Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 81. Hutbe Esnasında: "Emma Ba'dü" Demenin Hükmü

4973- Zeyd İbn Erkam'dan (rivâyet edildiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kendilerine bir hutbe okumuş da (hutbe esnasında) " Emmâ ba'd" tabirini kullanmıştır.

Müslim Fedailüssahabe 36.

٨١ - بَاب فِي الْرَّجُل يَقُوْل فِي خُطْبَتِه: أَمَّا بَعْد

٤٩٧٣ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا مُحَمَّد بْن فُضَيْل، عَن أَبِي حَيَّان، عَن يَزِيْد بْن حَيَّان، عَن زَيْد بْن أَرْقَم

أَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم خَطَبَهُم فَقَال: (أَمَّا بَعْد).

 80. Bir Kimsenin: "Bazı Kimseler Şöyle Bir İddiada Bulundular" Diyerek Konuşmasının Hükmü

4972- Ebû Kılabe'den demiştir ki: Ebû Mesûd, Ebû Abdullah'a - yahutta -Ebû Abdullah, Ebû Mesûd'a:

" Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı; (Bazı kimseler) şöyle bir iddiada bulundular, sözü hakkında neler söylerken işittin? demiş de (Ebû Abdullah, yahutta Ebû Mesûd) şöyle demiş:

Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i (bu söz hakkında) şöyle buyururken ısıttım:

" Zeamû (iddia ettiler) kelimesi kişinin ne kötü bir bineğidir!"

Ebû Dâvûd dedi ki: (Sözü geçen) bu Ebû Abdullah, Huzeyfe'dir.

٨٠ - بَاب فِي قَوْل الْرَّجُل (زَعَمُوْا)

٤٩٧٢ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا وَكِيْع، عَن الْأَوْزَاعِي، عَن يَحْيَى، عَن أَبِي قِلَابَة قَال:

قَال أَبُو مَسْعُوْد لِأَبِي عَبْد الْلَّه، أَو قَال أَبُو عَبْد الْلَّه لِأَبِي مَسْعُوْد: مَا سَمِعْت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل فِي (زَعَمُوْا؟) قَال: سُمِعَت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل: (بِئْس مَطِيَّة الْرَّجُل زَعَمُوْا).

قَال أَبُو دَاوُد: أَبُو عَبْد الْلَّه هَذَا حُذَيْفَة.

 79. Ta'riz (Yoluyla Konuşmanın Hükmü)

4971- Süfyan İbn Esîd el-Hadramî'den demiştir ki: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı şöyle derken işittim:

" Sana inandığı halde bir (din) kardeşine kendisini kandıracak yalan bir söz söylemen ne kadar büyük bir hıyanettir!"

٧٩ - بَاب فِي الْمَعَارِيْض

٤٩٧١ - حَدَّثَنَا حَيْوَة بْن شُرَيْح الْحَضْرَمِي إِمَام مَسْجِد حِمْص، ثَنَا بَقِيَّة بْن الْوَلِيّد، عَن ضُبَارَة بْن مَالِك الْحَضْرَمِي، عَن أَبِيْه، عَن عَبْد الْرَّحْمَن بْن جُبَيْر بْن نُفَيْر، عَن أَبِيْه، عَن سُفْيَان بْن أَسِيْد الْحَضْرَمِي قَال:

سُمِعَت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل: (كَبُرَت خِيَانَة أَن تُحَدِّث أَخَاك حَدِيْثَا هُو لَك بِه مُصَدِّق وَأَنْت لَه بِه كَاذِب).