Bir Kimsenin Diğer Bir Kimse İçin Ayağa Kalkmasının Hükmü

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

165. Bir Kimsenin Diğer Bir Kimse İçin Ayağa Kalkmasının Hükmü

5229- Ebû Miclez'den demiştir ki: (Birgün) Hazret-i Muaviye, Hazret-i İbn Zübeyr'le Hazret-i İbn Amir'in bulundukları yere girdi de İbn Amir hemen ayağa kalktı, İbn Zübeyr ise oturmaya devam etti. Bunun üzerine Hazret-i Muaviye (İbn Amir'e hitaben):

Otur (ayağa kalkma)! Çünkü ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i:

" İnsanların kendisi için ayağa kalkmasından hoşlanan kimse (cehennem) ateş(in) de yerini hazırlasın" derken işittim, dedi.

Tirmizî, edeb 13; Ahmed b. Hanbel. IV, 91, 93.

5230- Hazret-i Ebû Ümame'den demiştir ki: (Birgün ) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bastonuna dayanarak yanımıza çıkageldi de biz hemen kendisine ayağa kalktık. Bunun üzerine (bize hitaben):

" Öyle tazim için bir kısmı bir kısmına ayağa kalkan Acemler gibi ayağa kalkmayınız" buyurdu.

Müslim, sahi 84; İbn Mâce, Dua 2; Ahmed b. Hanbel, V, 253-256.

١٦٥ - بَاب فِي قِيَام الْرَّجُل لِلْرَّجُل

٥٢٢٩ - حَدَّثَنَا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، عَن حَبِيْب بْن الْشَّهِيْد، عَن أَبِي مِجْلَز قَال:

خَرَج مُعَاوِيَة عَلَى ابْن الْزُّبَيْر وَابْن عَامِر، فَقَام ابْن عَامِر وَجَلَس ابْن الْزُّبَيْر، فَقَال مُعَاوِيَة لِابْن عَامِر: اجْلِس؛ فَإِنَّنِي سُمِعَت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل: (مَن أَحَب أَن يَمْثُل لَه الْرِّجَال قِيَامُا فَلْيَتَبَوَّأ مَقْعَدَه مِن الْنَّار).

٥٢٣٠ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا عَبْد الْلَّه بْن نُمَيْر، عَن مِسْعَر، عَن أَبِي الْعَنْبَس، عَن أَبِي الْعَدَبَّس، عَن أَبِي مَرْزُوْق، عَن أَبِي غَالِب، عَن أَبِي أُمَامَة قَال:

خَرَج عَلَيْنَا رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم مُتَوَكِئا عَلَى عَصَا، فَقُمْنَا إِلَيْه فَقَال: (لَا تَقُوْمُوْا كَمَا تَقُوْم الْأَعَاجِم، يُعَظِّم بَعْضُهَا بَعْضَا).

EDEB BÖLÜMÜ

SÜNEN-İ EBÛ DÂVÛD

HADİS KÜTÜPHANESİ

H A D İ S