169. Bina Konusunda (Gelen Hadisler)
5235- Abdullah b. Âmir'den demiştir ki:
" (Birgün) annemle birlikte bana ait duvarı çamurla tamir ederken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) uğradı " Ey Abdullah bu nedir? dedi. Ben de:
Ey Allah'ın Rasûlü tamirine uğraştığım birşeydir. Cevabını verdim. Bunun üzerine:
(Sana gelmekte olan ölüm) iş(i) buna gelecek olan yıkılma işinden daha da sür'atlidir, buyurdu.
Tirmizî, zühd 25; İbn Mâce, zühd 13; Ahmed b. Hanbel, II, 161.
5236- Abdullah b. Âmir'den demiştir ki:
Biz (birgün annemle birlikte) yıkılmaya yüz tutmuş bize ait ahşap bir evi tamire çalışırken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yanıma uğrayıp:
Bu nedir, dedi, biz de:
Yıkılmaya yüz tutmuş bize ait bir evdir. Onu tamire çalışıyoruz dedik. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (sana gelmekte olan ölüm) " İş (in)in (bu binaya gelecek olan yıkılma) işinden daha da acele (geleceğini) zannediyorum" buyurdu.
5237- Hazret-i Enes b. Mâlik'den (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) birgün dışarı çıkıp yüksek bir kubbe görmüş de:
" Bu (da) ne? (böyle)? demiş. (Orada bulunan) sahâbîler de kendisine:
" (Bu kubbe) ensardan falanca kişiye aittir, demişler, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hoşlanmadığı bu işi içinde saklayarak sükût etmiş. Nihayet (bu kubbenin) sahibi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e gelip halkın içinde selâm vermiş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de ondan yüz çevirmiş. (Adam selâmının alınmadığını anlayınca) bu selâm verme işini defalarca tekrarlamış. Nihayet adam (her defasında da selâmının alınmadığını görünce) Hazret-i Peygamberdeki öfkeyi ve kendinden yüz çevirdiğini sezmiş ve durumu arkadaşlarına (açarak) dert yanmış ve:
" Vallahi ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i(n bu davranışını) yadırgadım" demiş, onlar da:
" (Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) dışarı çıktı senin bu kubbeni (yüksek bir halde) gördü (de ondan böyle yaptı)" demişler. Bunun üzerine adam hemen kubbesini dönüp yıkmış, yerle bir etmiş. Derken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) birgün (yine) dışarı çıkmış bu kubbeyi göremeyince (oradakilere):
Kubbeye ne oldu? diye sormuş (onlar da:)
Onun sahibi bize senin kendisinden yüz çevirdiğinden sızlandı. (Gidip) onu yıktı" demişler (Hazret-i Peygamber de:)
İhtiyaç fazlası her bina sahibi üzerine bir vebaldir" buyurmuş.
Tirmizî, kıyame 39; İbn Mâce, zühd 13.
١٦٩ - بَاب [مَا جَاء] فِي الْبِنَاء
٥٢٣٥ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد بْن مُسَرْهَد، ثَنَا حَفْص، عَن الْأَعْمَش، عَن أَبِي الْسَّفَر، عَن عَبْد الْلَّه بْن عَمْرِو، قَال: مَر بِي رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم وَأَنَا أُطَيِّن حَائِطَا لِي أَنَا وَأُمِّي فَقَال: (مَا هَذَا يَا عَبْد الْلَّه؟) فَقُلْت: يَارَسُوْل الْلَّه، شَىْء أَصْلَحَه، فَقَال: (الْأَمْر أَسْرَع [لَك] مِن ذَاك).
٥٢٣٦ - حَدَّثَنَا عُثْمَان بْن أَبِي شَيْبَة وَهَنَّاد، الْمَعْنَى قَالَا: ثَنَا أَبُو مُعَاوِيَة، عَن الْأَعْمَش بِإِسْنَادِه بِهَذَا قَال:
مَر عَلَي رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم وَحَن نُعَالِج خُصَّا لَنَا وَهِي، فَقَال: (مَا هَذَا؟) فَقُلْنَا: خُص لَنَا وَهِي فَنَحْن نُصْلِحُه، فَقَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (مَا أَرَى الْأَمْر إِلَا أَعْجَل مِن ذَلِك).
٥٢٣٧ - حَدَّثَنَا أَحْمَد بْن يُوْنُس، ثَنَا زُهَيْر، ثَنَا عُثْمَان بْن حَكِيْم، أَخْبَرَنِي إِبْرَاهِيْم بْن مُحَمَّد بْن حَاطِب الْقُرَشِي، عَن أَبِي طَلْحَة الْأَسَدِي، عَن أَنَس بْن مَالِك أَن رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم خَرَج فَرَأَى قُبَّة مُشْرِفَة فَقَال: (مَا هَذِه؟) قَال لَه أَصْحَابُه: هَذِه لِفُلَان رَجُل مِن الْأَنْصَار، قَال: فَسَكَت وَحَمَلَهَا فِي نَفْسِه، حَتَّى إِذَا جَاء صَاحِبُهَا رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يُسَلِّم عَلَيْه فِي الْنَّاس أَعْرَض عَنْه، صَنَع ذَلِك مِرَارَا حَتَّى عَرَف الْرَّجُل الْغَضَب فِيْه وَالْإِعْرَاض عَنْه، فَشَكَا ذَلِك إِلَى أَصْحَابِه فَقَال: وَالْلَّه إِنِّي لَأُنْكِر رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم، قَالُوْا: خَرَج فَرَأَى قُبَّتَك، قَال: فَرَجَع الْرَّجُل إِلَى قُبَّتِه فَهَدَمَهَا حَتَّى سَوَّاهَا بِالْأَرْض، فَخَرَج رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم ذَات يَوْم فَلَم يَرَهَا قَال: (مَا فَعَلَت الْقُبَّة؟) قَالُوْا: شَكَا إِلَيْنَا صَاحِبُهَا إِعْرَاضَك عَنْه، فَأَخْبَرْنَاه فَهَدَمَهَا فَقَال: (أَمَا إِن كُل بِنَاء وَبَال عَلَى صَاحِبِه إِلَا مَا لَا، إِلَا مَا لَا) يُعْنَى مَا لَا بُد مِنْه.
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.