Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 156. Kişinin Kendi Oğlan Çocuğunu Öpmesinin Hükmü

5218- Hazret-i Ebû Hüreyre'den (rivâyet edildiğine göre) el-Akra b. Habis Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı (torunu) Hüseyin'i öperken görmüş de:

Benim on tane çocuğum var, bunu onlardan hiç birine yapmadım, demiş, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'da:

Merhamet etmeyene, merhamet olunmaz, buyurmuştur.

Buharî, edeb 17, 27; Müslim, fedail 65; Tirmizî, birr 12; Ahmed b. Hanbel, II, 228, 241, 269,514.

5219- Âişe (radıyallahü anhâ)'den demiştir ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

" Müjde ya Âişe, gerçekten Allah senin suçsuzluğuna dair âyet indirdi" buyurdu.

(Yine Hazret-i Âişe'nin rivâyetine göre Hazret-i Peygamber, bu müjdeyi verdikten sonra) kendisine (suçsuzluğunu bildiren) Kur'ân (âyetlerini) okumuştur.

(Hazret-i Âişe sözlerine şöyle devam etti):

Bunun üzerine annemle babam bana:

" Kalk Resûlüllah'ın başından öp!" dediler Ben de:

Aziz ve celîl olan Allah'a hamdediyorum. Size değil" dedim.

Buharî, tefsir Nur 24/5, II; Müslim, tevbe 56; Ahmed b. Hanbel, VI, 60, 103, 197.

١٥٦ - بَاب فِي قُبْلَة الْرِّجْل وَلَدِه

٥٢١٨ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا سُفْيَان، عَن الْزُّهْرِي، عَن أَبِي سَلَمَة، عَن أَبِي هُرَيْرَة أَن الْأَقْرَع بْن حَابِس أَبْصَر رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم وَهُو يُقَبِّل حُسَيْنَا فَقَال: إِن لِي عَشَرَة مِن الْوَلَد، مَا فَعَلْت هَذَا بِوَاحِد مِنْهُم، فَقَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (مَن لَا يَرْحَم لَا يُرْحَم).

٥٢١٩ - حَدَّثَنَا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، أَخْبَرَنَا هِشَام بْن عُرْوَة، عَن عُرْوَة، أَن عَائِشَة رَضِي الْلَّه عَنْهَا قَالَت:

ثُم قَال تَعْنِي الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم (أَبْشِرِي يَا عَائِشَة، فَإِن الْلَّه قَد أَنْزَل عُذْرَك) وَقَرَأ عَلَيْهَا الْقُرْآَن؛ فَقَال أَبَوَاي: قُوْمِي فَقَبِّلِي رَأْس رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَقُلْت: أَحْمَد الْلَّه [عَزَّوَجَل]، لَا إِيَّاكُمَا.

 155. Ayağa Kalkma Hakkında (Gelen Hadisler)

5215- Hazret-i Ebû Said el-Hudrî'den (rivâyet edildiğine göre) Kureyza'hlar Hazret-i Sa'd'ın hakemliğine (razı olarak kalelerinden inince) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), (gelip hakemlik yapması için) Hazret-i Sa'd'a (bir haberci) gönderdi. Bunun üzerine Hazret-i Sa'd, bir eşek üzerinde oraya geldi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), (Hazret-i Sa'd'ın geldiğini görünce):

" Haydi kalkınız efendinize!" yahutta;

" en hayırlınıza!" buyurdu. (Hazret-i Sa'd da) hayvanından indi ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın yanına gelip oturdu.

Buhârî, ıtk 17, istizan 26; Ahmed b. Hanbel, III, 22, 71, V1-I42; Müslim, cihad. 64.

5216- Şu (bir önceki hadis,) Şu'be'den de (rivâyet edilmiştir). Bu hadisi Şu'be şöyle rivâyet etti: (Hazret-i Peygamber) mescidin yakınında idi. Ensara (hitaben):

" Haydi kalkınız efendinize" buyurdu.

5217- Mü'minlerin annesi Âişe (radıyallahü anhâ)'dan (rivâyet edilmiştir): Dedi ki:

" Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e şekil, davranış ve hal bakımından Hazret-i Fatima (radıyallahü anhâ)'den daha çok benzeyen birini görmedim."

(Ebû Dâvûd'un diğer şeyhi) el-Hasen (b. Ali, bu cümleyi): - Söz ve konuşma bakımından , (daha çok benzeyen birini görmedim, diye) rivâyet etti. " Yol ve davranış bakımından" kelimelerini rivâyet etmedi. (Bu hadisi Mûsânnif Ebû Dâvûd'a rivâyet eden el-Hasen b. Ali ve İbn Beşşâr isimli şeyhleri hadisin kalan kısmını şu şekilde rivâyet ettiler):

" Hazret-i Fatima, Hazret-i Peygamber'in yanına girdiği zaman (Hazret-i Peygamber) onun için ayağa kalkar, elinden tutar, onu öper ve kendi yerine oturturdu."

(Hazret-i Peygamber de) Hazret-i Fatima'nın yanına girdiği zaman Hazret-i Fatima hemen Onun ayağa kalkar, elinden tutar, O'nu öper, kendi yerine oturdu."

Buharî Fezailüssahabe 27, edeb 70; Tirmizî, menakıb 37, 60.

١٥٥ - بَاب مَا جَاء فِي الْقِيَام

٥٢١٥ - حَدَّثَنَا حَفْص بْن عُمَر، ثَنَا شُعْبَة، عَن سَعْد بْن إِبْرَاهِيْم، عَن أَبِي أُمَامَة بْن سَهْل بْن حُنَيْف عَن أَبِي سَعِيْد الْخُدْرِي أَن أَهْل قُرَيْظَة لَمَّا نَزَلُوْا عَلَى حُكْم سَعْد أَرْسَل إِلَيْه الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَجَاء عَلَى حِمَار أَقْمَر ، فَقَال الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (قُوْمُوْا إِلَى سَيِّدِكُم) أَو (إِلَى خَيْرِكُم) فَجَاء حَتَّى قَعَد إِلَى رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم.

٥٢١٦ - حَدَّثَنَا مُحَمَّد بْن بَشَّار، ثَنَا مُحَمَّد بْن جَعْفَر، عَن شُعْبَة بِهَذَا الْحَدِيْث قَال: فَلَمَّا كَان قَرِيْبَا مِن الْمَسْجِد قَال لِلْأَنْصَار: (قُوْمُوْا إِلَى سَيِّدِكُم).

٥٢١٧ - حَدَّثَنَا الْحَسَن بْن عَلِي وَابْن بَشَّار قَالَا: ثَنَا عُثْمَان بْن عُمَر، أَخْبَرَنَا إِسْرَائِيْل، عَن مَيْسَرَة بْن حَبِيْب، عَن الْمِنْهَال بْن عَمْرو، عَن عَائِشَة بِنْت طَلْحَة، عَن أُم الْمُؤْمِنِيْن عَائِشَة رَضِي الْلَّه عَنْهَا أَنَّهَا قَالَت: مَا رَأَيْت أَحَدَا كَان أَشْبَه سَمْتَا وَهَدْيَا وَدَلا، وَقَال الْحَسَن: حَدِيْثا وَكَلَامِا، وَلَم يَذْكُر الْحَسَن الْسَّمْت وَالْهَدْي وَالْدَّل بِرَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم مِن فَاطِمَة كَرَّم الْلَّه وَجْهَهَا: كَانَت إِذَا دَخَلَت عَلَيْه قَام إِلَيْهَا فَأَخَذ بِيَدِهَا وَقَبَّلَهَا وَأَجْلَسَهَا فِي مَجْلِسِه، وَكَان إِذَا دَخَل عَلَيْهَا قَامَت إِلَيْه فَأَخَذَت بِيَدِه فَقَبَّلَتْه وَأَجْلَسَتْه فِي مَجْلِسِهَا.

 154. Kucaklaşma

5214- Aneze (kabilesin) den (olan) bir adamdan (rivâyet edildiğine göre) kendisi Hazret-i Ebû Zer'e Şam'dan sürgün edildiği zaman:

Ben sana Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in hadislerinden bir hadisi sormak istiyorum, demiş. Hazret-i Ebû Zer de:

(Hazret-i Peygamber'in) sır(ların)dan değilse ben de sana haber veririm, cevabım vermiş. (Aneze kabilesinden olan bu adam rivâyetine şöyle devam etti:) Ben de:

O (Hazret-i Peygamberin sırlarından) bir sır değildir. Kendisiyle karşılaştığınız zaman, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) sizinle müsafaha eder miydi? (Bunu sormak istiyorum), dedim.

Kendisiyle her karşılaştığımda benimle mutlaka müsafaha ederdi. Birgün (beni huzuruna çağırmak üzere) bana (bir adam) göndermiş. Ben de evimde yoktum. (Eve) gelince Resûlüllah'ın bana (bir adam) gönderdiğini haber aldım. Bunun üzerine (doğru) kendisine vardım. Makamında bulunuyordu. Beni (görünce) hemen kucakladı; bu çok, pek çok daha güzeldi.

Ahmed b. Hanbel, V, 162, 168.

١٥٤ - بَاب فِي الْمُعَانَقَة

٥٢١٤ - حَدَّثَنَا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، أَخْبَرَنَا أَبُو الْحُسَيْن يَعْنِي خَالِد بْن ذَكْوَان عَن أَيُّوْب بْن بُشَيْر بْن كَعْب الْعَدَوِي، عَن رَجُل مِن عَنَزَة أَنَّه قَال لِأَبِي ذَر حَيْث سُيِّر مِن الْشَّام:

إِنِّي أُرِيْد أَن أَسْأَلَك عَن حَدِيْث مِن حَدِيْث رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: إِذَا أَخْبَرَك بِه إِلَا أَن يَكُوْن سِرا، قُلْت: إِنَّه لَيْس بِسِر، هَل كَان رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يُصَافِحُكُم إِذَا لَقِيْتُمُوه؟ قَال: مَا لَقِيْتُه قَط إِلَّا صَافَحَنِي، وَبَعَث إِلَي ذَات يَوْم وَلَم أَكُن فِي أَهْلِي، فَلَمَّا جِئْت أُخْبِرْت أَنَّه أَرْسَل إِلَي، فَأَتَيْتُه وَهُو عَلَى سَرِيْرِه فَالْتَزَمَنِي، فَكَانَت تِلْك أَجْوَد وَأَجْوَد.