Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 26- Allah Peygamberine Kimi Nikahlamıştı?

3264- Enes (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Zeyneb’in iddeti dolunca Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

(Zeyd’e git, onu benim için iste) dedi. Zeyd diyor ki hemen gittim ve:

(Ey Zeyneb! Müjde beni sana Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gönderdi, seninle evlenmek istiyor) dedim. Zeyneb:

(Bu konuda Rabbimden hayır talep etmeden hiç bir şey yapmam) dedi ve evinde namaz kılmakta olduğu yere gitti. ve o zaman Ahzâb sûresi 37. ayeti nazil oldu. Böylece Zeyneb’in nikahı Allah tarafından kıyılmış oldu ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Zeyneb ile evlenmiş oldu. (Müslim, Nikah: 15; Müsned: 12553)

3265- Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Zeyneb binti Cahş Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in diğer hanımlarına karşı iftihar ederek şöyle derdi:

(Allah ayet indirerek beni Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e nikahladı ve örtünme ayeti de böylelikle nazil olmuş oldu.) (Müslim, Nikah: 15; Müsned: 12553)

٢٦ - باب صَلاَةِ الْمَرْأَةِ إِذَا خُطِبَتْ وَاسْتِخَارَتِهَا رَبَّهَا

٣٢٦٤ - أَخْبَرَنَا سُوَيْدُ بْنُ نَصْرٍ، قَالَ أَنْبَأَنَا عَبْدُ اللَّهِ، قَالَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ الْمُغِيرَةِ، عَنْ ثَابِتٍ، عَنْ أَنَسٍ، قَالَ لَمَّا انْقَضَتْ عِدَّةُ زَيْنَبَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم لِزَيْدٍ ‏(‏ اذْكُرْهَا عَلَىَّ ‏)‏ ‏.‏ قَالَ زَيْدٌ فَانْطَلَقْتُ فَقُلْتُ يَا زَيْنَبُ أَبْشِرِي أَرْسَلَنِي إِلَيْكِ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم يَذْكُرُكِ ‏.‏ فَقَالَتْ مَا أَنَا بِصَانِعَةٍ شَيْئًا حَتَّى أَسْتَأْمِرَ رَبِّي فَقَامَتْ إِلَى مَسْجِدِهَا وَنَزَلَ الْقُرْآنُ وَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَدَخَلَ بِغَيْرِ أَمْرٍ ‏.‏

٣٢٦٥ - أَخْبَرَنِي أَحْمَدُ بْنُ يَحْيَى الصُّوفِيُّ، قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ، قَالَ حَدَّثَنَا عِيسَى بْنُ طَهْمَانَ أَبُو بَكْرٍ، سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ، يَقُولُ كَانَتْ زَيْنَبُ بِنْتُ جَحْشٍ تَفْخَرُ عَلَى نِسَاءِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم تَقُولُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ أَنْكَحَنِي مِنَ السَّمَاءِ ‏.‏ وَفِيهَا نَزَلَتْ آيَةُ الْحِجَابِ ‏.‏

 25- Kadın Dininden Razı Olduğu Birine Kendisini Arzetmesi

3262- Sabit el Bünani (radıyallahü anh) şöyle anlatmıştır. Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’in yanındaydım, Enes b. Mâlik’in kızı da oradaydı, şunları anlatmıştı: Bir gün Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzuruna bir kadın gelerek, Kendisini Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e arzedip; (Ey Allah’ın Rasûlü! beni kendine nikahlar mısın) dedi. (Buhârî, Nikah: 33; Müsned: 13333)

3263- Enes (radıyallahü anh)’ten rivâyete göre, Bir kadın kendisini Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e arz edip nikahlamasını istedi diye anlatınca Enes’in kızı güldü ve Bu kadın hayası ne kadar az bir kadınmış dedi. Bunun üzerine Enes: O senden daha hayırlıdır çünkü kendisini Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e teklif etmiştir) dedi. (Buhârî, Nikah: 33; Müsned: 13333)

٢٥ - باب عَرْضِ الْمَرْأَةِ نَفْسَهَا عَلَى مَنْ تَرْضَى

٣٢٦٢ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، قَالَ حَدَّثَنِي مَرْحُومُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ الْعَطَّارُ أَبُو عَبْدِ الصَّمَدِ، قَالَ سَمِعْتُ ثَابِتًا الْبُنَانِيَّ، يَقُولُ كُنْتُ عِنْدَ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ وَعِنْدَهُ ابْنَةٌ لَهُ فَقَالَ جَاءَتِ امْرَأَةٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَعَرَضَتْ عَلَيْهِ نَفْسَهَا فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَلَكَ فِيَّ حَاجَةٌ

٣٢٦٣ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، قَالَ حَدَّثَنَا مَرْحُومٌ، قَالَ حَدَّثَنَا ثَابِتٌ، عَنْ أَنَسٍ، أَنَّ امْرَأَةً، عَرَضَتْ نَفْسَهَا عَلَى النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَضَحِكَتِ ابْنَةُ أَنَسٍ فَقَالَتْ مَا كَانَ أَقَلَّ حَيَاءَهَا ‏.‏ فَقَالَ أَنَسٌ هِيَ خَيْرٌ مِنْكِ عَرَضَتْ نَفْسَهَا عَلَى النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏.‏

 24- Kişi Hoşlandığı Bir Erkeğe Kızını Evlendirmek İçin Teklif Edebilir

3261- Ömer (radıyallahü anh)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Kızım Hafsa İbn Huzafe’den dul kalmıştı. İbn Huzafe Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte Bedir savaşına katılanlardandı. Medine’de vefat etmiştir. Ben Osman b. Affan ile karşılaştım, kızım Hafsa’yı kendisine arzettim ve istersen nikahlayayım dedim. Bunun üzerine Osman bir düşüneyim dedi. Birkaç gece geçti tekrar karşılaştım. Bu gün için evlenmek istemiyorum dedi. Daha sonra Ebu Bekir ile karşılaştım. İstersen kızım Hafsa ile seni evlendireyim dedim. Bana hiçbir cevap vermedi. Osman’a kızdığımdan daha fazla kızdım. Birkaç gece geçmişti ki Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), kızım Hafsa’yı benden isteyip dünür oldu, ben de O’na nikahladım. Bu arada Ebu Bekir ile karşılaştım ve:

(Hafsa’yı bana teklif ettiğinde benim de sana cevap vermediğimi görünce herhalde kızmış olmalısın) dedi. Ben de:

(Evet) dedim. O da:

(Sen bana kızını vermek istediğinde; Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in senin kızını isteyeceğini duymuştum da Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in sırrını ifşa etmek istemedim. Eğer o vazgeçseydi ben senin kızı nikahlardım) dedi. (Müsned: 70)

٢٤ - باب عَرْضِ الرَّجُلِ ابْنَتَهُ عَلَى مَنْ يَرْضَى

٣٢٦١ - أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، قَالَ أَنْبَأَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، قَالَ أَنْبَأَنَا مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ سَالِمٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، عَنْ عُمَرَ، قَالَ تَأَيَّمَتْ حَفْصَةُ بِنْتُ عُمَرَ مِنْ خُنَيْسٍ - يَعْنِي ابْنَ حُذَافَةَ - وَكَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم مِمَّنْ شَهِدَ بَدْرًا فَتُوُفِّيَ بِالْمَدِينَةِ فَلَقِيتُ عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ فَعَرَضْتُ عَلَيْهِ حَفْصَةَ فَقُلْتُ إِنْ شِئْتَ أَنْكَحْتُكَ حَفْصَةَ ‏.‏ فَقَالَ سَأَنْظُرُ فِي ذَلِكَ ‏.‏ فَلَبِثْتُ لَيَالِيَ فَلَقِيتُهُ فَقَالَ مَا أُرِيدُ أَنْ أَتَزَوَّجَ يَوْمِي هَذَا ‏.‏ قَالَ عُمَرُ فَلَقِيتُ أَبَا بَكْرٍ الصِّدِّيقَ رضى اللّه عنه فَقُلْتُ إِنْ شِئْتَ أَنْكَحْتُكَ حَفْصَةَ فَلَمْ يَرْجِعْ إِلَىَّ شَيْئًا فَكُنْتُ عَلَيْهِ أَوْجَدَ مِنِّي عَلَى عُثْمَانَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فَلَبِثْتُ لَيَالِيَ فَخَطَبَهَا إِلَىَّ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَنْكَحْتُهَا إِيَّاهُ فَلَقِيَنِي أَبُو بَكْرٍ فَقَالَ لَعَلَّكَ وَجَدْتَ عَلَىَّ حِينَ عَرَضْتَ عَلَىَّ حَفْصَةَ فَلَمْ أَرْجِعْ إِلَيْكَ شَيْئًا ‏.‏ قُلْتُ نَعَمْ ‏.‏ قَالَ فَإِنَّهُ لَمْ يَمْنَعْنِي حِينَ عَرَضْتَ عَلَىَّ أَنْ أَرْجِعَ إِلَيْكَ شَيْئًا إِلاَّ أَنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم يَذْكُرُهَا وَلَمْ أَكُنْ لأُفْشِيَ سِرَّ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم وَلَوْ تَرَكَهَا نَكَحْتُهَا ‏.‏