Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 6. Hastaları Ziyarete Yaya Olarak Gitmek

3098- Cabir'den demiştir ki:

" Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), hastalandığım zaman katıra ve(ya) ata binmeden (gelir) beni ziyaret ederdi.

Buharî, cenaiz 2, nâfakat 1; Tirmizî, menakıb 36.

٦ - باب الْمَشْىِ فِي الْعِيَادَةِ

٣٠٩٨ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِيٍّ، عَنْ سُفْيَانَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْكَدِرِ، عَنْ جَابِرٍ، قَالَ كَانَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم يَعُودُنِي لَيْسَ بِرَاكِبِ بَغْلٍ وَلاَ بِرْذَوْنٍ ‏.‏

 5. Müslümanların İdaresi Altında Yaşayan Kâfirler (Zimmiler) Hastalandıkları Zaman Ziyaret Etmenin Hükmü

3097- Enes'den (rivâyet olunduğuna göre) yahudilerden bir çocuk hastalanmış, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de onu ziyaret için yanına varıp başucuna oturmuş, ona " müslüman ol" diye telkinde bulunmuş. Bunun üzerine (çocuk) başucunda bulunan babasına bir göz atmış (babası da) ona (haydi) " Ebû'l-Kasım'a itaat et" deyince müslüman olmuş. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de " Benim vasıtamla bu çocuğu ateşten kurtaran Allah'a hamdolsun" diye, şükrederek (ayağa) kalk(ıp oradan ayrıl)mış.

Buhârî, cenaiz 80, merza 11; Ahmed b. Hanbel III, 228, 280.

٥ - باب فِي عِيَادَةِ الذِّمِّيِّ

٣٠٩٧ - حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ، حَدَّثَنَا حَمَّادٌ، - يَعْنِي ابْنَ زَيْدٍ - عَنْ ثَابِتٍ، عَنْ أَنَسٍ، أَنَّ غُلاَمًا، مِنَ الْيَهُودِ كَانَ مَرِضَ فَأَتَاهُ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم يَعُودُهُ فَقَعَدَ عِنْدَ رَأْسِهِ فَقَالَ لَهُ ‏(‏ أَسْلِمْ ‏) . فَنَظَرَ إِلَى أَبِيهِ وَهُوَ عِنْدَ رَأْسِهِ فَقَالَ لَهُ أَبُوهُ أَطِعْ أَبَا الْقَاسِمِ . فَأَسْلَمَ فَقَامَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم وَهُوَ يَقُولُ ‏(‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْقَذَهُ بِي مِنَ النَّارِ ‏)‏ ‏.‏

 4. Hastaları Ziyaret Etmek

3096- Üsame b. Zeyd'den demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Abdullah b. Übeyyi ölümüne sebep olan hastalığı sırasında, ziyarete gitti. Yanına girince onda (bulunan) ölüm (alametlerin)i tanıdı ve:

" Ben seni yahudileri sevmekten nehyetmiştim" buyurdu, (O da):

" Sus! Esad b. Zürare onlara buğzetti de ne oldu?" (ölümüne mani olabildi mi?) dedi (Abdullah b. Ubeyy) ölünce oğlu, Hazret-i Peygambere gelip " Ey Allah'ın peygamberi gerçekten Abdullah b. Übeyy öldü. Sen (kendi) gömleğini bana ver (ir misin?) Onu onunla kefenleyeyim?" dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de gömleğini çıkarıp ona verdi.

Buhârî, cenaiz 23, libas 8, tefsir 9, 12; Müslim, münafikun 4; el-fedail 25; Tirmizî, tefsîr 913; Nesâî, cenaiz 40; İbn Mâce, cenaiz 3.

٤ - باب فِي الْعِيَادَةِ

٣٠٩٦ - حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ يَحْيَى، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ، قَالَ خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم يَعُودُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أُبَىٍّ فِي مَرَضِهِ الَّذِي مَاتَ فِيهِ فَلَمَّا دَخَلَ عَلَيْهِ عَرَفَ فِيهِ الْمَوْتَ قَالَ ‏(‏ قَدْ كُنْتُ أَنْهَاكَ عَنْ حُبِّ يَهُودَ ‏) . قَالَ فَقَدْ أَبْغَضَهُمْ أَسْعَدُ بْنُ زُرَارَةَ فَمَهْ فَلَمَّا مَاتَ أَتَاهُ ابْنُهُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أُبَىٍّ قَدْ مَاتَ فَأَعْطِنِي قَمِيصَكَ أُكَفِّنْهُ فِيهِ . فَنَزَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم قَمِيصَهُ فَأَعْطَاهُ إِيَّاهُ ‏.‏