Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 23. Müslim b. İbrahim'in Rivâyeti

3993- Âişe (radıyallahü anhâ)’nın şöyle dediği rivâyet olunmuştur

Ben, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'i (Vakıa suresinin 89. ayetinde geçen ve " rahatlık ve güzel rızık" anlamına gelen iki kelimeyi) (şeklinde) okurken işittim.

Ebû Îsa, bu hadis hakkında :

" Ebû Dâvûd, bana bu hadisin münker olduğunu söyledi" demiştir.

Tirmizî Kıraat I.

٢٣ - باب

٣٩٩٣ - حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ مُوسَى النَّحْوِيُّ، عَنْ بُدَيْلِ بْنِ مَيْسَرَةَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَقِيقٍ، عَنْ عَائِشَةَ، - رضى اللّه تعالى عنها - قَالَتْ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم يَقْرَؤُهَا ‏{‏ فَرُوحٌ وَرَيْحَانٌ ‏}‏ ‏.‏

 22. Muhammed b. Râfi' En-Neysabûrî'nin Rivâyeti

3992- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in hanımı Ümmü Seleme, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in evet ya, “sana ayetlerim geldi de sen onları yalanladın, büyüklük tasladın ve inkarcılardan oldun"

Zümer (39) 59. mealindeki ayeti) (şeklinde) okuduğunu söylemiştir.

Ebû Dâvûd dedi ki: Bu (hadis) mürseldir. (Çünkü) er-Râbî (b. Enes) Ümmü Seleme'ye yetişememiştir.

٢٢ - باب

٣٩٩٢ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ النَّيْسَابُورِيُّ، حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ سُلَيْمَانَ الرَّازِيُّ، سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ، يَذْكُرُ عَنِ الرَّبِيعِ بْنِ أَنَسٍ، عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ، زَوْجِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم قَالَتْ قِرَاءَةُ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏{‏ بَلَى قَدْ جَاءَتْكِ آيَاتِي فَكَذَّبْتِ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتِ وَكُنْتِ مِنَ الْكَافِرِينَ ‏}‏ قَالَ أَبُو دَاوُدَ هَذَا مُرْسَلٌ الرَّبِيعُ لَمْ يُدْرِكْ أُمَّ سَلَمَةَ ‏.‏

 21. Ahmed b. Abde'nin Rivâyeti

3991- Ebû Hureyre'den rivâyet olunduğuna göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) vahy hadisini zikretmiş, " İşte bu, Yüce Allah'ın kalplerindeki korku giderilince" Sebe. (34) 23. ayeti(nde işaret buyurduğu mesele) dir" demiş.

٢١ - باب

٣٩٩١ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ، وَإِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَبُو مَعْمَرٍ الْهُذَلِيُّ، عَنْ سُفْيَانَ، عَنْ عَمْرٍو، عَنْ عِكْرِمَةَ، قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم - قَالَ إِسْمَاعِيلُ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رِوَايَةً - فَذَكَرَ حَدِيثَ الْوَحْىِ قَالَ فَذَلِكَ قَوْلُهُ تَعَالَى ‏{‏ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ ‏}‏ ‏.‏