HIMYE (PERHİZ VERMEK) BÂBI
3- HIMYE (PERHİZ VERMEK) BÂBI
3568 - “... Ümmü'l-Münzir bint-i Kays el-Ensâriyye (radıyallahü anhâ)'dan; Şöyle demiştir :
Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (bir gün) beraberinde Ali bin Ebi Tâlib (radıyallahü anh) olduğu halde biz (im evimizle girdi. Ali (radıyallahü anh) bir hastalıktan yeni iyileşmişti. (Olgunlaşsın diye evin bir tarafına) asılmış koruk hurma salkımlarımız vardı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ondan yiyiyordu. Ali (radıyallahü anh) de yemek üzere (ondan) eline aldı. Fakat Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) :
— (Sakın. Yâ Ali! Sen hastalıktan yeni iyileştin) buyurdu. Ümmü’l-Münzir demiştir ki: Sonra ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) için şalgam yaprağı ve arpadan bir yemek yaptım. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) :
— (Yâ Ali! Bu yemekten al. Çünkü bu yemek şüphesiz senin için daha yararlıdır) buyurdu. "
3569 - “... Suhayb (bin Sinân-i Rûmî) (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir :
Ben (bir gün) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yanına vardım. Önünde ekmek ve hurma vardı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (bana) ;
(Yaklaş ve ye) buyurdu. Ben de hurmadan yemeye başladım. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (bana) :
(Sende göz hastalığı bulunduğu halde hurma yiyiyorsun) buyurdu. Suhayb demiştir ki: Ben :
— Diğer bir kenardan çiğniyorum, dedim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de gülümsedi. "
٣ - باب الْحِمْيَةِ
٣٥٦٨ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا يُونُسُ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا فُلَيْحُ بْنُ سُلَيْمَانَ، عَنْ أَيُّوبَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي صَعْصَعَةَ، ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، حَدَّثَنَا أَبُو عَامِرٍ، وَأَبُو دَاوُدَ قَالاَ حَدَّثَنَا فُلَيْحُ بْنُ سُلَيْمَانَ، عَنْ أَيُّوبَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ أَبِي يَعْقُوبَ، عَنْ أُمِّ الْمُنْذِرِ بِنْتِ قَيْسٍ الأَنْصَارِيَّةِ، قَالَتْ دَخَلَ عَلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ وَمَعَهُ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَعَلِيٌّ نَاقِهٌ مِنْ مَرَضٍ وَلَنَا دَوَالِي مُعَلَّقَةٌ وَكَانَ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ يَأْكُلُ مِنْهَا فَتَنَاوَلَ عَلِيٌّ لِيَأْكُلَ فَقَالَ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ( مَهْ يَا عَلِيُّ إِنَّكَ نَاقِهٌ ). قَالَتْ فَصَنَعْتُ لِلنَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ سِلْقًا وَشَعِيرًا فَقَالَ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ( يَا عَلِيُّ مِنْ هَذَا فَأَصِبْ فَإِنَّهُ أَنْفَعُ لَكَ ).
٣٥٦٩ - حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَبْدِ الْوَهَّابِ، حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ، حَدَّثَنَا ابْنُ الْمُبَارَكِ، عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ بْنِ صَيْفِيٍّ، - مِنْ وَلَدِ صُهَيْبٍ - عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، صُهَيْبٍ قَالَ قَدِمْتُ عَلَى النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ وَبَيْنَ يَدَيْهِ خُبْزٌ وَتَمْرٌ فَقَالَ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ( ادْنُ فَكُلْ ). فَأَخَذْتُ آكُلُ مِنَ التَّمْرِ فَقَالَ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ( تَأْكُلُ تَمْرًا وَبِكَ رَمَدٌ ). قَالَ فَقُلْتُ إِنِّي أَمْضُغُ مِنْ نَاحِيَةٍ أُخْرَى . فَتَبَسَّمَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ .