Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 90- Namazdan Sonra Allah’a Sığınmak

1355- Müslim b. ebi Bekre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Babam namazlarının arkasında şöyle dua ederdi:

(Allah’ım! Küfürden, fakirlikten, kabir azabından Sana sığınırım.) Bende bu duayı okuyordum, babam:

(Yavrum bu duayı kimden öğrendin?) dedi. Senden deyince; (Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem) bu duaları namazdan sonra okurdu) dedi. (Müsned: 19514)

٩٠ - باب التَّعَوُّذِ فِي دُبُرِ الصَّلاَةِ

١٣٥٥ - أَخْبَرَنَا عَمْرُو بْنُ عَلِيٍّ، قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى، عَنْ عُثْمَانَ الشَّحَّامِ، عَنْ مُسْلِمِ بْنِ أَبِي بَكْرَةَ، قَالَ كَانَ أَبِي يَقُولُ فِي دُبُرِ الصَّلاَةِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ وَالْفَقْرِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ فَكُنْتُ أَقُولُهُنَّ فَقَالَ أَبِي أَىْ بُنَىَّ عَمَّنْ أَخَذْتَ هَذَا قُلْتُ عَنْكَ ‏.‏ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم كَانَ يَقُولُهُنَّ فِي دُبُرِ الصَّلاَةِ ‏.‏

 89- Selâmdan Sonra Okunacak Değişik Bir Dua

1354- Ata b. Ebu Mervan (radıyallahü anh), babasından naklediyor ve diyor ki: Ka’b, Mûsâ’ya denizi yarıp kupkuru yol yapan Allah’a yemin ederek şöyle dedi: Tevrat’ta; Dâvûd (aleyhisselâm)’ın namazını bitirince okuduğu şu dua vardır:

(Allah’ım! Cehennem azabından ve zalimlerin zulmünden korunmak için bir sığınak yaptığın dinimi benim için hayırlı kıl. Rızkımı elde etmeme vasıta kıldığın dünyayı da benim için hayırlı kıl. Allah’ım! Gazabından rızana sığınırım. Hışmından affına sığınırım. Senden, Sana sığınırım, verdiğine kimse engel olamaz. Vermediğine de kimse bir şey veremez, Senin yardımın olmadan hiçbir güçlüye gücü fayda veremez.)

Ka’b daha sonra Suheyb’in Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)‘inde namazdan sonra bu duayı okuduğunu bize haber vermiştir. (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)

٨٩ - باب نَوْعٌ آخَرُ مِنَ الدُّعَاءِ عِنْدَ الاِنْصِرَافِ مِنَ الصَّلاَةِ

١٣٥٤ - أَخْبَرَنَا عَمْرُو بْنُ سَوَّادِ بْنِ الأَسْوَدِ بْنِ عَمْرٍو، قَالَ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي حَفْصُ بْنُ مَيْسَرَةَ، عَنْ مُوسَى بْنِ عُقْبَةَ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ أَبِي مَرْوَانَ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّ كَعْبًا، حَلَفَ لَهُ بِاللَّهِ الَّذِي فَلَقَ الْبَحْرَ لِمُوسَى إِنَّا لَنَجِدُ فِي التَّوْرَاةِ أَنَّ دَاوُدَ نَبِيَّ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم كَانَ إِذَا انْصَرَفَ مِنْ صَلاَتِهِ قَالَ ‏(‏ اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِي دِينِي الَّذِي جَعَلْتَهُ لِي عِصْمَةً وَأَصْلِحْ لِي دُنْيَاىَ الَّتِي جَعَلْتَ فِيهَا مَعَاشِي اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ وَأَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ نِقْمَتِكَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ ‏.‏ قَالَ وَحَدَّثَنِي كَعْبٌ أَنَّ صُهَيْبًا حَدَّثَهُ أَنَّ مُحَمَّدًا صلّى اللّه عليه وسلّم كَانَ يَقُولُهُنَّ عِنْدَ انْصِرَافِهِ مِنْ صَلاَتِهِ ‏.‏)‏

 88- Selâmdan Sonra Yapılabilecek Değişik Bir Dua

1353- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Evime bir Yahudi kadın geldi ve:

(Kabir azabı, üzerimize sıçrattığımız idrardandır) dedi. Ben de:

(Yalan söylüyorsun) dedim. O kadın:

(Hayır doğru söylüyorum. Biz Yahudiler idrarın bulaştığı elbise, deri ne varsa hepsini makasla keserdik) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), namaz için çıkmıştı, bizim sesimizin yükseldiğini görünce:

(Nedir meseleniz) dedi. Ben de, Yahudi kadının söylediklerini haber verdim. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Doğru söylemiş) buyurdu, ve o günden sonra şu duayı her namazında okurdu:

(Cebrail’in, Mikail’in, İsrafil’in Rabbi! Beni Cehennem ateşinden ve kabir azabından koru.) (Buhârî, Cenaiz: 86; Müslim, Mesacid: 24)

٨٨ - باب نَوْعٌ آخَرُ مِنَ الذِّكْرِ وَالدُّعَاءِ بَعْدَ التَّسْلِيمِ

١٣٥٣ - أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ سُلَيْمَانَ، قَالَ حَدَّثَنَا يَعْلَى، قَالَ حَدَّثَنَا قُدَامَةُ، عَنْ جَسْرَةَ، قَالَتْ حَدَّثَتْنِي عَائِشَةُ، - رضى اللّه عنها - قَالَتْ دَخَلَتْ عَلَىَّ امْرَأَةٌ مِنَ الْيَهُودِ فَقَالَتْ إِنَّ عَذَابَ الْقَبْرِ مِنَ الْبَوْلِ ‏.‏ فَقُلْتُ كَذَبْتِ ‏.‏ فَقَالَتْ بَلَى إِنَّا لَنَقْرِضُ مِنْهُ الْجِلْدَ وَالثَّوْبَ ‏.‏ فَخَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم إِلَى الصَّلاَةِ وَقَدِ ارْتَفَعَتْ أَصْوَاتُنَا فَقَالَ ‏(‏ مَا هَذَا ‏)‏ ‏.‏ فَأَخْبَرْتُهُ بِمَا قَالَتْ فَقَالَ ‏(‏ صَدَقَتْ ‏)‏ ‏.‏ فَمَا صَلَّى بَعْدَ يَوْمَئِذٍ صَلاَةً إِلاَّ قَالَ فِي دُبُرِ الصَّلاَةِ ‏(‏ رَبَّ جِبْرِيلَ وَمِيكَائِيلَ وَإِسْرَافِيلَ أَعِذْنِي مِنْ حَرِّ النَّارِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ ‏)‏ ‏.‏