Namaza Başlarken Ne Söylenir?
8- Namaza Başlarken Ne Söylenir?
893- Abdullah b. Ömer (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Bir adam Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in arkasında namaza durdu ve şöyle dedi:
(Allahu ekber kebîran, velhamdü lillahi kesiran ve sübhanellahi bükraten ve asıyla) Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
(Bunları söyleyen kimdir?) diye sordu. O adam:
(Benim ey Allah’ın Peygamberi) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
(On iki melek bu söylediklerini yazıp Allah’a ulaştırmakla yarış ettiler) buyurdu. (Dârimi, Salat: 34; İbn Mâce, Salat: 2)
894- Abdullah b. Ömer (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Bir sefer biz Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber namaz kılarken oradakilerden bir kişi (Allahü ekber kebîran velhamdü lillahi kesiran, ve sübhanallahi bükraten ve esila) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
(Böyle böyle söyleyen kimdir?) buyurdu. Oradakilerden birisi:
(Benim ey Allah’ın Rasûlü) dedi. Rasûlüllah:
(Bu duayı beğendim -veya buna benzer bir ifade kullandı- Bu duadan dolayı göklerin kapısının açıldığını anlattı.) İbn Ömer der ki: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den duyduğum o günden beri bu duayı hiç terketmedim. (İbn Mâce, Salat: 2; Dârimi, Salat: 33)
٨ - باب الْقَوْلِ الَّذِي يُفْتَتَحُ بِهِ الصَّلاَةُ
٨٩٣ - أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ وَهْبٍ، قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنْ أَبِي عَبْدِ الرَّحِيمِ، قَالَ حَدَّثَنِي زَيْدٌ، - هُوَ ابْنُ أَبِي أُنَيْسَةَ - عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ، عَنْ عَوْنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ، قَالَ قَامَ رَجُلٌ خَلْفَ نَبِيِّ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَ اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا وَسُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً . فَقَالَ نَبِيُّ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ( مَنْ صَاحِبُ الْكَلِمَةِ ) فَقَالَ رَجُلٌ أَنَا يَا نَبِيَّ اللَّهِ . فَقَالَ ( لَقَدِ ابْتَدَرَهَا اثْنَا عَشَرَ مَلَكًا ) .
٨٩٤ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ شُجَاعٍ الْمَرُّوذِيُّ، قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ، عَنْ حَجَّاجٍ، عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ، عَنْ عَوْنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، قَالَ بَيْنَمَا نَحْنُ نُصَلِّي مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا وَسُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ( مَنِ الْقَائِلُ كَلِمَةَ كَذَا وَكَذَا ) . فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ أَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ . قَالَ ( عَجِبْتُ لَهَا ) . وَذَكَرَ كَلِمَةً مَعْنَاهَا ( فُتِحَتْ لَهَا أَبْوَابُ السَّمَاءِ ) . قَالَ ابْنُ عُمَرَ مَا تَرَكْتُهُ مُنْذُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم يَقُولُهُ .