Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 48. Alçak Gönüllülük

4895- Iyaz b. Hımar'dan (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Yüce Allah bana: Mütevazi olunuz da kimse kimseye zulmetmesin ve büyüklük taslamasın! diye vahyetti."

Müslim, cenne 64: İbn Mâce, zühd 16, 23.

٤٨ - بَاب فِي التَّوَاضُع

٤٨٩٥ - حَدَّثَنَا أَحْمَد بْن حَفْص قَال: حَدَّثَنِي أَبِي، حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيْم بْن طَهْمَان، عَن الْحَجَّاج، عَن قَتَادَة، عَن يَزِيْد بْن عَبْد الْلَّه، عَن عِيَاض بْن حِمَار أَنَّه قَال:

قَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (إِن الْلَّه أَوْحَى إِلَي أَن تَوَاضَعُوَا حَتَّى لَا يَبْغِي أَحَد عَلَى أَحَد وَلَا يَفْخَر أَحَد عَلَى أَحَد).

 47. Karşılıklı Olarak Biribirlerine Sövenlerin Vebali

4894- Hazret-i Ebû Hüreyre'den (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Karşılıklı olarak sövüşen her iki kişinin söyledikleri (kötü sözleri)nin günahı, (kendisine küfredilerek haksızlığa uğrayan) mazlum kimse (küfrü başlatan kimseden) daha da ileri gitmediği sürece (küfre) ilk defa başlayan kimsenin üzerindedir."

Müslim, birr 69; Tirmizî, birr 51; Ahmed b. Hanbel, 11,235, 488, 517, IV, 162, 166, VI. 266.

٤٧ - بَاب الْمُسْتَبَّان

٤٨٩٤ - حَدَّثَنَا عَبْد الْلَّه بْن مَسْلَمَة، ثَنَا عَبْد الْعَزِيْز يَعْنِي ابْن مُحَمَّد عَن الْعَلَاء، عَن أَبِيْه، عَن أَبِي هُرَيْرَة،

أَن رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: (الْمُسْتَبَّان مَا قَالَا فَعَلَى الْبَادِي مِنْهُمَا مَا لَم يَعْتَد الْمَظْلُوْم).

 46. Din Kardeşliği

4893- Salim'in, babası (İbn Ömer)’den (rivâyet ettiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in buyurmuştur:

" Müslüman, müslümanın (din) kardeşidir. Ona zulmetmez, onu tehlikeye atmaz. Kim din kardeşinin bir ihtiyacının karşılanması için çalışır çabalarsa, Allah da onun ihtiyacını karşılar. Her kim (dünyada) bir müslümanın bir sıkıntısını giderirse bu sebeple Allah ondan kıyamet gününün sıkıntısından birini giderir. Her kim (dünyada) bir müslümanın kusurunu gizlerse Allah da kıyamet gününde onu(n kusurunu) gizler."

Buharî, mezâlim. 3, ikrah 7; Müslim, birr 58, zikr 38; Tirmizî, Hudud 3, birr 19, Kur'an 10;İbn Mace, mukaddime 17; Ahmed b. Hanbel, II, 91,252, 296. 500, 514, IV. 104.

٤٦ - بَاب الْمُؤَاخَاة

٤٨٩٣ - حَدَّثَنَا قُتَيْبَة بْن سَعِيْد، ثَنَا الْلَّيْث، عَن عُقَيْل، عَن الْزُّهْرِي، عَن سَالِم، عَن أَبِيْه،

أَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: (الْمُسْلِم أَخُو الْمُسْلِم، لَا يَظْلِمُه وَلَا يُسْلِمُه؛ مَن كَان فِي حَاجَة أَخِيْه فَإِن الْلَّه فِي حَاجَتِه، وَمَن فَرَّج عَن مُسْلِم كُرْبَة فَرَّج الْلَّه عَنْه بِهَا كُرْبَة مِن كُرَب يَوْم الْقِيَامَة، وَمَن سَتَر مُسْلِمَا سَتَرَه الْلَّه يَوْم الْقِيَامَة).