Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 64. Bâb—Teyemmüm

768. Bize Muhammed İbnu’l-Alâ’ haber verip (dedi ki), bize Ebû Usâme rivâyet edip (dedi ki), bize Avf rivâyet etti. (O dedi ki), bana Ebû Recâ el-Utâridi, İmrân b. Husayn rivâyet etti (ki, İmrân) şöyle dedi: Biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraber bir yolculukta idik. (Hazret-i Peygamber, neden) sonra (bineğinden) indi ve abdest suyu isteyip abdest aldı. Sonra namaza çağrıldı, (ezan okundu) da cemaate namaz kıldırdı. O, namazından döndüğünde, (cemaatten) ayrılmış, cemaatle namaz kılmamış bir adam fördü. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) O'na: "Falan! Cemaatle namaz kılmaktan seni ne menetti?" buyurdu. O da şöyle karşılık verdi: "Ya Resûlüllah! Cünüb oldum. Su da yok." O zaman Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Toprağa bak. Çünkü o, sana yeter."

769. Bize Muhammed b. İshak rivâyet edip (dedi ki), bana Abdullah b. Nâfi’, el-Leys b. Sa'd'dan, (O) Bekr b. Sevâde'den, (o) Atâ’ b. Yesâr'dan, (O da) Ebû Sa'îd el-Hudrî'den (naklen) rivâyet etti (ki, Ebû Sa'îd) şöyle dedi: İki adam bir yolculuğa çıkmışlardı. Derken, yanlarında hiç su olmadığı bir halde namaz vakitleri gelmiş, onlar da temiz toprağa teyemmüm edip namaz kılmışlar. Sonra (namaz) vakti içinde su bulmuşlar. Bundan dolayı onların biri abdest (alarak) namazı tekrar kılmış, diğeri ise tekrar kılmamış. Daha sonra Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) gelmiş ve bunu (O'na) anlatmışlar. Bunun üzerine (Hazret-i Peygamber) tekrar kılmayana; "Sünnet'e uygun hareket ettin. Namazın sana kâfidir." buyurmuş; abdest alıp tekrar kılana ise; "sana iki kat sevap vardır" buyurmuştu.

٦٤- باب التَّيَمُّمِ

٧٦٨ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ حَدَّثَنَا عَوْفٌ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو رَجَاءٍ الْعُطَارِدِىُّ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ قَالَ : كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- فِى سَفَرٍ ثُمَّ نَزَلَ فَدَعَا بِوَضُوءٍ فَتَوَضَّأَ ، ثُمَّ نُودِىَ بِالصَّلاَةِ فَصَلَّى بِالنَّاسِ ، فَلَمَّا انْفَتَلَ مِنْ صَلاَتِهِ إِذَا هُوَ بِرَجُلٍ مُعْتَزِلٍ لَمْ يُصَلِّ فِى الْقَوْمِ ، فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- :( مَا مَنَعَكَ يَا فُلاَنُ أَنْ تُصَلِّىَ فِى الْقَوْمِ؟ ) فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ أَصَابَتْنِى جَنَابَةٌ وَلاَ مَاءَ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- :( عَلَيْكَ بِالصَّعِيدِ فَإِنَّهُ يَكْفِيكَ ).

٧٦٩ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نَافِعٍ عَنِ اللَّيْثِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ سَوَادَةَ عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ قَالَ : خَرَجَ رَجُلاَنِ فِى سَفَرٍ فَحَضَرَتْهُمَا الصَّلاَةُ وَلَيْسَ مَعَهُمَا مَاءٌ ، فَتَيَمَّمَا صَعِيداً طَيِّباً فَصَلَّيَا ، ثُمَّ وَجَدَا الْمَاءَ بَعْدُ فِى الْوَقْتِ ، فَأَعَادَ أَحَدُهُمَا الصَّلاَةَ بِوُضُوءٍ وَلَمْ يُعِدِ الآخَرُ ، ثُمَّ أَتَيَا رَسُولَ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- فَذَكَرَا ذَلِكَ ، فَقَالَ لِلَّذِى لَمْ يُعِدْ :( أَصَبْتَ السُّنَّةَ وَأَجْزَأَتْكَ صَلاَتُكَ ). وَقَالَ لِلَّذِى تَوَضَّأَ وَأَعَادَ :( لَكَ الأَجْرُ مَرَّتَيْنِ ).

 63. Bab—Yeryüzünün Bazısı Bazısını Temizler

767. Bize Yahya b. Hassan haber verip (dedi ki), bize Mâlik b. Enes, Muhammed b. Umâre'den, (O) Muhammed b. İbrahim et-Teymî'den, (O da) İbrahim b. Abdirrahman b. Avf in bin ümmü veled'inden (naklen) rivâyet etti ki, O (yani İbrahim'in ümmü veled'i) Ümmü Seleme'ye sormuş ve şöyle demiş: Doğrusu ben, elbisemin eteğini uzatan, sonra da pis yerlerde yürüyen bir kadınım. (Elbisemin eteği pis olur mu?) Ümmü Seleme şu karşılığı vermiş: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), "O (elbisenin pislenen eteğini), (pis yerden) sonraki (temiz yer) temizler" buyurmuştur. (Bu kitabın râvisi İsa b. Ömer es-Semerkandi dedi ki): Ebû Muhammed (ed-Dârimi'ye), "bu (hadisin zahiri hükmünü) kabul eder misin?" dedim. "Bilmem!" karşılığını verdi.

٦٣- باب الأَرْضِ يُطَهِّرُ بَعْضُهَا بَعْضاً

٧٦٧ - أَخْبَرَنَا يَحْيَى بْنُ حَسَّانَ حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَارَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِىِّ عَنْ أُمِّ وَلَدٍ لإِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ : أَنَّهَا سَأَلَتْ أُمَّ سَلَمَةَ فَقَالَتْ : إِنِّى امْرَأَةٌ أُطِيلُ ذَيْلِى فَأَمْشِى فِى الْمَكَانِ الْقَذِرِ. فَقَالَتْ أُمُّ سَلَمَةَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- :( يُطَهِّرُهُ مَا بَعْدَهُ ). قِيلَ لأَبِى مُحَمَّدٍ : تَأْخُذُ بِهَذَا؟ قَالَ : لاَ أَدْرِى.

 62. Bab—Yemek Yememiş Olan Çocuğun İdrarı

766. Bize Osman b. Ömer haber verip (dedi ki), bize Mâlik b. Enes rivâyet etti. (Dârimi dedi ki, Osman) bize onu Yûnus'tan (naklen) de rivâyet etti. (Malik ve Yûnus da) ez-Zührî'den, (O) Ubeydullah b. Abdillah b. Utbe'den, (O da) Ümmü Kays bint Mihsan'dan (naklen rivâyet ettiler) ki, O (yani Ümmü Kays), Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem), (henüz) yemek yeme çağına gelmemiş olan bir oğlunu getirmişti de (Hazret-i Peygamber) onu kucağına oturtmuştu. O da O'nun üzerine bevletmişti. (Ümmü Kays) dedi ki, bunun üzerine (Hazret-i Peygamber) su istemiş ve (onu, elbisesinin sidikle pislenmiş yerine) serpmiş, (ama) o (yeri) yıkamamıştı.

٦٢- باب بَوْلِ الْغُلاَمِ الَّذِى لَمْ يَطْعَمْ

٧٦٦ - أَخْبَرَنَا عُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ وَحَدَّثَنَاهُ عَنْ يُونُسَ أَيْضاً عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ عَنْ أُمِّ قَيْسٍ بِنْتِ مِحْصَنٍ : أَنَّهَا أَتَتِ النَّبِىَّ -صلّى اللّه عليه وسلّم- بِابْنٍ لَهَا لَمْ يَبْلُغْ أَنْ يَأْكُلَ الطَّعَامَ ، فَأَجْلَسَهُ فِى حِجْرِهِ فَبَالَ عَلَيْهِ - قَالَتْ - فَدَعَا بِمَاءٍ فَنَضَحَهُ وَلَمْ يَغْسِلْهُ.