19. Hür Veya Köle Bir Erkekle Evli İken Hürriyetine Kavuşan Bir Câriye(nin Nikahının Feshi)
2233- İbn Abbâs (radıyallahü anh)'dan; demiştir ki: Muğîs bir köle idi. (Birgün Hazret-i Peygamber'e gelerek);
Ey Allahın Rasûlü, (karım Berire, benden ayrılmak istiyor) ona (varıp) benim için şefaat et dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (Berîre'ye varıp);
" Ey Berîre, Allah'dan kork. Çünkü o senin eşin ve çocuğunun babasıdır," buyurdu (Hazret-i Berîre de);
Ey Allahın Rasûlü, bunu bana emrediyor musun? diye sordu (Resûl-i Ekrem de)
" Hayır, ben sadece bir aracıyım" , cevabını verdi. Bunun üzerine (Muğis'in) gözyaşları yanağının üzerine akmaya başladı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de İbn Abbâs'a (hitaben);
" Muğîs'in Berireye aşın sevgisine, Berire'nin de ona olan nefretine hayret etmiyor musun?" dedi.
Buhârî, talak 16; Tirmizî, reda 7; İbn Mâce, talak 29.
2234- İbn Abbâs (radıyallahü anh)'dan rivâyet olunduğuna göre Berire'nin eşi, Muğîs isimli siyah bir köleydi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Berîre'yi (onun nikahı altında kalıp kalmamakta) serbest bıraktı. (Hazret-i Berîre ayrılmaya karar verince ona boşanan hür kadınlarınki kadar) iddet beklemesini emretti.
Buharî, talak 16; Tirmizî, reda' 7; İbn Mâce, talak 29; Beyhakî, es-Sünenü'l-kübrâ, VII, 451.
2235- Âişe (radıyallahü anhâ) Berîre kıssası hakkında şöyle demiştir: (Berire'nin) kocası bir köle idi. (Berîre hürriyetine kavuşunca) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisini muhayyer bıraktı. (Bunun üzerine) Berîre, kendisini tercih etti (Ve kocasından ayrıldı. Bu hadisin râvisi Urve dedi ki) eğer (Hazret-i Berire'nin kocası) hür olsaydı (Resûl-i Ekrem) Berîre'yi muhayyer bırakmazdı.
Müslim, ıtk 9: Tirmizî, redâ 7; Nesaî, talak 31.
2236- Âişe (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet edildiğine göre demiştir ki;
" Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kocası bir köle iken (hürriyete kavuşan) Berire'yi (kocasından ayrılıp ayrılmamakta) muhayyer bırakmıştır."
Müslüm, ıtk 9; Nesaî, talak 31.
١٩ - باب فِي الْمَمْلُوكَةِ تَعْتِقُ وَهِيَ تَحْتَ حُرٍّ أَوْ عَبْدٍ
٢٢٣٣ - حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ، حَدَّثَنَا حَمَّادٌ، عَنْ خَالِدٍ الْحَذَّاءِ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ مُغِيثًا، كَانَ عَبْدًا فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ اشْفَعْ لِي إِلَيْهَا . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ( يَا بَرِيرَةُ اتَّقِي اللَّهَ فَإِنَّهُ زَوْجُكِ وَأَبُو وَلَدِكِ ) . فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَتَأْمُرُنِي بِذَلِكَ قَالَ ( لاَ إِنَّمَا أَنَا شَافِعٌ ) . فَكَانَ دُمُوعُهُ تَسِيلُ عَلَى خَدِّهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم لِلْعَبَّاسِ ( أَلاَ تَعْجَبُ مِنْ حُبِّ مُغِيثٍ بَرِيرَةَ وَبُغْضِهَا إِيَّاهُ ) .
٢٢٣٤ - حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا عَفَّانُ، حَدَّثَنَا هَمَّامٌ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ زَوْجَ، بَرِيرَةَ كَانَ عَبْدًا أَسْوَدَ يُسَمَّى مُغِيثًا فَخَيَّرَهَا - يَعْنِي النَّبِيَّ صلّى اللّه عليه وسلّم - وَأَمَرَهَا أَنْ تَعْتَدَّ .
٢٢٣٥ - حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا جَرِيرٌ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، فِي قِصَّةِ بَرِيرَةَ قَالَتْ كَانَ زَوْجُهَا عَبْدًا فَخَيَّرَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَاخْتَارَتْ نَفْسَهَا وَلَوْ كَانَ حُرًّا لَمْ يُخَيِّرْهَا .
٢٢٣٦ - حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا حُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ، وَالْوَلِيدُ بْنُ عُقْبَةَ، عَنْ زَائِدَةَ، عَنْ سِمَاكٍ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْقَاسِمِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّ بَرِيرَةَ، خَيَّرَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم وَكَانَ زَوْجُهَا عَبْدًا .
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.