Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 9- Ölen Kimse İçin Yapılan Sadaka Hakkında Diğer Rivâyetler

3675- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Sa’d b. Ubâde’nin annesinin bir adağı vardı fakat onu yerine getirmeden öldü. Sa’d bu konuda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den fetva istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun adına adağını yerine getir) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3676- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Sa’d b. Ubâde’nin annesinin bir adağı vardı fakat onu yerine getirmeden öldü. Sa’d bu konuda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den fetva istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun adına adağını yerine getir) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3677- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Sa’d b. Ubâde’nin annesinin bir adağı vardı fakat onu yerine getirmeden öldü. Sa’d bu konuda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den fetva istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun adına adağını yerine getir) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3678- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Sa’d b. Ubâde’nin annesinin bir adağı vardı fakat onu yerine getirmeden öldü. Sa’d bu konuda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den fetva istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun adına adağını yerine getir) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3679- Sa’d b. Ubâde (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Annem öldü onun için sadaka verebilir miyim?) dedim. O da:

(Evet) buyurdu. Ben de:

(Hangi sadaka daha hayırlı ve değerlidir) dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Su hayrı) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3680- Sa’d b. Ubâde (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Hangi sadaka daha hayırlı ve kıymetlidir) diye sordum. (İnsanları ve hayvanları sulamaktır) buyurdu. (Müsned: 21421)

3681- Sa’d b. Ubâde (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Sa’d b. Ubâde’nin annesi vefat etmişti ve Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Annem öldü onun adına sadaka verebilir miyim?) diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Evet) buyurdu. Sa’d:

(Hangi sadaka daha hayırlı ve değerlidir?) diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(İnsan ve hayvanların su ihtiyaçlarına cevap vermektir) buyurdu. Bu yüzden Sa’d’ın Medine’de bir çeşmesi vardı. (Müsned: 21421)

٩ - باب ذِكْرِ الاِخْتِلاَفِ عَلَى سُفْيَانَ

٣٦٧٥ - قَالَ الْحَارِثُ بْنُ مِسْكِينٍ قِرَاءَةً عَلَيْهِ وَأَنَا أَسْمَعُ، عَنْ سُفْيَانَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ، اسْتَفْتَى النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم فِي نَذْرٍ كَانَ عَلَى أُمِّهِ فَتُوُفِّيَتْ قَبْلَ أَنْ تَقْضِيَهُ فَقَالَ ‏(‏ اقْضِهِ عَنْهَا ‏)‏‏.‏

٣٦٧٦ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَزِيدَ، قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ سَعْدٍ، أَنَّهُ قَالَ مَاتَتْ أُمِّي وَعَلَيْهَا نَذْرٌ فَسَأَلْتُ النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَمَرَنِي أَنْ أَقْضِيَهُ عَنْهَا‏.‏

٣٦٧٧ - أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ اسْتَفْتَى سَعْدُ بْنُ عُبَادَةَ الأَنْصَارِيُّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فِي نَذْرٍ كَانَ عَلَى أُمِّهِ فَتُوُفِّيَتْ قَبْلَ أَنْ تَقْضِيَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ اقْضِهِ عَنْهَا ‏)‏‏.‏

٣٦٧٨ - أَخْبَرَنَا هَارُونُ بْنُ إِسْحَاقَ الْهَمْدَانِيُّ، عَنْ عَبْدَةَ، عَنْ هِشَامٍ، - هُوَ ابْنُ عُرْوَةَ - عَنْ بَكْرِ بْنِ وَائِلٍ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ جَاءَ سَعْدُ بْنُ عُبَادَةَ إِلَى النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَ إِنَّ أُمِّي مَاتَتْ وَعَلَيْهَا نَذْرٌ وَلَمْ تَقْضِهِ قَالَ ‏(‏ اقْضِهِ عَنْهَا ‏)‏‏.‏

٣٦٧٩ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُبَارَكِ، قَالَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، عَنْ هِشَامٍ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ، عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ، قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمِّي مَاتَتْ أَفَأَتَصَدَّقُ عَنْهَا قَالَ ‏(‏ نَعَمْ ‏)‏‏.‏ قُلْتُ فَأَىُّ الصَّدَقَةِ أَفْضَلُ قَالَ ‏(‏ سَقْىُ الْمَاءِ ‏)‏‏.‏

٣٦٨٠ - أَخْبَرَنَا أَبُو عَمَّارٍ الْحُسَيْنُ بْنُ حُرَيْثٍ، عَنْ وَكِيعٍ، عَنْ هِشَامٍ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ، عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ، قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَىُّ الصَّدَقَةِ أَفْضَلُ قَالَ ‏(‏ سَقْىُ الْمَاءِ ‏)‏‏.‏

٣٦٨١ - أَخْبَرَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْحَسَنِ، عَنْ حَجَّاجٍ، قَالَ سَمِعْتُ شُعْبَةَ، يُحَدِّثُ عَنْ قَتَادَةَ، قَالَ سَمِعْتُ الْحَسَنَ، يُحَدِّثُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ، أَنَّ أُمَّهُ، مَاتَتْ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمِّي مَاتَتْ أَفَأَتَصَدَّقُ عَنْهَا قَالَ ‏(‏ نَعَمْ ‏)‏‏.‏ قَالَ فَأَىُّ الصَّدَقَةِ أَفْضَلُ قَالَ ‏(‏ سَقْىُ الْمَاءِ ‏)‏‏.‏ فَتِلْكَ سِقَايَةُ سَعْدٍ بِالْمَدِينَةِ‏.‏

 8- Ölen Kimse İçin Yapılan Sadakanın Değeri ve Kıymeti

3666- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(İnsan ölünce tüm amellerinin sevabı kesilir ancak şu üç çeşit amelinin sevabı devam eder: 1. Sadaka-i (su yol köprü vs. gibi devam eden işler) 2. Kendisinden istifade edilen dini bilgi çalışmaları 3. Kendisine hayırlı duada bulunan hayırlı evlat.) (Ebû Dâvûd, vesaya: 14; Tirmizî, Ahkam: 36)

3667- Ebu Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, bir adam Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

(Babam öldü geriye mal da bıraktı. Fakat vasiyette de bulunmadı onun için tasadduk ta bulunsam onun günahlarına keffaret olur mu?) diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Evet olur) buyurdu. (İbn Mâce, vesaya: 8; Müsned: 8486)

3668- Şerid b. Süveyd es Sekafî (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e geldim ve:

(Annem vefat etmeden kendisi için bir köle azâd edilmesini vasiyet etmişti. Şu anda benim elimde Nubiyeli bir cariye (Kadın köle) var, bu cariyeyi onun adına azâd etmemle üzerimdeki borcum ödenmiş sayılır mı?) diye sordum. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(O cariyeyi bana getir) buyurdu. Yanına getirdim, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

(Rabbin kimdir?) diye sordu. Cariye (Allah’tır) dedi. (Ben kimim?) diye sordu. (Sende Allah’ın elçisisin) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onu azâd ediver o mü’mindir) buyurdu. (Ebû Dâvûd, vesaya: 12; Müsned: 18636)

3669- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Sa’d Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

(Annem bir şey vasiyyet etmeden öldü, onun için bir şeyler tasaddukta bulunabilir miyim?) diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Evet) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3670- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, bir adam Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Annem vefat etti, onun adına bir şeyler tasadduk etsem ona faydası dokunur mu?) diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Evet) dedi. O adam da:

(Öyleyse benim bir hurma bahçem var Seni şahit tutuyorum ki o bahçeyi onun için tasadduk ettim) dedi. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3671- İbn Abbâs (radıyallahü anh) Sa’d b. Ubâde (radıyallahü anh)’den naklediyor: Sa’d b. Ubâde Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek:

(Annem vefat etti. Onun bir adağı vardı, onun için bir köle azâd etsem borcunu ödemiş olur muyum?) diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Annen adına köle azâd et) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3672- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Sa’d b. Ubâde’nin annesinin bir adağı vardı fakat onu yerine getirmeden öldü. Sa’d bu konuda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den fetva istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun adına adağını yerine getir) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3673- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Sa’d b. Ubâde’nin annesinin bir adağı vardı fakat onu yerine getirmeden öldü. Sa’d bu konuda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den fetva istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun adına adağını yerine getir) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

3674- İbn Abbâs (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Sa’d b. Ubâde’nin annesinin bir adağı vardı fakat onu yerine getirmeden öldü. Sa’d bu konuda Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den fetva istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun adına adağını yerine getir) buyurdu. (Buhârî, vesaya: 19; Ebû Dâvûd, vesaya: 15)

٨ - باب فَضْلِ الصَّدَقَةِ عَنِ الْمَيِّتِ

٣٦٦٦ - أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ حُجْرٍ، قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ، قَالَ حَدَّثَنَا الْعَلاَءُ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم قَالَ ‏(‏ إِذَا مَاتَ الإِنْسَانُ انْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلاَّ مِنْ ثَلاَثَةٍ مِنْ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ وَعِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ وَوَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ ‏)‏‏.‏

٣٦٦٧ - أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ حُجْرٍ، قَالَ أَنْبَأَنَا إِسْمَاعِيلُ، عَنِ الْعَلاَءِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ رَجُلاً، قَالَ لِلنَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم إِنَّ أَبِي مَاتَ وَتَرَكَ مَالاً وَلَمْ يُوصِ فَهَلْ يُكَفِّرُ عَنْهُ أَنْ أَتَصَدَّقَ عَنْهُ قَالَ ‏(‏ نَعَمْ ‏)‏‏.‏

٣٦٦٨ - أَخْبَرَنَا مُوسَى بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَبْدِ الْمَلِكِ، قَالَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو، عَنْ أَبِي سَلَمَةَ، عَنِ الشَّرِيدِ بْنِ سُوَيْدٍ الثَّقَفِيِّ، قَالَ أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقُلْتُ إِنَّ أُمِّي أَوْصَتْ أَنْ تُعْتَقَ عَنْهَا رَقَبَةٌ وَإِنَّ عِنْدِي جَارِيَةً نُوبِيَّةً أَفَيُجْزِئُ عَنِّي أَنْ أَعْتِقَهَا عَنْهَا قَالَ ‏(‏ ائْتِنِي بِهَا ‏)‏‏.‏ فَأَتَيْتُهُ بِهَا فَقَالَ لَهَا النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ مَنْ رَبُّكِ ‏)‏‏.‏ قَالَتِ اللَّهُ‏.‏ قَالَ ‏(‏ مَنْ أَنَا ‏)‏‏.‏ قَالَتْ أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ‏.‏ قَالَ ‏(‏ فَأَعْتِقْهَا فَإِنَّهَا مُؤْمِنَةٌ ‏)‏‏.‏

٣٦٦٩ - أَخْبَرَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ عِيسَى، قَالَ أَنْبَأَنَا سُفْيَانُ، عَنْ عَمْرٍو، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ سَعْدًا، سَأَلَ النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم إِنَّ أُمِّي مَاتَتْ وَلَمْ تُوصِ أَفَأَتَصَدَّقُ عَنْهَا قَالَ ‏(‏ نَعَمْ ‏)‏‏.‏

٣٦٧٠ - أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ الأَزْهَرِ، قَالَ حَدَّثَنَا رَوْحُ بْنُ عُبَادَةَ، قَالَ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّا بْنُ إِسْحَاقَ، قَالَ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ دِينَارٍ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ رَجُلاً، قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمَّهُ تُوُفِّيَتْ أَفَيَنْفَعُهَا إِنْ تَصَدَّقْتُ عَنْهَا قَالَ ‏(‏ نَعَمْ ‏)‏‏.‏ قَالَ فَإِنَّ لِي مَخْرَفًا فَأُشْهِدُكَ أَنِّي قَدْ تَصَدَّقْتُ بِهِ عَنْهَا‏.‏

٣٦٧١ - أَخْبَرَنِي هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ حَدَّثَنَا عَفَّانُ، قَالَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ كَثِيرٍ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ، أَنَّهُ أَتَى النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَ إِنَّ أُمِّي مَاتَتْ وَعَلَيْهَا نَذْرٌ أَفَيُجْزِئُ عَنْهَا أَنْ أَعْتِقَ عَنْهَا قَالَ ‏(‏ أَعْتِقْ عَنْ أُمِّكَ ‏)‏‏.‏

٣٦٧٢ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ أَبُو يُوسُفَ الصَّيْدَلاَنِيُّ، عَنْ عِيسَى، - وَهُوَ ابْنُ يُونُسَ - عَنِ الأَوْزَاعِيِّ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، أَخْبَرَهُ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ، أَنَّهُ اسْتَفْتَى النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم فِي نَذْرٍ كَانَ عَلَى أُمِّهِ فَتُوُفِّيَتْ قَبْلَ أَنْ تَقْضِيَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ اقْضِهِ عَنْهَا ‏)‏‏.‏

٣٦٧٣ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ صَدَقَةَ الْحِمْصِيُّ، قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ شُعَيْبٍ، عَنِ الأَوْزَاعِيِّ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، أَخْبَرَهُ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ، أَنَّهُ اسْتَفْتَى النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم فِي نَذْرٍ كَانَ عَلَى أُمِّهِ فَمَاتَتْ قَبْلَ أَنْ تَقْضِيَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ اقْضِهِ عَنْهَا ‏)‏‏.‏

٣٦٧٤ - أَخْبَرَنَا الْعَبَّاسُ بْنُ الْوَلِيدِ بْنِ مَزْيَدَ، قَالَ أَخْبَرَنِي أَبِي قَالَ، حَدَّثَنَا الأَوْزَاعِيُّ، قَالَ أَخْبَرَنِي الزُّهْرِيُّ، أَنَّ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ، أَخْبَرَهُ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ اسْتَفْتَى سَعْدٌ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فِي نَذْرٍ كَانَ عَلَى أُمِّهِ فَتُوُفِّيَتْ قَبْلَ أَنْ تَقْضِيَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ اقْضِهِ عَنْهَا ‏)‏‏.‏

 7- Ansızın Vefat Eden Adına Varisleri Hayır Yapar Mı?

3664- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, bir adam Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

(Annem ansızın vefat etti. Eğer konuşmaya fırsat bulsaydı tasaddukta bulunurdu, onun için tasaddukta bulunayım mı?) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Onun için tasadduk et) buyurdu. (Ebû Dâvûd, vesaya: 15; İbn Mâce, vesaya: 8)

3665- Sa’d Ubâde (radıyallahü anh) babasından ve dedesinden naklederek şöyle diyor:

(Sa’d b. Ubâde, Peygamber ile birlikte bir savaşa katılmak üzere çıkmıştı. O esnada annesi de Medine’de vefat etmek üzereydi, kendisine bir şey vasiyet et) denildi. Ne vasiyet edebilirim ki mal Sa’d’ın malıdır, Sa’d gazveden dönmeden de vafat etti. Sa’d, Medine’ye geldiğinde bu olay ona aktarıldı. Bunun üzerine Sa’d:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Eğer anam hakkında tasaddukta bulunursam ona faydası dokunur mu?) diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Evet) buyurdu. Sa’d ta şu ve şu bahçem diyerek bahçesinin ismini söyledi ve annem için sadakadır dedi. (Müsned: 21421)

٧ - باب إِذَا مَاتَ الْفَجْأَةَ هَلْ يُسْتَحَبُّ لأَهْلِهِ أَنْ يَتَصَدَّقُوا عَنْهُ

٣٦٦٤ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ، قَالَ حَدَّثَنَا ابْنُ الْقَاسِمِ، عَنْ مَالِكٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّ رَجُلاً، قَالَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم إِنَّ أُمِّي افْتُلِتَتْ نَفْسُهَا وَإِنَّهَا لَوْ تَكَلَّمَتْ تَصَدَّقَتْ أَفَأَتَصَدَّقُ عَنْهَا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ نَعَمْ ‏)‏‏.‏ فَتَصَدَّقَ عَنْهَا‏.‏

٣٦٦٥ - أَنْبَأَنَا الْحَارِثُ بْنُ مِسْكِينٍ، قِرَاءَةً عَلَيْهِ وَأَنَا أَسْمَعُ، عَنِ ابْنِ الْقَاسِمِ، عَنْ مَالِكٍ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ شُرَحْبِيلَ بْنِ سَعِيدِ بْنِ سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ خَرَجَ سَعْدُ بْنُ عُبَادَةَ مَعَ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم فِي بَعْضِ مَغَازِيهِ وَحَضَرَتْ أُمَّهُ الْوَفَاةُ بِالْمَدِينَةِ فَقِيلَ لَهَا أَوْصِي‏.‏ فَقَالَتْ فِيمَ أُوصِي الْمَالُ مَالُ سَعْدٍ‏.‏ فَتُوُفِّيَتْ قَبْلَ أَنْ يَقْدَمَ سَعْدٌ فَلَمَّا قَدِمَ سَعْدٌ ذُكِرَ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلْ يَنْفَعُهَا أَنْ أَتَصَدَّقَ عَنْهَا فَقَالَ النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ نَعَمْ ‏)‏‏.‏ فَقَالَ سَعْدٌ حَائِطُ كَذَا وَكَذَا صَدَقَةٌ عَنْهَا لِحَائِطٍ سَمَّاهُ‏.‏