Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 64. Arefe Günü Arafatta Oruç Tutma

2442- İkrime'den; demiştir ki:

" Biz Ebû Hureyre'nin evinde onun yanında idik. Ebû Hureyre (radıyallahü anh) bize, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın, Arafe günü Arafatta oruç tutmayı nehyettiğini haber verdi."

İbn Mace, siyam 40; Ahmed b. Hanbel, II, 304, 446.

2443- Ümmü’l-Fadl bint Hâris'den rivâyet edildiğine göre, (Bazı) insanlar, onun yanında Arafe günü Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın oruçlu olup olmadığı konusunda münakaşa ettiler. Bir kısmı:

" O oruçlu" derken, bazıları da " Oruçlu değil" dediler. Bunun üzerine Ümmü’l-Fadl, Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e Arafat'da devesinin üzerinde durmakta iken, bir bardak süt gönderdi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'da (sütü) içti.

Buhari, hac 88, savm 65; eşribe 17, 29; Müslim, siyam 110; Muvatta, hac 132.

٦٤ - باب فِي صَوْمِ عَرَفَةَ بِعَرَفَةَ

٢٤٤٢ - حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ، حَدَّثَنَا حَوْشَبُ بْنُ عَقِيلٍ، عَنْ مَهْدِيٍّ الْهَجَرِيِّ، حَدَّثَنَا عِكْرِمَةُ، قَالَ كُنَّا عِنْدَ أَبِي هُرَيْرَةَ فِي بَيْتِهِ فَحَدَّثَنَا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم نَهَى عَنْ صَوْمِ يَوْمِ عَرَفَةَ بِعَرَفَةَ .

٢٤٤٣ - حَدَّثَنَا الْقَعْنَبِيُّ، عَنْ مَالِكٍ، عَنْ أَبِي النَّضْرِ، عَنْ عُمَيْرٍ، مَوْلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ عَنْ أُمِّ الْفَضْلِ بِنْتِ الْحَارِثِ، أَنَّ نَاسًا، تَمَارَوْا عِنْدَهَا يَوْمَ عَرَفَةَ فِي صَوْمِ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَ بَعْضُهُمْ هُوَ صَائِمٌ . وَقَالَ بَعْضُهُمْ لَيْسَ بِصَائِمٍ . فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ بِقَدَحِ لَبَنٍ وَهُوَ وَاقِفٌ عَلَى بَعِيرِهِ بِعَرَفَةَ فَشَرِبَ .

 63. Zilhiccenin On Gününde Oruç Tutmamak

2441- Âişe (radıyallahü anhâ)'dan; demiştir, ki:

" Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı Zilhiccenin on gününde oruç tutarken hiç görmedim."

Müslim, itikaf 9; Tirmizî, savm 50; Ahmed b. Hanbel, VI, 42, 124.

٦٣ - باب فِي فِطْرِ الْعَشْرِ

٢٤٤١ - حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ، عَنِ الأَسْوَدِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ مَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم صَائِمًا الْعَشْرَ قَطُّ .

 62. Aşr (On Gün) Orucu

" Aşr" dan maksat, Zilhicce ayının dokuz günü ile Muharrem ayının onuncu günü olan Aşure günüdür. Yani burada Zilhicce ayının ilk dokuz günü ile aşure günü orucundan bahsedilecektir.

Bazı şerhlerde bu başlığın izahı olarak " Zilhicce'nin on gününün orucu" denilir. Ancak maksat o olması gerektir. Çünkü Zilhiccenin onuncu günü kurban bayramının birinci günüdür. Bayram'da oruç tutmak ise, haramdır.

2439- Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın hanımlarından birisinin

Nesâî'nin rivâyetinden anlaşıldığına göre bu hânım, Ümmü Seleme (radıyallahü anha)'dır. şöyle dediği rivâyet edilmiştir:

" Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Zilhiccenin dokuz günü, aşure günü ve her ay ayın ilk pazartesi ve perşembe günleri (olmak üzere) üç gün oruç tutardı."

Nesâî, sıyâm 83; Ahmed b. Hanbel, V, 271; VI, 288, 423.

2440- İbni Abbâs (radıyallahü anh)'dan, demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem);

" Kendisinde amel-i sâlih işlenen günlerin Allah katında en sevimlisi şu günlerdir -yani Zilhiccenin (ilk) on günü-"

Ya Resûlallah! Allah yolunda cihad da mı (O günler kadar sevimli değildir.)?! dediler.

Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem);

" Allah yolunda cihad da; Ancak canı ve malı ile cihada gidip de bunlardan bir şey döndürmeyen müstesna" diye cevap verdi.

Buharî, iydeyn 11; Tirmizî, savm 51; İbn Mâce, siyam 39; Ahmed b. Hanbel, I, 224, 338; II, 75, 132.

٦٢ - باب فِي صَوْمِ الْعَشْرِ

٢٤٣٩ - حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ، عَنِ الْحُرِّ بْنِ الصَّبَّاحِ، عَنْ هُنَيْدَةَ بْنِ خَالِدٍ، عَنِ امْرَأَتِهِ، عَنْ بَعْضِ، أَزْوَاجِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم قَالَتْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم يَصُومُ تِسْعَ ذِي الْحِجَّةِ وَيَوْمَ عَاشُورَاءَ وَثَلاَثَةَ أَيَّامٍ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ أَوَّلَ اثْنَيْنِ مِنَ الشَّهْرِ وَالْخَمِيسَ .

٢٤٤٠ - حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ، وَمُجَاهِدٍ، وَمُسْلِمٍ الْبَطِينِ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ مَا مِنْ أَيَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنْ هَذِهِ الأَيَّامِ ‏) . يَعْنِي أَيَّامَ الْعَشْرِ . قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَلاَ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَالَ ‏(‏ وَلاَ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ إِلاَّ رَجُلٌ خَرَجَ بِنَفْسِهِ وَمَالِهِ فَلَمْ يَرْجِعْ مِنْ ذَلِكَ بِشَىْءٍ ‏) .