Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 7. Allah Yolunda Savaştıktan Sonra Yurda Dönmenin Fazileti

2489- Abdullah b. Amr'dan rivâyet edildiğine göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem); (savaştan sonra) " Dönüş de savaş gibi (faziletli)dir." buyurmuştur.

Ahmed b. Hanbel, II, 174.

٧ - باب فِي فَضْلِ الْقَفْلِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَى

٢٤٨٩ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُصَفَّى، حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَيَّاشٍ، عَنِ اللَّيْثِ بْنِ سَعْدٍ، حَدَّثَنَا حَيْوَةُ، عَنِ ابْنِ شُفَىٍّ، عَنْ شُفَىِّ بْنِ مَاتِعٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ، - هُوَ ابْنُ عَمْرٍو - عَنِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم قَالَ ‏(‏ قَفْلَةٌ كَغَزْوَةٍ ‏) .

 6. (İbâdet Maksadıyla) Seyahat Etmek Yasaklanmıştır

2488- Ebû Ümâme'den rivâyet olunduğuna göre, bir adam; Ey Allah'ın Rasûlü, bana seyahat etmek için izin ver demiş de Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem);

" Ümmetimin seyahati yüce Allah'ın yolunda cihad etmektir." buyurmuştur.

٦ - باب فِي النَّهْىِ عَنِ السِّيَاحَةِ

٢٤٨٨ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ التَّنُوخِيُّ أَبُو الْجَمَاهِرِ، حَدَّثَنَا الْهَيْثَمُ بْنُ حُمَيْدٍ، أَخْبَرَنِي الْعَلاَءُ بْنُ الْحَارِثِ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ أَبِي أُمَامَةَ، أَنَّ رَجُلاً، قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ائْذَنْ لِي فِي السِّيَاحَةِ . قَالَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ إِنَّ سِيَاحَةَ أُمَّتِي الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَى ‏)‏ 

 5. Allah Yolunda Savaşmanın Sevabı

2487- Ebû Said (radıyallahü anh)'den rivâyet olunduğuna göre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem);

Mü'minlerin iman yönünden hangisi daha olgundur? diye sorulmuş da;

" Allah yolunda malı ve canı ile cihad eden kimse ve kuytulardan bir kuytuya çekilip de Allah’a ibâdet eden ve kendi şerrinden Halkı azade kılan kimsedir" karşılığını vermiş.

Buhârî, cihad, 2, rikak 34; Müslim, imâre 122, 123, 127; Tirmizi, fezail'ül-cihad, " 24; Nesaî, zekal 74; Cihad 7; İbn Mace, fiten 13; Darimî, cihad 6; Ahmed b. Hanbel, I, 237, 319, 322; II, 443; III, 16, 37, 56, 77, 461, 477, IV, 234.

٥ - باب فِي ثَوَابِ الْجِهَادِ

٢٤٨٧ - حَدَّثَنَا أَبُو الْوَلِيدِ الطَّيَالِسِيُّ، حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ كَثِيرٍ، حَدَّثَنَا الزُّهْرِيُّ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَزِيدَ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ، عَنِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم أَنَّهُ سُئِلَ أَىُّ الْمُؤْمِنِينَ أَكْمَلُ إِيمَانًا قَالَ ‏(‏ رَجُلٌ يُجَاهِدُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِنَفْسِهِ وَمَالِهِ وَرَجُلٌ يَعْبُدُ اللَّهَ فِي شِعْبٍ مِنَ الشِّعَابِ قَدْ كُفِيَ النَّاسُ شَرَّهُ ‏) .