وعَن ابْن مَسْعُودٍ رضي اللَّه عنهُ قالَ : كانَ نبيُّ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم إِذَا أَمسى قال : أَمْسَيْنَا وأَمْسى المُلكُ للَّهِ ، والحمْدُ للَّهِ ، لاَ إِلهَ إِلاَّ اللَّه وحْدَهُ لاَ شَريكَ لَه » قالَ الرواي: أَرَاهُ قال فيهِنَّ : « لهُ المُلكُ وَلَه الحمْدُ وهُوَ عَلى كلِّ شَيءٍ قدِيرٌ ، ربِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا في هذِهِ اللَّيلَةِ ، وَخَيْرَ مَا بَعْدَهَا ، وأَعُوذُ بِكَ منْ شَرِّ مَا في هذِهِ اللَّيْلَةِ وشَرِّ ما بعْدَهَا ، ربِّ أَعُوذُ بِكَ من الكَسَلِ ، وَسُوءِ الكِبْرِ ، أعوذُ بِكَ منْ عذَابٍ في النَّار ، وَعَذَابٍ في القبر » وَإِذَا أَصْبحَ قال ذلك أَيْضاً : « أَصْبحْنَا وَأَصْبَحَ المُلْك للَّهِ »رواه مسلم .
1458. İbni Mes’ûd radıyallahu anh şöyle dedi:
Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem akşamleyin şöyle dua ederdi:
“Emseynâ ve emse’l-mülkü lillâh, vel-hamdü lillâh, lâ ilâhe illallahü vahdehû lâ şerîke leh, lehü’l-mülkü ve lehü’l-hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr, rabbi es’elüke hayra mâ fî hâzihi’l-leyleti ve hayra mâ ba‘dehâ ve eûzü bike min şerri mâ fi hâzihi’l-leyleti ve şerri mâ ba‘dehâ, rabbi eûzü bike mine’l-keseli ve sûi’l-kiber, eûzü bike min azâbi’n-nâr ve azâbi’l-kabr: Akşama girdik. Bütün mülk Allah’ındır. Hamdü senâ da O’na mahsustur. Allah’tan başka ilâh yoktur; yalnız Allah vardır. O tektir, ortağı yoktur. Mülk O’nundur, hamd O’na mahsustur. O’nun gücü her şeye yeter. Allahım! Bu gecenin ve bundan sonrakilerin hayrını senden dilerim. Bu gecenin ve bundan sonrakilerin şerrinden sana sığınırım. Rabbim! Tembellikten, insanı perişan eden yaşlılıktan sana sığınırım. Cehennem azâbından ve kabir azâbından sana sığınırım.”
Sabahleyin de “asbahnâ ve asbaha’l-mülkü lillâh: Sabaha girdik. Bütün mülk Allah’ındır” diye başlayarak aynı duayı okurdu.
Müslim, Zikir 74-76. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 101; Tirmizî, Daavât 13
'Abdullah bin Mas'ud (May Allah be pleased with him) reported:
When it was evening, the Prophet (ﷺ) used to supplicate: "Amsaina wa amsal-mulku lillah, wal-hamdu lillah. La 'ilaha illallahu wahdahu la sharika lahu (We have entered upon evening and the whole kingdom of Allah, too, has entered upon evening. Praise is due to Allah. There is none who has the right to be worshiped but Allah, the One who has no partner with Him)." He (the narrator) said: I think that he (ﷺ) used to follow the recitation with these words: "Lahul-mulku, wa lahul-hamdu, wa Huwa 'ala kulli shi'in Qadir. Rabbi as'aluka khaira ma fi hadhihil-lailati, wa khaira ma ba'daha; wa a'udhu bika min sharri ma fi hadhihil-lailati, wa sharri ma ba'daha; Rabbi a'udhu bika minal- kasali, wa su'il-kibari; Rabbi a'udhu bika min 'adhabin fin-nari, wa 'adhabin fil-qabri (His is the sovereignty and to Him is all praise due, and He is Omnipotent. My Rubb, I beg of you good that lies in this night and good that follows it, and I seek refuge in You from the evil that lies in this night and from the evil of that which follows it. My Rubb! I seek refuge in You from lethargy and the misery of old age. O Allah! I seek Your Protection from the torment of Hell-fire and the punishment of the grave)." When it was morning, he (ﷺ) would recite the same, replacing the words: "We have entered upon evening and the whole kingdom of Allah, too, has entered upon evening" with "We have entered upon morning and the whole kingdom of Allah entered upon morning." (Replace the words "Amsaina, amsa, hadhihil-lailati, ma ba'daha with Asbahna, asbaha, hadhal-yaumi, ma ba'dahu, respectively.)
[Muslim].