Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 27. Bâb—Kölesinin Ücretini Vasiyet Eden Adam Hakkında

3318. Bize Kabîsa rivâyet edip (dedi ki), bize Süfyân, Ebu's-Sefer'den, (O da) eş-Şa'bi'den (naklen) haber verdi ki; O, ücreti altı dirhem olan kölesinin ücretinde bir dirhem vasiyet eden adam hakkında şöyle dedi: "(Kölenin) altıda biri (kölenin) kendisinindir!"

٢٧- باب فِى الرَّجُلِ يُوصِى بِغَلَّةِ عَبْدِهِ

٣٣١٨ - حَدَّثَنَا قَبِيصَةُ أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ عَنِ ابْنِ أَبِى السَّفَرِ عَنِ الشَّعْبِىِّ فِى رَجُلٍ أَوْصَى فِى غَلَّةِ عَبْدِهِ بِدِرْهَمٍ وَغَلَّتُهُ سِتَّةٌ ، قَالَ : لَهُ سُدُسُهُ.

 26. Bab—Adam, Mirasçılarından Bazısının Payının Benzerini Vasiyet Ederse?

3314. Bize Ubeydullah, İsrail'den, (O) Mansûr'dan, (O da) İbrahim'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: "Adam başkasına oğlunun payının benzerini vasiyet ettiğinde, ona, (payı oğulunkinden) az olsun diye (oğulun) payının benzeri tam olarak verilmez!"

3315. Bize Süleyman b. Harb rivâyet edip (dedi ki), bize Hammâd b. Seleme, Davud b. EM Hind'den, (O da) eş-Şabi'den (naklen) rivâyet etti ki; üç oğlu olan ve şayet dört tane olurlarsa onların birinin payının benzerini bir adama vasiyet eden kimse hakkında eş-Şa'bi şöyle dedi: "Ona (yani vasiyet edilen adama) beşte bir pay verilir."

3316. Bize Muhammed b. İsa rivâyet edip (dedi ki), bize Yezid b. Zurey’ rivâyet edip (dedi ki), bize Davud b. Ebi Hind rivâyet edip şöyle dedi: Biz Âmir'e, geriye iki oğul bırakan ve şayet üç tane olurlarsa, onların birinin payının benzerini vasiyet eden adamın durumunu sorduk da, O şöyle cevap verdi: "O, dörtte biri vasiyet etmiş!"

3317. Bize Ebu'n-Nu'man rivâyet edip (dedi ki), bize Ebû Avâne, Muğîre'den, (O da) İbrahim'den (naklen) rivâyet etti ki; O, mirasçılarından bazısının payının benzerini vasiyet eden adam hakkında şöyle dedi: "Bu (vasiyet), üçte birden az da olsa caiz olmaz!" Ebû Muhammed (ed-Dârimî); "bu (görüş) güzeldir" dedi.

٢٦- باب الرَّجُلِ يُوصِى بِمِثْلِ نَصِيبِ بَعْضِ الْوَرَثَةِ

٣٣١٤ - حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ قَالَ : إِذَا أَوْصَى الرَّجُلُ لآخَرَ بِمِثْلِ نَصِيبِ ابْنِهِ فَلاَ يَتِمُّ لَهُ مِثْلُ نَصِيبِهِ حَتَّى يَنْقُصَ مِنْهُ.

٣٣١٥ - حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ دَاوُدَ بْنِ أَبِى هِنْدٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ فِى رَجُلٍ كَانَ لَهُ ثَلاَثَةُ بَنِينَ فَأَوْصَى لِرَجُلٍ مِثْلِ نَصِيبِ أَحَدِهِمْ لَوْ كَانُوا أَرْبَعَةً ، قَالَ الشَّعْبِىُّ : يُعْطِى الْخُمُسَ.

٣٣١٦ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا دَاوُدُ بْنُ أَبِى هِنْدٍ قَالَ : سَأَلْنَا عَامِراً عَنْ رَجُلٍ تَرَكَ ابْنَيْنِ وَأَوْصَى بِمِثْلِ نَصِيبِ أَحَدِهِمْ لَوْ كَانُوا ثَلاَثَةً قَالَ : أَوْصَى بِالرُّبُعِ.

٣٣١٧ - حَدَّثَنَا أَبُو النُّعْمَانِ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ عَنْ مُغِيرَةَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ قَالَ فِى رَجُلٍ أَوْصَى بِمِثْلِ نَصِيبِ بَعْضِ الْوَرَثَةِ قَالَ : لاَ يَجُوزُ وَإِنْ كَانَ أَقَلَّ مِنَ الثُّلُثِ. قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ : هُوَ حَسَنٌ.

 25. Bâb—Ölümü Esnasında Malını Dağıtmaktan Hoşlanmayan Kimse

3312. Bize Ya'lâ, İsmail'den, (O da) Kays'tan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle demiş: Önceleri şöyle denirdi: Hakikaten bazı insanlar hayatlarında mallarının bereketinden mahrum edilirler. Onlar ölüm esnasında olduklarında da bu (mahrumiyetin) benzeriyle azıklanırlar!

3313. Bize Ahmed b. Abdillah rivâyet edip (dedi ki), bize Ebû Zübeyd rivâyet edip (dedi ki), bize Husayn, İbrahim et-Teymi'den, (O da) babasından (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Abdullah şöyle demişti: "İki acı şey: Hayatta sıkılık yapmak, ölüm esnasında saçıp savurmak!" Ebû Muhammed (ed-Dârimî de) dedi ki: Şöyle denir: "Bir acı hayatta, bir acı ölüm esnasında!"

٢٥- باب مَنْ كَرِهَ أَنْ يُفَرِّقَ مَالَهُ عِنْدَ الْمَوْتِ

٣٣١٢ - حَدَّثَنَا يَعْلَى عَنْ إِسْمَاعِيلَ عَنْ قَيْسٍ قَالَ : كَانَ يُقَالُ إِنَّ الرَّجُلَ لَيُحْرَمُ بَرَكَةَ مَالِهِ فِى حَيَاتِهِ ، فَإِذَا كَانَ عِنْدَ الْمَوْتِ تَزَوَّدَ بِفَجْرَةٍ.

٣٣١٣ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا أَبُو زُبَيْدٍ حَدَّثَنَا حُصَيْنٌ عَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِىِّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ عَبْدُ اللَّهِ : الْمُرَّانِ : الإِمْسَاكُ فِى الْحَيَاةِ ، وَالتَّبْذِيرُ عِنْدَ الْمَوْتِ. قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ : مُرٌّ فِى الْحَيَاةِ ، وَمُرٌّ عِنْدَ الْمَوْتِ.