaydım. Onun içinde Hazret-i Peygamber'den (sallallahü aleyhi ve sellem) başka herkes uyumuştu. Derken bir adam O'nun yanına geldi ve O'na gizlice birşey söyledi. O da; "Git de onu öldür!" buyurdu. Sonra; "O, Allah'tan başka hiçbir ilâh olmadığına şahidlik etmiyor mu?" buyurdu. -Şu'be; Ben; "... ve Muhammed'in Allah'ın elçisi olduğuna (şahidlik etmiyor mu?" kısmını buyurup buyurmadığında) şüphe ediyorum, demiştir-. (Gelen adam); "evet, şahitlik ediyor!" cevabını verdi. (O zaman Hazret-i Peygamber) şöyle buyurdu: "Ben insanlarla, "Allah'tan başka hiçbir ilâh yoktur!" deyinceye kadar savaşmakla emrolundum. Onlar bunu dediklerinde kanları ve malları -bunların (din tarafından konulan) hakları hariç- bana haram olur ve (sözlerinde, işlerinde samimi olup olmadıklarına dair) hesapları Allah'a kalır!"

Evs sonra şöyle dedi: "Ebu Mesudu öldüren bu (adamdır)." O sözüne şöyle devam etti: "O, Taifteki en iyi insanı öldürmedikçe de ölmemişti!"

١٠- باب فِى الْقِتَالِ عَلَى قَوْلِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ

٢٥٠٢ - أَخْبَرَنَا هَاشِمُ بْنُ الْقَاسِمِ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَوْسَ بْنَ أَبِى أَوْسٍ الثَّقَفِىَّ قَالَ : أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- فِى وَفْدِ ثَقِيفٍ - قَالَ - وَكُنْتُ فِى أَسْفَلِ الْقُبَّةِ لَيْسَ فِيهَا أَحَدٌ إِلاَّ النَّبِىُّ -صلّى اللّه عليه وسلّم- نَائِمٌ إِذْ أَتَاهُ رَجُلٌ فَسَارَّهُ فَقَالَ :( اذْهَبْ فَاقْتُلْهُ ). قَالَ ثُمَّ قَالَ :( أَلَيْسَ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ). قَالَ شُعْبَةُ وَأَشُكُّ :( مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ؟ ). قَالَ : بَلَى. قَالَ :( إِنِّى أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَقُولُوا لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ، فَإِذَا قَالُوهَا حَرُمَتْ عَلَىَّ دِمَاؤُهُمْ وَأَمْوَالُهُمْ إِلاَّ بِحَقِّهَا وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللَّهِ ). قَالَ : وَهُوَ الَّذِى قَتَلَ أَبَا مَسْعُودٍ - قَالَ - وَمَا مَاتَ حَتَّى قَتَلَ خَيْرَ إِنْسَانٍ بِالطَّائِفِ.

SİYER KİTABI

   SÜNEN-İ DÂRİMÎ