Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 158. Yanaktan Öpmenin Hükmü

5221- İyas b. Dağfel'den demiştir ki:

" Ben Ebû Nadra'nın Hasan b. Ali (radıyallahü anh)'nin yanağını öptüğünü gördüm."

5222- Hazret-i Berâ'den demiştir ki: Medine'ye geldiği ilk günlerde Hazret-i Ebû Bekir'le birlikte (evine) girmiştim. Bir de ne göreyim, kızı Hazret-i Âişe sıtmaya yakalanmış yatıyor. Hazret-i Ebû Bekir, hemen yanına varıp:

Nasılsın kızcağızım? deyip onu yanağından öptü.

١٥٨ - بَاب فِي قُبْلَة الْخَد

٥٢٢١ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا الْمُعْتَمِر، عَن إِيَاس بْن دَغْفَل قَال: رَأَيْت أَبَا نَضْرَة قَبَّل خَد الْحَسَن بْن عَلِي رَضِي الْلَّه عَنْهُمَا.

٥٢٢٢ - حَدَّثَنَا عَبْد الْلَّه بْن سَالِم، ثَنَا إِبْرَاهِيْم بْن يُوَسُف، عَن أَبِيْه، عَن أَبِي إِسْحَاق، عَن الْبَرَاء قَال:

دَخَلْت مَع أَبِي بَكْر أَوَّل مَا قَدِم الْمَدِيْنَة، فَإِذَا عَائِشَة ابَتْه مُضْطَجِعَة قَد أَصَابَتْهَا حُمَّى، فَأَتَاهَا أَبُو بَكْر فَقَال لَهَا: كَيْف أَنْت يَا بُنَيَّة؟ وَقَبَّل خَدَّهَا.

 157. İki Gözün Arasından Öpmenin Hükmü

5220- Şa'bî'den (rivâyet edildiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Cafer b. Ebi Talib'i karşıladı da onu kucaklayıp iki gözünün arasından öpmüştür.

١٥٧ - بَاب فِي قُبْلَة مَا بَيْن الْعَيْنَيْن

٥٢٢٠ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا عَلِي بْن مُسْهِر، عَن أَجْلَح، عَن الْشَّعْبِي أَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم تَلَقَّى جَعْفَر بْن أَبِي طَالِب فَالْتَزَمَه وَقَبَّل مَا بَيْن عَيْنَيْه.

 156. Kişinin Kendi Oğlan Çocuğunu Öpmesinin Hükmü

5218- Hazret-i Ebû Hüreyre'den (rivâyet edildiğine göre) el-Akra b. Habis Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı (torunu) Hüseyin'i öperken görmüş de:

Benim on tane çocuğum var, bunu onlardan hiç birine yapmadım, demiş, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'da:

Merhamet etmeyene, merhamet olunmaz, buyurmuştur.

Buharî, edeb 17, 27; Müslim, fedail 65; Tirmizî, birr 12; Ahmed b. Hanbel, II, 228, 241, 269,514.

5219- Âişe (radıyallahü anhâ)'den demiştir ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

" Müjde ya Âişe, gerçekten Allah senin suçsuzluğuna dair âyet indirdi" buyurdu.

(Yine Hazret-i Âişe'nin rivâyetine göre Hazret-i Peygamber, bu müjdeyi verdikten sonra) kendisine (suçsuzluğunu bildiren) Kur'ân (âyetlerini) okumuştur.

(Hazret-i Âişe sözlerine şöyle devam etti):

Bunun üzerine annemle babam bana:

" Kalk Resûlüllah'ın başından öp!" dediler Ben de:

Aziz ve celîl olan Allah'a hamdediyorum. Size değil" dedim.

Buharî, tefsir Nur 24/5, II; Müslim, tevbe 56; Ahmed b. Hanbel, VI, 60, 103, 197.

١٥٦ - بَاب فِي قُبْلَة الْرِّجْل وَلَدِه

٥٢١٨ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا سُفْيَان، عَن الْزُّهْرِي، عَن أَبِي سَلَمَة، عَن أَبِي هُرَيْرَة أَن الْأَقْرَع بْن حَابِس أَبْصَر رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم وَهُو يُقَبِّل حُسَيْنَا فَقَال: إِن لِي عَشَرَة مِن الْوَلَد، مَا فَعَلْت هَذَا بِوَاحِد مِنْهُم، فَقَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (مَن لَا يَرْحَم لَا يُرْحَم).

٥٢١٩ - حَدَّثَنَا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، أَخْبَرَنَا هِشَام بْن عُرْوَة، عَن عُرْوَة، أَن عَائِشَة رَضِي الْلَّه عَنْهَا قَالَت:

ثُم قَال تَعْنِي الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم (أَبْشِرِي يَا عَائِشَة، فَإِن الْلَّه قَد أَنْزَل عُذْرَك) وَقَرَأ عَلَيْهَا الْقُرْآَن؛ فَقَال أَبَوَاي: قُوْمِي فَقَبِّلِي رَأْس رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَقُلْت: أَحْمَد الْلَّه [عَزَّوَجَل]، لَا إِيَّاكُمَا.