Öpme Hususunda Oruçluya Kolaylık

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

 21. Bâb—Öpme Hususunda Oruçluya Kolaylık

1775. Bize Haccâc b. Minhâl rivâyet edip (dedi ki), bize Hammâd b. Seleme, Hişam b. Urve'den, (O) babasından, (O da teyzesi) Hazret-i Âişe'den (naklen) rivâyet etti ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) oruçlu iken (hanımlarını) öperdi. (Bu haberi naklettikten) sonra Urve şöyle dedi: İyi bilin ki, o (yani öpme), sadece hayra(!) davet eder!

1776. Bize Sa'd b. Hafs et-Talhi haber verip (dedi ki), bize Şeyban, Yahya b. Ebi Kesir'den, (O) Ebu Seleme'den (O) Ömer b. Abdilaziz'den, (O) Urve'den, (O da teyzesi) Hazret-i Âişe'den (naklen) rivâyet etti ki, Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), oruçlu iken kendisini öperdi.

1777. Bize Ebu'l-Velid et-Tayâlisî rivâyet edip (dedi ki), bize Leys b. Sa'd, Bukeyr b. Abdillah ibni'l-Eşecc'den, (O) Abdulmelik b. Saîd el-Ensari'den, (O) Cabir b. Abdillah'tan, (O da) Ömer ibnu'l Hattab'dan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: (Birgün) neşelenip coştum ve oruçlu olduğum halde (hanımımı) öptüm. Bunun Üzerine Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) gelip; "hakikaten ben bugün büyük bir iş işledim, oruçlu olduğum halde (hanımımı) öptüm" dedim. O; "Ne dersin, (oruçlu iken) ağzında su çalkasan (bu orucuna zarar verir mi?)" buyurdu. "Bu durumda (oruca) zarar vermez" dedim. O da; "O halde neyi (soruyorsun?)" buyurdu.

٢١- باب الرُّخْصَةِ فِى الْقُبْلَةِ لِلصَّائِمِ

١٧٧٥ - أَخْبَرَنَا حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- كَانَ يُقَبِّلُ وَهُوَ صَائِمٌ. فَقَالَ عُرْوَةُ : أَمَا إِنَّهَا لاَ تَدْعُو إِلَى خَيْرٍ.

١٧٧٦ - أَخْبَرَنَا سَعْدُ بْنُ حَفْصٍ الطَّلْحِىُّ حَدَّثَنَا شَيْبَانُ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِى كَثِيرٍ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ : أَنَّ النَّبِىَّ -صلّى اللّه عليه وسلّم- كَانَ يُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ.

١٧٧٧ - أَخْبَرَنَا أَبُو الْوَلِيدِ الطَّيَالِسِىُّ حَدَّثَنَا لَيْثُ بْنُ سَعْدٍ عَنْ بُكَيْرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الأَشَجِّ عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ سَعِيدٍ الأَنْصَارِىِّ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ قَالَ : هَشِشْتُ فَقَبَّلْتُ وَأَنَا صَائِمٌ ، فَجِئْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- فَقُلْتُ : إِنِّى صَنَعْتُ الْيَوْمَ أَمْراً عَظِيماً قَبَّلْتُ وَأَنَا صَائِمٌ. قَالَ :( أَرَأَيْتَ لَوْ مَضْمَضْتَ مِنَ الْمَاءِ ). قُلْتُ : إِذاً لاَ يَضِيرُ. قَالَ :( فَفِيمَ؟ ).

ORUÇ KİTABI

   SÜNEN-İ DÂRİMÎ