Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 4- Malı Çalınan Kişi Hâkim Huzurunda Hırsızı Bağışlayabilir Mi?

4895- Safvan b. Ümeyye (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, bir adam Safvan b. Ümeyye’nin hırkasını çalmıştı. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzuruna götürüldü de Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) adamın elinin kesilmesini emretti. Safvan:

(Ey Allah'ın Rasûlü! ben dâvamdan vazgeçtim) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ey Ebu vehb, adamı huzuruma getirmezden önce vazgeçseydin ya!) buyurdu ve elini kestirdi. (İbn Mâce, Hudûd: 28; Dârimi, Hudud: 6)

4896- Safvan b. Ümeyye (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, bir adam Safvan b. Ümeyye’nin hırkasını çalmıştı. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzuruna götürüldü de Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) adamın elinin kesilmesini emretti. Safvan:

(Ey Allah'ın Rasûlü! Ben davamdan vazgeçtim) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ey Ebu vehb adamı huzuruma getirmezden önce vazgeçseydin ya!) buyurdu ve elini kestirdi. (İbn Mâce, Hudûd: 28; Dârimi, Hudud: 6)

4897- Ata b. Ebî Rebah (radıyallahü anh)’tan rivâyete göre, Elbise çalan bir hırsız Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına getirildi de Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hırsızın elinin kesilmesini emretti. Bunun üzerine elbisesi çalınan adam:

(Elbisem onun olsun ben davamdan vazgeçtim) deyince. (Buraya getirmeden önce vazgeçseydin ya!) buyurdu. (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)

٤ - باب الرَّجُلُ يَتَجَاوَزُ لِلسَّارِقِ عَنْ سَرِقَتِهِ، بَعْدَ أَنْ يَأْتِيَ، بِهِ الإِمَامَ وَذِكْرُ

لاِخْتِلاَفِ عَلَى عَطَاءٍ فِي حَدِيثِ صَفْوَانَ بْنِ أُمَيَّةَ فِيهِ ‏.‏

٤٨٩٥ - أَخْبَرَنَا هِلاَلُ بْنُ الْعَلاَءِ، قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي قَالَ، حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ، عَنْ سَعِيدٍ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ عَطَاءٍ، عَنْ صَفْوَانَ بْنِ أُمَيَّةَ، أَنَّ رَجُلاً، سَرَقَ بُرْدَةً لَهُ فَرَفَعَهُ إِلَى النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَمَرَ بِقَطْعِهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ تَجَاوَزْتُ عَنْهُ ‏.‏ فَقَالَ ‏(‏ أَبَا وَهْبٍ أَفَلاَ كَانَ قَبْلَ أَنْ تَأْتِيَنَا بِهِ ‏)‏ ‏.‏ فَقَطَعَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏.‏

٤٨٩٦ - أَخْبَرَنِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَنْبَلٍ، قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي قَالَ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، قَالَ حَدَّثَنَا سَعِيدٌ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ عَطَاءٍ، عَنْ طَارِقِ بْنِ مُرَقَّعٍ، عَنْ صَفْوَانَ بْنِ أُمَيَّةَ، أَنَّ رَجُلاً، سَرَقَ بُرْدَةً فَرَفَعَهُ إِلَى النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَمَرَ بِقَطْعِهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ تَجَاوَزْتُ عَنْهُ ‏.‏ قَالَ ‏(‏ فَلَوْلاَ كَانَ هَذَا قَبْلَ أَنْ تَأْتِيَنِي بِهِ يَا أَبَا وَهْبٍ ‏)‏ ‏.‏ فَقَطَعَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏.‏

٤٨٩٧ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَاتِمِ بْنِ نُعَيْمٍ، قَالَ أَنْبَأَنَا حِبَّانُ، قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ، عَنِ الأَوْزَاعِيِّ، قَالَ حَدَّثَنِي عَطَاءُ بْنُ أَبِي رَبَاحٍ، أَنَّ رَجُلاً، سَرَقَ ثَوْبًا فَأُتِيَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَمَرَ بِقَطْعِهِ فَقَالَ الرَّجُلُ يَا رَسُولَ اللَّهِ هُوَ لَهُ ‏.‏ قَالَ ‏(‏ فَهَلاَّ قَبْلَ الآنَ ‏)‏ ‏.‏

 3- Hırsıza Ne Telkin Edilir?

4894- Ebu Ümeyye el Mahzûmî (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir hırsız getirildi suçunu itiraf ediyordu fakat yanında çaldığı mal yoktu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

(Senin çaldığını sanmıyorum) dedi. Hırsızda:

(Evet ben çaldım) dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Bunu götürün elini kestikten sonra tekrar geri getirin) buyurdu. Adamı götürdüler elini kestikten sonra Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzuruna getirilince, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

(Allah’tan bağışlamasını isterim ve ona yönelirim de) buyurdu. Adam da:

(Aynı şekilde Allah’tan bağışlanmamı ister ve ona yönelirim) dedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Allah’ım onun tevbesini kabul et) diye dua etti. (İbn Mâce, Hudûd: 28)

٣ - باب تَلْقِينِ السَّارِقِ

٤٨٩٤ - أَخْبَرَنَا سُوَيْدُ بْنُ نَصْرٍ، قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ سَلَمَةَ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ، عَنْ أَبِي الْمُنْذِرِ، مَوْلَى أَبِي ذَرٍّ عَنْ أَبِي أُمَيَّةَ الْمَخْزُومِيِّ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم أُتِيَ بِلِصٍّ اعْتَرَفَ اعْتِرَافًا وَلَمْ يُوجَدْ مَعَهُ مَتَاعٌ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ مَا إِخَالُكَ سَرَقْتَ ‏)‏ ‏.‏ قَالَ بَلَى ‏.‏ قَالَ ‏(‏ اذْهَبُوا بِهِ فَاقْطَعُوهُ ثُمَّ جِيئُوا بِهِ ‏)‏ ‏.‏ فَقَطَعُوهُ ثُمَّ جَاءُوا بِهِ فَقَالَ لَهُ ‏(‏ قُلْ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ ‏)‏ ‏.‏ فَقَالَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ ‏.‏ قَالَ ‏(‏ اللَّهُمَّ تُبْ عَلَيْهِ ‏)‏ ‏.‏

 2- Hırsız Suçunu İtiraf Etmesi İçin Dövülür Mü?

4891- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Kelai kabilesinden bir gurup Numan b. Beşir’e hırsızlar eşyalarımızı çaldılar diye şikayette bulundular. Numan hırsızları yakaladı birkaç gün hapsettikten sonra bıraktı. Malları çalınanlar Numan’a geldiler ve:

(Hırsızları döverek suçlarını itirafa zorlamadan bıraktın) dediler. Numan:

(Ne istiyorsunuz? İsterseniz onları döverim eşyanız çıkarsa ne âla, çıkmazsa onları dövdüğüm gibi sizi de döverim) dedi. Adamlar:

(Bu senin kanaatin ve hükmündür) dediler. Numan’da:

(Bu Allah ve Rasûlünün hükmüdür) dedi. (Ebû Dâvûd, Hudud: 9)

4892- Behz b. Hakîm (radıyallahü anh)’in babasından ve dedesinden rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hırsızlıkla itham edilen bir adamı hapsetti. (Tirmizî, Diyat: 17; Ebû Dâvûd, Akdıye: 48)

4893- Numan b. Beşir (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, Kelai kabilesinden bir gurup Numan b. Beşir’e:

(Hırsızlar eşyalarımızı çaldılar) diye şikayette bulundular. Numan hırsızları yakaladı, birkaç gün hapsettikten sonra bıraktı. Malları çalınanlar Numan’a geldiler ve:

(Hırsızları döverek suçlarını itirafa zorlamadan bıraktın) dediler. Numan:

(Ne istiyorsunuz? İsterseniz onları döverim, eşyanız çıkarsa ne âla çıkmazsa onları dövdüğüm gibi sizi de döverim) dedi. Adamlar:

(Bu senin kanaatin ve hükmündür) dediler. Numan’da:

(Bu Allah ve Rasûlünün hükmüdür) dedi. Sonra onu serbest bıraktı. (Tirmizî, Diyat: 17; Ebû Dâvûd, Akdıye: 48)

٢ - باب امْتِحَانِ السَّارِقِ بِالضَّرْبِ وَالْحَبْسِ

٤٨٩١ - أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، قَالَ حَدَّثَنَا بَقِيَّةُ بْنُ الْوَلِيدِ، قَالَ حَدَّثَنِي صَفْوَانُ بْنُ عَمْرٍو، قَالَ حَدَّثَنِي أَزْهَرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحَرَازِيُّ، عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ، أَنَّهُ رَفَعَ إِلَيْهِ نَفَرٌ مِنَ الْكَلاَعِيِّينَ أَنَّ حَاكَةً سَرَقُوا مَتَاعًا فَحَبَسَهُمْ أَيَّامًا ثُمَّ خَلَّى سَبِيلَهُمْ فَأَتَوْهُ فَقَالُوا خَلَّيْتَ سَبِيلَ هَؤُلاَءِ بِلاَ امْتِحَانٍ وَلاَ ضَرْبٍ ‏.‏ فَقَالَ النُّعْمَانُ مَا شِئْتُمْ إِنْ شِئْتُمْ أَضْرِبْهُمْ فَإِنْ أَخْرَجَ اللَّهُ مَتَاعَكُمْ فَذَاكَ وَإِلاَّ أَخَذْتُ مِنْ ظُهُورِكُمْ مِثْلَهُ ‏.‏ قَالُوا هَذَا حُكْمُكَ ‏.‏ قَالَ هَذَا حُكْمُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَرَسُولِهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏.‏

٤٨٩٢ - أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَلاَّمٍ، قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ، قَالَ أَخْبَرَنِي ابْنُ الْمُبَارَكِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنْ بَهْزِ بْنِ حَكِيمٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم حَبَسَ نَاسًا فِي تُهْمَةٍ ‏.‏

٤٨٩٣ - أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ سَعِيدِ بْنِ مَسْرُوقٍ، قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنْ بَهْزِ بْنِ حَكِيمٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم حَبَسَ رَجُلاً فِي تُهْمَةٍ ثُمَّ خَلَّى سَبِيلَهُ ‏.‏