عن جابِرٍ رضيَ اللَّه عنه قال : كانَ رسولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يُعَلِّمُنَا الاسْتِخَارَةَ في الأُمُور كُلِّهَا كالسُّورَةِ منَ القُرْآنِ ، يَقُولُ إِذا هَمَّ أَحَدُكُمْ بالأمر ، فَليَركعْ رَكعتَيْنِ مِنْ غَيْرِ الفرِيضَةِ ثم ليقُلْ : اللَّهُم إِني أَسْتَخِيرُكَ بعِلْمِكَ ، وأستقدِرُكَ بقُدْرِتك ، وأَسْأَلُكَ مِنْ فضْلِكَ العَظِيم ، فإِنَّكَ تَقْدِرُ ولا أَقْدِرُ ، وتعْلَمُ ولا أَعْلَمُ ، وَأَنتَ علاَّمُ الغُيُوبِ . اللَّهُمَّ إِنْ كنْتَ تعْلَمُ أَنَّ هذا الأمرَ خَيْرٌ لي في دِيني وَمَعَاشي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي » أَوْ قالَ : « عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِله ، فاقْدُرْهُ لي وَيَسِّرْهُ لي، ثمَّ بَارِكْ لي فِيهِ ، وَإِن كُنْتَ تعْلمُ أَنَّ هذَا الأَمْرَ شرٌّ لي في دِيني وَمَعاشي وَعَاقبةِ أَمَرِي » أَو قال : « عَاجِل أَمري وآجِلهِ ، فاصْرِفهُ عَني ، وَاصْرفني عَنهُ، وَاقدُرْ لي الخَيْرَ حَيْثُ كانَ ، ثُمَّ رَضِّني بِهِ » قال : ويسمِّي حاجته . رواه البخاري.
719. Câbir radıyallahu anh şöyle dedi:
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem tıpkı bir Kur’an sûresini öğretir gibi, bize her iş için istihâre yapmayı öğretirdi. Şöyle buyururdu:
“Herhangi biriniz bir iş yapmak istediğinde, farz namazlardan ayrı olarak iki rekât namaz kılsın, sonra da şöyle desin:
Allahım! Sen her şeyi bildiğin için, hakkımda hayırlı olanı bana da bildirmeni, senin gücün her şeye yettiği için, beni başarılı kılmanı ve hayırlı olanı nasip etmeni, senin o büyük kereminden niyaz ederim. Çünkü senin gücün her şeye yeter, benimki yetmez; sen her şeyi bilirsin, ben bilemem. Şüphesiz sen görülüp bilinmeyenleri de bilirsin.
Allahım! Eğer bu işin benim dinim, dünyam ve âhiretim için hayırlı olduğunu biliyorsan (râvi, sözün burasında Hz. Peygamber’in hangi ifadeyi kullandığında tereddüt etti. Onun şöyle demiş olabileceğini söyledi: “şimdi veya daha sonrası için hayırlı olduğunu biliyorsan”) onu yapmayı nasip et, kolaylık ver ve onu bana mübarek kıl. Şayet bu işin benim dinim, dünyam ve âhiretim için kötü olduğunu biliyorsan (yine râvi, sözün burasında Hz. Peygamber’in hangi ifadeyi kullandığında tereddüt etti. Onun şöyle demiş olabileceğini söyledi: “şimdi veya daha sonrası için kötü olduğunu biliyorsan”) onu benden, beni ondan uzaklaştır. Hayır nerede ise onu bana nasip et, sonra da gönlümü bu sonuca râzı kıl!” der ve isteyeceği şeyi söylerdi.
Buhârî, Teheccüd 28, Daavât 48, Tevhîd 10. Ayrıca bk. Tirmizî, Vitr 18; İbni Mâce, İkâme 188.
Jabir (May Allah be pleased with him) reported:
Messenger of Allah (ﷺ) used to teach us the Istikharah (seeking guidance from Allah) in all matters as he would teach us a Surah of the Qur'an. He used to say: "When one of you contemplates entering upon an enterprise, let him perform two Rak'ah of optional prayer other than Fard prayers and then supplicate: "Allahumma inni astakhiruka bi 'ilmika, wa astaqdiruka bi qudratika, wa as-'aluka min fadlikal-'azim. Fainnaka taqdiru wa la aqdiru, wa ta'lamu wa la a'lamu, wa Anta 'allamul- ghuyub. Allahumma in kunta ta'lamu anna hadhal-'amra (and name what you want to do) khairun li fi dini wa ma'ashi wa 'aqibati amri, (or he said) 'ajili amri ajilihi, faqdurhu li wa yassirhu li, thumma barik li fihi. Wa in kunta ta'lamu anna hadhal 'amra (and name what you want to do) sharrun li fi dini wa ma'ashi wa 'aqibati amri, (or he said) wa 'ajili amri wa ajilihi, fasrifhu 'anni, wasrifni 'anhu, waqdur liyal- khaira haithu kana, thumma ardini bihi." (O Allah, I consult You through Your Knowledge, and I seek strength through Your Power, and ask of Your Great Bounty; for You are Capable whereas I am not and, You know and I do not, and You are the Knower of hidden things. O Allah, if You know that this matter (and name it) is good for me in respect of my Deen, my livelihood and the consequences of my affairs, (or he said), the sooner or the later of my affairs then ordain it for me, make it easy for me, and bless it for me. But if You know this matter (and name it) to be bad for my Deen, my livelihood or the consequences of my affairs, (or he said) the sooner or the later of my affairs then turn it away from me, and turn me away from it, and grant me power to do good whatever it may be, and cause me to be contented with it). And let the supplicant specify the object."
[Al-Bukhari]