Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 166. Bir Adam (Kendisine): "Falan Adamın Sana Selâmı Var" Diyen Kimseye Nasıl Karşılık Verir?

5231- Gâlib (b. Hattâf el-Basrî el-Kattân)'dan demiştir ki: Biz Hasen (el-Basri)'nin kapısı (Önün)de otururken bir adam gelip şöyle dedi: Babam (in) bana anlattığına göre) dedem şöyle demiş " Babam beni Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e göndererek Hazret-i Peygambere var, kendisine (benden) selâm Söyle dedi. Ben de Hazret-i Peygamber'e varıp babamın sana selâmı var, dedim.

Aleyke ve alâ ebikesselâmu (selâm senin ve babanın üzerine üzerine olsun), diyerek selâmı aldı."

Nesaî, Amelül yevmi velleyleti, 300.

5232- Âişe (radıyallahü anhâ)'dan (rivâyet edildiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisine:

Cebrail (aleyhis-selâm)’ın sana selâmı var demiş de (Hazret-i Âişe):

Ve aleyhisselâmü ve rahmetüllahi, diyerek bu selâmı almış.

Buharî, istizan 19; Müslim, fedail 90; Tirmizî, istizan 5; İbn Mâce, edeb 12; Nesaî, Amelülyevmi, 301.

١٦٦ - بَاب فِي الْرَّجُل يَقُوْل: فُلَان يُقْرِئُك الْسَّلَام

٥٢٣١ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا إِسْمَاعِيْل، عَن غَالِب قَال:

إِنَّا لَجُلُوس بِبَاب الْحَسَن إِذ جَاء رَجُل فَقَال: حَدَّثَنِي أَبِي، عَن جَدِّي قَال: بَعَثَنِي أَبِي إِلَى رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَقَال: ائْتِه فَأَقْرِئْه الْسَّلَام قَال: فَأَتَيْتُه فَقُلْت: إِن أَبِي يُقْرِئُك الْسَّلَام فَقَال: (عَلَيْك وَعَلَى أَبِيَك الْسَّلَام).

٥٢٣٢ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا عَبْد الْرَّحِيْم بْن سُلَيْمَان، عَن زَكَرِيَّا، عَن الْشَّعْبِي، عَن أَبِي سَلَمَة أَن عَائِشَة رَضِي الْلَّه عَنْهَا حَدَّثَتْه أَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال لَهَا: (إِن جِبْرِيْل يَقْرَأ عَلَيْك الْسَّلَام) فَقَالَت: وَعَلَيْه الْسَّلَام وَرَحْمَة الْلَّه.

 165. Bir Kimsenin Diğer Bir Kimse İçin Ayağa Kalkmasının Hükmü

5229- Ebû Miclez'den demiştir ki: (Birgün) Hazret-i Muaviye, Hazret-i İbn Zübeyr'le Hazret-i İbn Amir'in bulundukları yere girdi de İbn Amir hemen ayağa kalktı, İbn Zübeyr ise oturmaya devam etti. Bunun üzerine Hazret-i Muaviye (İbn Amir'e hitaben):

Otur (ayağa kalkma)! Çünkü ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i:

" İnsanların kendisi için ayağa kalkmasından hoşlanan kimse (cehennem) ateş(in) de yerini hazırlasın" derken işittim, dedi.

Tirmizî, edeb 13; Ahmed b. Hanbel. IV, 91, 93.

5230- Hazret-i Ebû Ümame'den demiştir ki: (Birgün ) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bastonuna dayanarak yanımıza çıkageldi de biz hemen kendisine ayağa kalktık. Bunun üzerine (bize hitaben):

" Öyle tazim için bir kısmı bir kısmına ayağa kalkan Acemler gibi ayağa kalkmayınız" buyurdu.

Müslim, sahi 84; İbn Mâce, Dua 2; Ahmed b. Hanbel, V, 253-256.

١٦٥ - بَاب فِي قِيَام الْرَّجُل لِلْرَّجُل

٥٢٢٩ - حَدَّثَنَا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، عَن حَبِيْب بْن الْشَّهِيْد، عَن أَبِي مِجْلَز قَال:

خَرَج مُعَاوِيَة عَلَى ابْن الْزُّبَيْر وَابْن عَامِر، فَقَام ابْن عَامِر وَجَلَس ابْن الْزُّبَيْر، فَقَال مُعَاوِيَة لِابْن عَامِر: اجْلِس؛ فَإِنَّنِي سُمِعَت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل: (مَن أَحَب أَن يَمْثُل لَه الْرِّجَال قِيَامُا فَلْيَتَبَوَّأ مَقْعَدَه مِن الْنَّار).

٥٢٣٠ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا عَبْد الْلَّه بْن نُمَيْر، عَن مِسْعَر، عَن أَبِي الْعَنْبَس، عَن أَبِي الْعَدَبَّس، عَن أَبِي مَرْزُوْق، عَن أَبِي غَالِب، عَن أَبِي أُمَامَة قَال:

خَرَج عَلَيْنَا رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم مُتَوَكِئا عَلَى عَصَا، فَقُمْنَا إِلَيْه فَقَال: (لَا تَقُوْمُوْا كَمَا تَقُوْم الْأَعَاجِم، يُعَظِّم بَعْضُهَا بَعْضَا).

 164. Bir Adamın Diğer Bir Adama: "Allah Seni Korusun" Demesinin Hükmü

5228- Hazret-i Ebû Katade şöyle demiştir: (Halk) susamışlardı. Bunun üzerine halkın öncü birlikleri (süratle) gittiler (ve gözden kayboldular). Ben de bu gece (süresince) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den ayrılmadım. Bunun üzerine bana:

" Peygamberini koruduğundan dolayı Allah da seni korusun" buyurdu.

Müslim, mesacid 311: Ebû Dâvûd, sala 11; Nesâi. mevakit 53; İbn Mâce, sala 10; Tirmizi. mevakit 16; Ahmed b. Hanbel, V, 298.

١٦٤ - بَاب فِي الْرَّجُل يَقُوْل لِلْرَّجُل: حَفِظَك الْلَّه

٥٢٢٨ - حَدَّثَنَا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، عَن ثَابِت الْبُنَانِي، عَن عَبْد الْلَّه بْن رَبَاح الْأَنْصَارِي قَال: ثَنَا أَبُو قَتَادَة، أَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم كَان فِي سَفَر لَه فَعَطِشُوا، فَانْطَلَق سَرْعَان الْنَّاس، فَلَزِمْت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم تِلْك الْلَّيْلَة فَقَال: (حَفِظَك الْلَّه بِمَا حَفِظْت بِه نَبِيَّه).