Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 36. Esirgenmesi Caiz Olmayan Şeyler

1671- Babasından rivâyette bulunan ve kendisine Buheyse denilen bir kadından rivâyet edildiğine göre şöyle demiştir:

Babam, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den izin alarak (başını) onun gömleğinin altına soktu da öpüp sarılmaya başladı. Sonra:

Ya Resûlallah! (başkasından) esirgenmesi helâl olmayan şey nedir? diye sordu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

" Sudur" diye cevap verdi. Babam tekrar:

Ey Allah'ın Peygamberi! (Başkasından) esirgenmesi helâl olmayan şey nedir" diye sordu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

" Tuzdur" cevâbını verdi. Babam yine:

Ey Allah'ın Peygamberi! (Başkasından) esirgenmesi helâl olmayan şey nedir? diye sordu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

" Hayrı işlemen, senin için hayırlıdır." cevâbım verdi.

Ahmed b. Hanbel, III, 480-481.

٣٦ - باب مَا لاَ يَجُوزُ مَنْعُهُ

١٦٧١ - حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُعَاذٍ، حَدَّثَنَا كَهْمَسٌ، عَنْ سَيَّارِ بْنِ مَنْظُورٍ، - رَجُلٍ مِنْ بَنِي فَزَارَةَ - عَنْ أَبِيهِ، عَنِ امْرَأَةٍ، يُقَالُ لَهَا بُهَيْسَةُ عَنْ أَبِيهَا، قَالَتِ اسْتَأْذَنَ أَبِي النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَدَخَلَ بَيْنَهُ وَبَيْنَ قَمِيصِهِ فَجَعَلَ يُقَبِّلُ وَيَلْتَزِمُ ثُمَّ قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا الشَّىْءُ الَّذِي لاَ يَحِلُّ مَنْعُهُ قَالَ ‏(‏ الْمَاءُ ‏) . قَالَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ مَا الشَّىْءُ الَّذِي لاَ يَحِلُّ مَنْعُهُ قَالَ ‏(‏ الْمِلْحُ ‏) . قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا الشَّىْءُ الَّذِي لاَ يَحِلُّ مَنْعُهُ قَالَ ‏(‏ أَنْ تَفْعَلَ الْخَيْرَ خَيْرٌ لَكَ ‏) .

 35. Ehl-i Zimmete Sadaka Vermek

1670- Esma (radıyallahü anh)’dan nakledilmiştir ki:

Kureyş'in (Hudeybiye) antlaşması zamanında annem, İslâm'dan yüz çeviren bir müşrik olduğu halde (kendisine yardım etmemi) arzulayarak bana geldi de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a:

Ya Resûlallah! Annem İslâm'dan yüz çeviren bir müşrik olduğu halde bana geldi. Ona yardımda bulunayım mı?" dedim. O da:

" Evet, annene yardımda bulun." buyurdu.

Buharî, edeb 7-8; Müslim, zekât 49.

٣٥ - باب الصَّدَقَةُ عَلَى أَهْلِ الذِّمَّةِ

١٦٧٠ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِي شُعَيْبٍ الْحَرَّانِيُّ، حَدَّثَنَا عِيسَى بْنُ يُونُسَ، حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَسْمَاءَ، قَالَتْ قَدِمَتْ عَلَىَّ أُمِّي رَاغِبَةً فِي عَهْدِ قُرَيْشٍ وَهِيَ رَاغِمَةٌ مُشْرِكَةٌ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمِّي قَدِمَتْ عَلَىَّ وَهِيَ رَاغِمَةٌ مُشْرِكَةٌ أَفَأَصِلُهَا قَالَ ‏(‏ نَعَمْ فَصِلِي أُمَّكِ ‏) .

 34. Dilenenin Hakkı

1667- Hüseyin b. Ali (radıyallahü anh)'den nakledilmiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

" At üzerinde gelse bile, dilenenin hakkı vardır." buyurdu.

Ahmed b. Hanbel, I, 201.

1668- Ali (radıyallahü anh) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den önceki hadisin benzerini rivâyet etmiştir.

1669- Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e bey'at edenlerden biri olan Ümmü Büceyd'den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah'a şöyle demiştir:

Ya Resûlallah! Allah'ın salât-ü selâmı üzerine olsun- fakir, (gelip) kapımın onunde duruyor da ona verecek bir şey bulamıyorum.

Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona şöyle dedi:

" Bir koyunun yanmış tırnağından başka ona verecek bir şey bufamazsan, (hiç olmazsa) onu eline ver."

Tırmizî, zekât 29; Nesâî, zekât 70; Ahmed b. Hanbel, VI, 383.

٣٤ - باب حَقِّ السَّائِلِ

١٦٦٧ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ، أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ، حَدَّثَنَا مُصْعَبُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ شُرَحْبِيلَ، حَدَّثَنِي يَعْلَى بْنُ أَبِي يَحْيَى، عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ حُسَيْنٍ، عَنْ حُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ لِلسَّائِلِ حَقٌّ وَإِنْ جَاءَ عَلَى فَرَسٍ ‏) .

١٦٦٨ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ آدَمَ، حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ، عَنْ شَيْخٍ، قَالَ رَأَيْتُ سُفْيَانَ عِنْدَهُ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ حُسَيْنٍ، عَنْ أَبِيهَا، عَنْ عَلِيٍّ، عَنِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم مِثْلَهُ .

١٦٦٩ - حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، حَدَّثَنَا اللَّيْثُ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِي سَعِيدٍ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ بُجَيْدٍ، عَنْ جَدَّتِهِ أُمِّ بُجَيْدٍ، وَكَانَتْ، مِمَّنْ بَايَعَ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم أَنَّهَا قَالَتْ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ إِنَّ الْمِسْكِينَ لَيَقُومُ عَلَى بَابِي فَمَا أَجِدُ لَهُ شَيْئًا أُعْطِيهِ إِيَّاهُ . فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ إِنْ لَمْ تَجِدِي لَهُ شَيْئًا تُعْطِينَهُ إِيَّاهُ إِلاَّ ظِلْفًا مُحْرَقًا فَادْفَعِيهِ إِلَيْهِ فِي يَدِهِ ‏) .