Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 31- Düşmanın Galip Gelmesinden Allah’a Sığınmak

5504- Abdullah b. Amr b. Âs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şu sözlerle dua ederdi:

(Allah’ım her türlü borç sıkıntısından, düşmanın galib gelmesinden ve düşmanların sevinmesinden Sana sığınırım.) (Müsned: 6329)

٣١ - باب الاِسْتِعَاذَةِ مِنْ غَلَبَةِ الْعَدُوِّ

٥٥٠٤ - أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ السَّرْحِ، قَالَ حَدَّثَنِي ابْنُ وَهْبٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي حُيَىُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْحُبُلِيُّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم كَانَ يَدْعُو بِهَؤُلاَءِ الْكَلِمَاتِ ‏(‏ اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ غَلَبَةِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الْعَدُوِّ وَشَمَاتَةِ الأَعْدَاءِ ‏)‏ ‏.‏

 30- Sapıklıktan (Dalaletten) Allah’a Sığınmak

5503- Ümmü Seleme (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) evinden çıkarken şöyle dua ederdi:

(Bismillah Rabbim! Ayağımın kaymasından, sapıklıktan, zulmetmekten ve zulme uğramaktan, cahillikten ve cahillikle itham olunmaktan Sana sığınırım.) (Tirmizî, Dua: 33; İbn Mâce, Dua: 18)

٣٠ - باب الاِسْتِعَاذَةِ مِنَ الضَّلاَلِ

٥٥٠٣ - أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ قُدَامَةَ، قَالَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ، عَنْ مَنْصُورٍ، عَنِ الشَّعْبِيِّ، عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ، أَنَّ النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم كَانَ إِذَا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ قَالَ ‏(‏ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أَزِلَّ أَوْ أَضِلَّ أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَىَّ ‏)‏ ‏.‏

 29- Küfür Şerrinden Allah’a Sığınmak

5502- Ebu Said el Hudrî (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle dua ederdi:

(Allah’ım! Küfürden, fakirlikten Sana sığınırım.) Bir adam:

(Küfürle fakirliği denk mi tutuyorsun?) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Evet) buyurdular. (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)

٢٩ - باب الاِسْتِعَاذَةِ مِنْ شَرِّ الْكُفْرِ

٥٥٠٢ - أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ السَّرْحِ، قَالَ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي سَالِمُ بْنُ غَيْلاَنَ، عَنْ دَرَّاجٍ أَبِي السَّمْحِ، عَنْ أَبِي الْهَيْثَمِ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ ‏(‏ اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ وَالْفَقْرِ ‏)‏ ‏.‏ فَقَالَ رَجُلٌ وَيَعْدِلاَنِ قَالَ ‏(‏ نَعَمْ ‏)‏ ‏.‏