Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 22. Bâb—At Etlerinin Yenilmesi Hakkında

2044. Bize Ca'fer b. Avn, Hişam b. Urve'den, (O) Fatuna bintu'l-Munzir'den, (O da) Esma bint Ebi Bekr'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında Medine'de at eti yedik.

2045. Bize Ebu'n-Numan haber verip (dedi ki), bize Hammad b. Zeyd, Amr b. Dinar'dan, (O) Muhammed b. Ali'den, (O da) Cabir b. Abdillah'tan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hayber günü evcil eşeklerin etlerini (yemeyi) yasakladı, at etlerini (yemeye) ise izin verdi.

٢٢- باب فِى أَكْلِ لُحُومِ الْخَيْلِ

٢٠٤٤ - أَخْبَرَنَا جَعْفَرُ بْنُ عَوْنٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ الْمُنْذِرِ عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِى بَكْرٍ قَالَتْ : أَكَلْنَا لَحْمَ فَرَسٍ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- بِالْمَدِينَةِ.

٢٠٤٥ - أَخْبَرَنَا أَبُو النُّعْمَانِ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ : نَهَى رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- يَوْمَ خَيْبَرَ عَنْ لُحُومِ الْحُمُرِ الأَهْلِيَّةِ ، وَأَذِنَ فِى لُحُومِ الْخَيْلِ.

 21. Bâb—Evcil Eşeklerin Etleri Hakkında

2042. Bize Ahmed b. Abdillah haber verip (dedi ki), bize Malik, ez-Zühri'den, (O), Muhammed'in oğulları el-Hasan ile Abdullah'tan, (onlar) babalarından, (O da) Hazret-i Ali'den (naklen) rivâyet etti ki; Hazret-i Ali, İbn Abbas'a şöyle dedi: "Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hayber günü (h. 7. yılın Muharrem ayında) kadınlarla mut'a nikahı yapmayı ve evcil eşeklerin etlerini (yemeyi) yasaklamıştı."

2043. Bize Muhammed b. Yusuf, Süfyan'dan, (O) Hişam'dan, (O) İbn Sîrîn'den, (O da) Enes b. Malik'ten (naklen) haber verdi ki, O şöyle dedi: Hayber günü bir adam kalkıp; "ya Resûlüllah, eşekler yenildi -veya, eşekler bitirildi!-" dedi. Ardından (başka bir adam); "ya Resûlüllah, eşekler bitirildi -veya, eşekler yenildi!-" dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir adama emretti de, O; "Muhakkak ki Allah ve Resûlü sizi eşek etleri (yemekten) menediyor. Çünkü onlar pistir!" diye bağırdı.

٢١- باب فِى لُحُومِ الْحُمُرِ الأَهْلِيَّةِ

٢٠٤٢ - أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا مَالِكٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنِ الْحَسَنِ وَعَبْدِ اللَّهِ ابْنَىْ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِمَا عَنْ عَلِىٍّ أَنَّ عَلِيًّا قَالَ لاِبْنِ عَبَّاسٍ : نَهَى رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- عَنْ مُتْعَةِ النِّسَاءِ يَوْمَ خَيْبَرَ ، وَعَنْ لُحُومِ الْحُمُرِ الإِنْسِيَّةِ.

٢٠٤٣ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ هِشَامٍ عَنِ ابْنِ سِيرِينَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ : قام رَجُلٌ يَوْمَ خَيْبَرَ فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ أُكِلَتِ الْحُمُرُ أَوْ أُفْنِيَتِ الْحُمُرُ ، ثُمَّ قَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ أُفْنِيَتِ الْحُمُرُ أَوْ أُكِلَتِ الْحُمُرُ. فَأَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- رَجُلاً فَنَادَى :( إِنَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يَنْهَيَانِكُمْ عَنْ لُحُومِ الْحُمُرِ ، فَإِنَّهَا رِجْسٌ ).

 20. Bâb—Murdar Hayvan Ölülerinin Derilerinden Yararlanmak

2037. Bize Muhammed b. Yusuf, Süiyan'dan, (O) Zeyd b. Eslem'den, (O da) Abdurrahman b. Va'le'den (naklen) haber verdi ki, O şöyle dedi: İbn Abbas'a, (deriden yapılmış) su kaplarını sormuştum da O şöyle cevap vermişti: Sana ne diyeceğimi bilmiyorum. Şu kadar var ki, ben Resûlüllah'ı (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyururken işitmiştim: "Hangi hayvan postu tabaklanırsa temizlenmiş olur."

2038. Bize Ya'lâ, Muhammed b. İshak'tan, (O) el-Ka'ka' b. Hakim'den, (O da) Abdurrahman b. Va'le'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: İbn Abbas'a, murdar hayvan ölülerinin derilerini sormuştum da O, şöyle cevap vermişti: (Onlar hakkında) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: "Onları tabaklamak, temizlemektir!"

Ebu Muhammed Abdullah (ed-Dârimî'ye); "bu (Hadisin delâlet ettiği) görüşü kabullenir misin?" denildi. O da; "eti yenen (bir hayvan) olduğunda, evet, (kabullenirim!)" karşılığını verdi.

2039. Bize Halid b. Mahled rivâyet edip (dedi ki), bize Malik, Yezid b. Kuseyt'ten, (O) Muhammed b. Abdirrahman b. Sevban'dan, (O) annesinden, (O da) Hazret-i Âişe'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), murdar hayvan ölülerinin derilerinden yararlanılmasını emretti.

2040. Bize Yahya b. Hassan rivâyet edip (dedi ki), bize Süfyan b. Uyeyne, ez-Zühri'den, (O) Ubeydullah b. Abdillah’tan, (O da) İbn Abbas'tan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Meymûne'ye ait bir koyun ölmüştü, (onlar da onu atmışlardı). Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem); "Onun derisinden yararlansaydınız!" buyurmuştu. Onlar; "ya Resûlüllah, doğrusu o murdardır!" demişler, (Hazret-i Peygamber de); "Onun sadece yenilmesi haram kılındı!" buyurmuştu.

2041. Bize Muhammed ibnu'l-Musaffa haber verip (dedi ki), bize Bakıyye, ez-Zübeydi'den, (O) ez-Zühri'den, (O) Ubeydullah'tan, (O) İbn Abbas'tan, (O da) Hazret-i Peygamber'den (sallallahü aleyhi ve sellem) (naklen), bunun (yani bir önceki) Hadisin benzerini rivâyet etti.

Ebu Muhammed (ed-Dârimî'ye); "tilkilerin (derileri) hakkında ne dersin, tabaklandıklarında (kullanılabilirler mi?)" denildi, O da; "onların (derilerini kullanmayı) kerih görüyorum" cevabını verdi.

٢٠- باب الاِسْتِمْتَاعِ بِجُلُودِ الْمَيْتَةِ

٢٠٣٧ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ وَعْلَةَ قَالَ : سَأَلْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ عَنِ الأَسْقِيَةِ ، فَقَالَ : مَا أَدْرِى مَا أَقُولُ لَكَ غَيْرَ أَنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- يَقُولُ :( أَيُّمَا إِهَابٍ دُبِغَ فَقَدْ طَهُرَ ).

٢٠٣٨ - أَخْبَرَنَا يَعْلَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنِ الْقَعْقَاعِ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ وَعْلَةَ قَالَ : سَأَلْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ عَنْ جُلُودِ الْمَيْتَةِ ، فَقَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- :( دِبَاغُهَا طَهُورُهَا ). قِيلَ لأَبِى مُحَمَّدٍ عَبْدِ اللَّهِ : تَقُولُ بِهَذَا؟ قَالَ : نَعَمْ إِذَا كَانَ يُؤْكَلُ لَحْمُهُ.

٢٠٣٩ - حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ مَخْلَدٍ حَدَّثَنَا مَالِكٌ عَنْ يَزِيدَ بْنِ قُسَيْطٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ ثَوْبَانَ عَنْ أُمِّهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ : أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- أَنْ يُسْتَمْتَعَ بِجُلُودِ الْمَيْتَةِ.

٢٠٤٠ - أَخْبَرَنَا يَحْيَى بْنُ حَسَّانَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ : مَاتَتْ شَاةٌ لِمَيْمُونَةَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلّى اللّه عليه وسلّم- :( لَوِ اسْتَمْتَعْتُمْ بِإِهَابِهَا؟ ). قَالُوا : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهَا مَيْتَةٌ . قَالَ :( إِنَّمَا حُرِّمَ أَكْلُهَا ).

٢٠٤١ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُصَفَّى حَدَّثَنَا بَقِيَّةُ عَنِ الزُّبَيْدِىِّ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِىِّ -صلّى اللّه عليه وسلّم- نَحْوَ هَذَا الْحَدِيثِ. قِيلَ لأَبِى مُحَمَّدٍ : مَا تَقُولُ فِى الثَّعَالِبِ؟ قَالَ : أَكْرَهُهَا.