Kuru Hurma Hakkında

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

 26. Bâb—Kuru Hurma Hakkında

2112. Bize Abdullah b. Mesleme haber verip (dedi ki), bize Ya'kub b. Muhammed b. Talha, Ebu'r-Rical'den, (O) annesi Amra'dan, (O da) Hazret-i Peygamber'in (sallallahü aleyhi ve sellem) hanımı Hazret-i Âişe'den (naklen) rivâyet etti ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), iki veya üç defa; "Âişe! içinde kuru hurma bulunmayan bir evin sakinleri açtır -veya, sakinleri aç kalmıştır-" buyurmuştu.

2113. Bize Yahya b. Hassan haber verip (dedi ki), bize Süleyman b. Bilal, Hişam b. Urve'den, (O) babasından, (O da) Hazret-i Âişe'den (naklen) rivâyet etti ki, Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Yanlarında kuru hurma bulunan ev sakinleri aç kalmaz."

2114. Bize Ebu Nuaym rivâyet edip (dedi ki), bize Mus'ab b. Süleym rivâyet edip dedi ki, Enes b. Malik’i, şöyle derken işittim: Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) kuru hurma hediye edilmiş, O da hemen onları dağıtmaya ("tehdiye"ye) başlamıştı.

(Enes) şöyle de demişti: Resûlüllah'ı (sallallahü aleyhi ve sellem) açlıktan bitkin bir halde kuru hurma yerken görmüştüm. "Ebu Muhammed (ed-Dârimî) dedi ki: "Yuheddihi=onlan dağıtıyor" cümlesi, "onları buraya, şuraya gönderiyor" demektir.

٢٦- باب فِى التَّمْرِ

٢١١٢ - أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ طَحْلاَءَ عَنْ أَبِى الرِّجَالِ عَنْ أُمِّهِ عَمْرَةَ عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ -صلّى اللّه عليه وسلّم- أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- قَالَ :( يَا عَائِشَةُ بَيْتٌ لاَ تَمْرَ فِيهِ جِيَاعٌ أَهْلُهُ أَوْ جَاعَ أَهْلُهُ ). مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثاً.

٢١١٣ - أَخْبَرَنَا يَحْيَى بْنُ حَسَّانَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ بِلاَلٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ النَّبِىَّ -صلّى اللّه عليه وسلّم- قَالَ :( لاَ يَجُوعُ أَهْلُ بَيْتٍ عِنْدَهُمُ التَّمْرُ ).

٢١١٤ - حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ حَدَّثَنَا مُصْعَبُ بْنُ سُلَيْمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ يَقُولُ : أُهْدِىَ إِلَى النَّبِىِّ -صلّى اللّه عليه وسلّم- تَمْرٌ فَأَخَذَ يُهَدِّيهِ. قَالَ : رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- يَأْكُلُ تَمْراً مُقْعِياً مِنَ الْجُوعِ قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ : يُهَدِّيهِ يَعْنِى يُهْدِى هَا هُنَا وَهَا هُنَا.

YİYECEKLER KİTABI

   SÜNEN-İ DÂRİMÎ