Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 130- HAYIZLI KADINLA BERABER YEMEK YEMEK HAKKINDAKİ BÂB

695 - “... Abdullah bin Sa'd (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre şöyle söylemiştir :

Ben, hayızlı kadınla beraber yemek yemenin hükmünü Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e sordum. Buyurdu ki: (Onunla yemek yiyebilirsin. )

١٣٠ - باب فِي مُؤَاكَلَةِ الْحَائِضِ

٦٩٥ - حَدَّثَنَا أَبُو بِشْرٍ، بَكْرُ بْنُ خَلَفٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِيٍّ، عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ صَالِحٍ، عَنِ الْعَلاَءِ بْنِ الْحَارِثِ، عَنْ حَرَامِ بْنِ حَكِيمٍ، عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَعْدٍ، قَالَ سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ عَنْ مُوَاكَلَةِ الْحَائِضِ فَقَالَ ‏( وَاكِلْهَا ‏)‏.‏

 129- HAYIZLI İKEN EŞİYLE CİMA' EDENE ÂİT BÂB

694 - “... (Abdullah) İbn-i Abbaş (radıyallahü anhüma)’dan rivâyet edildiğine göre şöyle söylemiştir :

Adam, zevcesîyle hayız hâlinde iken cima ettiği zaman. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), Ona yarım altın sadaka çıkarmasını emrederdi. "

١٢٩ - باب مَنْ وَقَعَ عَلَى امْرَأَتِهِ وَهِيَ حَائِضٌ

٦٩٤ - حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْجَرَّاحِ، حَدَّثَنَا أَبُو الأَحْوَصِ، عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ، عَنْ مِقْسَمٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ كَانَ الرَّجُلُ إِذَا وَقَعَ عَلَى امْرَأَتِهِ وَهِيَ حَائِضٌ أَمَرَهُ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ أَنْ يَتَصَدَّقَ بِنِصْفِ دِينَارٍ ‏.‏

 128- LOHUSA KADIN KAÇ GÜN (NAMAZ KILMAYIP) OTURUR, BÂBI

692 - “... Ümmü Seleme (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet edildiğine göre şöyle söylemiştir:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında lohusa kadın kırk gün (namazsız) otururdu. Ve biz kelef (lekesiz) den dolayı yüzlerimizi vers (Yemen za'feran bitkisi) ile sıvardık. "

693 - “... Enes (bin Mâlik) (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre şöyle söylemiştir:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), lahosa kadının daha önce temizlenmemesi hâlinde, ona 40 günlük bir zaman tâyin etmiştir. "

١٢٨ - باب النُّفَسَاءِ كَمْ تَجْلِسُ

٦٩٢ - حَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَلِيٍّ الْجَهْضَمِيُّ، حَدَّثَنَا شُجَاعُ بْنُ الْوَلِيدِ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ الأَعْلَى، عَنْ أَبِي سَهْلٍ، عَنْ مُسَّةَ الأَزْدِيَّةِ، عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ، قَالَتْ كَانَتِ النُّفَسَاءُ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ تَجْلِسُ أَرْبَعِينَ يَوْمًا وَكُنَّا نَطْلِي وُجُوهَنَا بِالْوَرْسِ مِنَ الْكَلَفِ ‏.‏

٦٩٣ - حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَعِيدٍ، حَدَّثَنَا الْمُحَارِبِيُّ، عَنْ سَلاَّمِ بْنِ سُلَيْمٍ، - أَوْ سَلْمٍ شَكَّ أَبُو الْحَسَنِ وَأَظُنُّهُ هُوَ أَبُو الأَحْوَصِ - عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسٍ، قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ وَقَّتَ لِلنُّفَسَاءِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا إِلاَّ أَنْ تَرَى الطُّهْرَ قَبْلَ ذَلِكَ ‏.‏