Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 181. İnsanın Dehre Sövmesi(nin Hükmü)

5274- Hazret-i Ebû Hüreyre'nin Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den (rivâyetine göre) Aziz ve Celil olan Allah şöyle buyurmaktadır"

" Ademoğlu dehre söverek bana eziyet etmektedir. Oysa dehri (yaratan) Benim; geceyi ve gündüzü Ben idare ederim.

İbn es-Serc (bu hadisi rivâyet ederken, Muhammed b. es-Sabah'ın rivâyetinden farklı olarak) Said (den rivâyet edildi) yerine " İbn el-Müseyyeb'den (rivâyet edildi)"

Buharî, tefsir 45/1, tevhid 35, Müslim, elfaz 2, 3; Ahmed b. Hanbel, II, 238, 272. dedi.

١٨١ - بَاب فِي الْرَّجُل يَسُب الْدَّهْر

٥٢٧٤ - حَدَّثَنَا مُحَمَّد بْن الصَّبَّاح بْن سُفْيَان وَابْن الْسَّرْح قَالَا: ثَنَا سُفْيَان، عَن الْزُّهْرِي، عَن سَعِيْد، عَن أَبِي هُرَيْرَة، عَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (يَقُوْل الْلَّه عَز وَجَل: يُؤْذِيْنِي ابْن آَدَم يَسُب الْدَّهْر، وَأَنَا الْدَّهْر ، بِيَدِي الْأَمْر، أُقَلِّب الْلَّيْل وَالْنَّهَار).

قَال ابْن الْسَّرْح: عَن ابْن الْمُسَيَّب مَكَان سَعِيْد، وَالْلَّه أَعْلَم.

 180. Kadınların Erkeklerle Beraber Yolda Yürümeleri

5272- (Hamza b. Ebi Üseyd el-Ensarî'nin) babasından (rivâyet edildiğine göre) kendisi (birgün) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i mescidin dışında konuşurken işitmiş (ve orada Hazret-i Peygamberin konuşmakta olduğunu gören) erkekler (Hazret-i Peygamberi daha yakından dinleyebilmek için) yolda (Hazret-i Peygamber'in etrafında) bulunan kadınlarla karışmışlar. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kadınlara (hitaben):

" Geri çekilin, sizin yolun ortasından gitmeniz (doğru) olmaz. Size gereken yolun kenarı (ndan yürümeniz)dir" buyurdu.

Bunun üzerine kadınlar duvara sürtünerek yürür oldular. Hatta (yolun kenarında bulunan) duvar(lar)a sürtünürcesine yürümelerinden dolayı elbiseleri (zaman zaman) duvar(lar)a takılıyordu.

5273- Hazret-i İbn Ömer'den (rivâyet edildiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir erkeğin (kendisine nikâh düşen) iki kadın arasında yürümesini yasaklamıştır.

١٨٠ - بَاب فِي مَشْي الْنِّسَاء مَع الْرِّجَال فِي الْطَّرِيْق

٥٢٧٢ - حَدَّثَنَا عَبْد الْلَّه بْن مَسْلَمَة، ثَنَا عَبْد الْعَزِيْز يَعْنِي ابْن مُحَمَّد عَن أَبِي الْيَمَان، عَن شَدَّاد بْن أَبِي عَمْرِو بْن حَمَاس، عَن أَبِيْه، عَن حَمْزَة بْن أَبِي أُسَيْد الْأَنْصَارِي، عَن أَبِيْه أَنَّه سَمِع رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل وَهُو خَارِج مِن الْمَسْجِد، فَاخْتَلَط الْرِّجَال مَع الْنِّسَاء فِي الْطَّرِيْق، فَقَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم لِلْنِّسَاء: (اسْتَأْخِرْن؛ فَإِنَّه لَيْس لَكُن أَن تَحْقُقْن الْطَّرِيْق، عَلَيْكُن بِحَافَّات الْطَّرِيْق) فَكَانَت الْمَرْأَة تَلْتَصِق بِالْجِدَار، حَتَّى إِن ثَوْبَهَا لَيَتَعَلَّق بِالْجِدَار مِن لُصُوْقِهَا بِه.

٥٢٧٣ - حَدَّثَنَا مُحَمَّد بْن يَحْيَى بْن فَارِس، ثَنَا أَبُو قُتَيْبَة سَلْم بِن قُتَيْبَة، عَن دَاوُد بْن أَبِي صَالِح الْمُزَنِي، عَن نَافِع، عَن ابْن عُمَر أَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم نَهَى أَن يَمْشِي يَعْنِي الْرَّجُل بَيْن الْمَرْأَتَيْن.

 179. Sünnet Olmak (Hitan)

5271- Ümmü Atiyye el-Ensariyye'den (rivâyet edildiğine göre) Medine'de kızları sünnet eden bir kadın varmış da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

" Çok derinden kesme, çünkü bu kadına daha çok tat verir. Kocası için de daha hoştur" buyurdu.

Ebû Dâvûd dedi ki: Bu hadisin manası aynı senetle Ubeydullah b. Amr vasıtasıyla Abdülmelik'den de rivâyet edilmiştir. Bu hadis sağlam değildir. Mürsel olarak da rivâyet edilmiştir,

(Ravilerden) Muhammed b. Hassanın kimliği) meçhuldür. (Binaenaleyh) bu hadis zayıftır.

١٧٩ - بَاب مَا جَاء فِي الْخِتَان

٥٢٧١ - حَدَّثَنَا سُلَيْمَان بْن عَبْد الْرَّحْمَن الْدِّمَشْقِي، وَعَبْد الْوَهَّاب بْن عَبْد الْرَّحِيْم الْأَشْجَعِي قَالَا: ثَنَا مَرْوَان، ثَنَا مُحَمَّد بْن حَسَّان، قَال عَبْد الْوَهَّاب الْكُوْفِي، عَن عَبْد الْمَلِك بْن عُمَيْر، عَن أُم عَطِيَّة الْأَنْصَارِيَّة، أَن امْرَأَة كَانَت تَخْتِن بِالْمَدِيْنَة، فَقَال لَهَا الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (لَا تُنْهِكِي ؛ فَإِّن ذَلِك أَحْظَى لِلْمَرْأَة، وَأُحِب إِلَى الْبَعْل).

قَال أَبُو دَاوُد: رُوِي عَن عُبَيْد الْلَّه بْن عَمْرِو، عَن عَبْد الْمَلِك بِمَعْنَاه وَإِسْنَادِه.

قَال أَبُو دَاوُد: لَيْس هُو بِالْقَوِي، وَقَد رُوِي مُرْسَلَا.

قَال أَبُو دَاوُد: وَمُحَمَّد بْن حَسَّان مَجْهُوْل، وَهَذَا الْحَدِيْث ضَعِيْف.