(Eve Girmek İçin) İstizan (İzin İsteme) Hakkında (Gelen Hadisler)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

136. (Eve Girmek İçin) İstizan (İzin İsteme) Hakkında (Gelen Hadisler)

5171- Hazret-i Enes b. Mâlik'den (rivâyet edildiğine göre, bir adam Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in odalarından birine başını uzatarak içeriye bakmış da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir mızrağın uc demiriyle veya bunlardan birkaç tanesiyle (buradaki şüphe raviye aittir) onun üzerine yürümüştü.

(Ravi sözlerine devam ederek şöyle) dedi: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın (elindeki bu temreni, o evinin içine bakan kimseye) saplamak için (Onun) üzerine saldırışını (hâlâ) görür gibiyim.

Buharî, istizan 11: diyat 23; Müslim, edeb 42; Tirmizi, istizan 17; Ahmed b. Hanbel, III, 239,242.

5172- Hazret-i Ebû Hüreyre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i (şöyle) buyururken işittiğini söylemiştir:

" Kim bir cemaatin evin(in için)e izinleri olmadan bakar da (onlar da) onun gözünü çıkarırsa (o adamın bu) gözü heder olur."

5173- Hazret-i Ebû Hüreyre'den (rivâyet edildiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" (Kişi evin içine baktı da) Bakış (eve) girdi mi, artık (eve girmek için) izin (almaya lüzum) yoktur."

5174- Hüzeyl'den demiştir ki: Bir adam geldi -Osman (b. Ebî Şeybe bu adamın) Sa'd (b. Ebi Vakkas) olduğunu rivâyet etti. Peygamber (aleyhisselâm)'ın kapısının önüne durup izin istedi ve kapının önüne dikildi.

Osman (b. Ebi Şeybe bu sözü) " kapıya karşı (dikildi)" diye rivâyet etti.-

Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'de ona:

" Şöyle (dur kapı) senden (biraz sağda veya solda kalacak şekilde biraz sağa veya sola doğru çekil) yahutta şöyle (dur). Çünkü izin göz içindir" buyurdu.

5175- (Bir önceki hadisin) bir benzerini de Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den Sa'd (b. Ebi Vakkâs) rivâyet etmiştir.

١٣٦ - بَاب فِي الِاسْتِئْذَان

٥١٧١ - حَدَّثَنَا مُحَمَّد بْن عُبَيْد، ثَنَا حَمَّاد، عَن عُبَيْد الْلَّه بْن أَبِي بَكْر، عَن أَنَس بْن مَالِك أَن رَجُلَا اطَّلَع مِن بَعْض حُجَر الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم، فَقَام إِلَيْه رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم بِمِشْقَص أَو مَشَاقِص قَال: فَكَأَنِّي أَنْظُر إِلَى رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَخْتِلُه لِيَطْعَنَه.

٥١٧٢ - حَدَّثَنَا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، عَن سُهَيْل، عَن أَبِيْه قَال: ثَنَا أَبُو هُرَيْرَة

أَنَّه سَمِع رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل: (مِن اطَّلَع فِي دَار قَوْم بِغَيْر إِذْنِهِم فَفَقَأُوا عَيْنَه فَقَد هَدَرَت عَيْنُه).

٥١٧٣ - حَدَّثَنَا الرَّبِيْع بْن سُلَيْمَان الْمُؤَذِّن، ثَنَا ابْن وَهْب، عَن سُلَيْمَان يَعْنِي ابْن بِلَال عَن كَثِيْر، عَن الْوَلِيّد، عَن أَبِي هُرَيْرَة أَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: (إِذَا دَخَل الْبَصَر فَلَا إِذْن).

٥١٧٤ - حَدَّثَنَا عُثْمَان بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا جَرِيْر، ح وَثَنا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا حَفْص، عَن الْأَعْمَش، عَن طَلْحَة، عَن هُزَيْل قَال:

جَاء رَجُل، قَال عُثْمَان: سَعْد بْن أَبِي وَقَّاص: فَوَقَف عَلَى بَاب الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَسْتَأْذِن، فَقَام عَلَى الْبَاب، قَال عُثْمَان: مُسْتَقْبِل الْبَاب، فَقَال لَه الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (هَكَذَا عَنْك أَو هَكَذَا؛ فَإِنَّمَا الِاسْتِئْذَان مِن الْنَّظَر).

٥١٧٥ - حَدَّثَنَا هَارُوْن بْن عَبْد الْلَّه، ثَنَا أَبُو دَاوُد الْحُفَرِي عَن سُفْيَان، عَن الْأَعْمَش، عَن طَلْحَة بْن مُصَرِّف، عَن رَجُل، عَن سَعْد نَحْوَه، عَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم.

EDEB BÖLÜMÜ

SÜNEN-İ EBÛ DÂVÛD

HADİS KÜTÜPHANESİ

H A D İ S