Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 13- HAZRET-İ ÖMER (RADIYALAHÜ ANH)’IN FAZİLETİ

107) ... Abdullah b. Şakik (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle söylemiştir :

Ben Âişe (radıyallahü anha)’ya : Ashâbı Kiram’dan en çok hangisi Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem)’e daha sevimli idi? diye sordum. Âişe (radıyallahü anha) :

- Ebû Bekir idi! diye cevap verdi bu defa:

- Sonra hangisi? dedim. Âişe (radıyallahü anha),

- Ondan sonra Ömer’di! diye cevapladı. Bu kere:

- Daha sonra hangisi? dedim. Bunun üzerine:

- Bunlardan sonra Ebû Ubeyde idi! dedi. )

108) ... İbni Abbâs (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle demiştir:

Ömer (radıyallahü anh), Müslümanlığı kabul edince Cebrail ( Aleyhisselam) inerek:

( Ya Muhammed! Gök ehli Ömer’in Müslüman oluşu dolayısı ile müjdeleştiler, dedi. )

109) ... Übeyy bin Kab (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu , demiştir:

( Hakk’ın, Mûsâfaha ettiği (tokalaştığı) ve selam verdiği ilk adam Ömer’dir. Hakk’ın, elinden tutup Cennet’e koyduğu ilk kişi de O’dur. )

110) ... Âişe (radıyallahü anha)’dan: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir:

( Allah’ım! İslamiyeti bilhassa Hattab oğlu Ömer(in Müslümanlığı kabul etmesi) ile aziz kıl. )

111) ... Abdullah bin Selime (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi, Hazret-i Ali (radıyallahü anh)’den şöyle söylediğini işittim, demiştir:

- Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den sonra insanların en hayırlısı Ebû Bekir’dir ve Ebû Bekir’den sonra da nasın en hayırlısı Ömer’dir.

112) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle demiştir: Biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) meclisinde oturuyor idik. O, bize şöyle buyurdu:

(Ben bir ara uyurken kendimi Cennette gördüm. O esnada bir kadın bir köşkün yanında abdest alıyordu. Ben (orada bulunanlara) (Bu köşk kim için (yapılmış)dir?) diye sordum. Kadın: Ömer (İbni Hattab) için! dedi. (Buraya girip bakmak istedim. Fakat) Ömer’in gayretini (kıskançlığını) hatırladım da hemen geri döndüm. ) Ebû Hureyre dedi ki:

((Resûl-i Ekrem’in müjdesinden duygulanan) Ömer (radıyallahü anh) (sevincinden) ağladı da! Ya Resûlüllah! Babam, anam sana feda olsun, sana karşı mı kıskançlık edeceğim? dedi. )

113) ... Ebû Zerr (radıyallahü anh)’den: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den işittim:Şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir :

( Şüphesiz Allah (Teala) hakkı, Ömer’in dili üzerine koydu. (Onun dili ile icra kıldı. ) Ömer hak ile hükmeder. )

١٣ - باب فَضْلِ عُمَرَ رضى اللّه عنه

١٠٧ - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ، أَخْبَرَنِي الْجُرَيْرِيُّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَقِيقٍ، قَالَ قُلْتُ لِعَائِشَةَ أَىُّ أَصْحَابِهِ كَانَ أَحَبَّ إِلَيْهِ قَالَتْ أَبُو بَكْرٍ ‏.‏ قُلْتُ ثُمَّ أَيُّهُمْ قَالَتْ عُمَرُ ‏.‏ قُلْتُ ثُمَّ أَيُّهُمْ قَالَتْ أَبُو عُبَيْدَةَ ‏.‏

١٠٨ - حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُحَمَّدٍ الطَّلْحِيُّ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ خِرَاشٍ الْحَوْشَبِيُّ، عَنِ الْعَوَّامِ بْنِ حَوْشَبٍ، عَنْ مُجَاهِدٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ لَمَّا أَسْلَمَ عُمَرُ نَزَلَ جِبْرِيلُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ لَقَدِ اسْتَبْشَرَ أَهْلُ السَّمَاءِ بِإِسْلاَمِ عُمَرَ ‏.‏

١٠٩ - حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُحَمَّدٍ الطَّلْحِيُّ، أَنْبَأَنَا دَاوُدُ بْنُ عَطَاءٍ الْمَدِينِيُّ، عَنْ صَالِحِ بْنِ كَيْسَانَ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ، عَنْ أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( أَوَّلُ مَنْ يُصَافِحُهُ الْحَقُّ عُمَرُ وَأَوَّلُ مَنْ يُسَلِّمُ عَلَيْهِ وَأَوَّلُ مَنْ يَأْخُذُ بِيَدِهِ فَيُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ ‏)‏.‏

١١٠ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ أَبُو عُبَيْدٍ الْمَدِينِيُّ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ الْمَاجِشُونِ، حَدَّثَنِي الزَّنْجِيُّ بْنُ خَالِدٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( اللَّهُمَّ أَعِزَّ الإِسْلاَمَ بِعُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ خَاصَّةً ‏)‏.‏

١١١ - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَلَمَةَ، قَالَ سَمِعْتُ عَلِيًّا، يَقُولُ خَيْرُ النَّاسِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ أَبُو بَكْرٍ وَخَيْرُ النَّاسِ بَعْدَ أَبِي بَكْرٍ عُمَرُ ‏.‏

١١٢ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَارِثِ الْمِصْرِيُّ، أَنْبَأَنَا اللَّيْثُ بْنُ سَعْدٍ، حَدَّثَنِي عُقَيْلٌ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، أَخْبَرَنِي سَعِيدُ بْنُ الْمُسَيَّبِ، أَنَّ أَبَا هُرَيْرَةَ، قَالَ كُنَّا جُلُوسًا عِنْدَ النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ قَالَ ‏( بَيْنَا أَنَا نَائِمٌ رَأَيْتُنِي فِي الْجَنَّةِ فَإِذَا أَنَا بِامْرَأَةٍ تَتَوَضَّأُ إِلَى جَانِبِ قَصْرٍ فَقُلْتُ لِمَنْ هَذَا الْقَصْرُ فَقَالَتْ لِعُمَرَ ‏.‏ فَذَكَرْتَ غَيْرَتَهُ فَوَلَّيْتُ مُدْبِرًا ‏)‏.‏ قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ فَبَكَى عُمَرُ فَقَالَ أَعَلَيْكَ بِأَبِي وَأُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ أَغَارُ

١١٣ - حَدَّثَنَا أَبُو سَلَمَةَ، يَحْيَى بْنُ خَلَفٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ، عَنْ مَكْحُولٍ، عَنْ غُضَيْفِ بْنِ الْحَارِثِ، عَنْ أَبِي ذَرٍّ، قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ يَقُولُ ‏( إِنَّ اللَّهَ وَضَعَ الْحَقَّ عَلَى لِسَانِ عُمَرَ يَقُولُ بِهِ ‏)‏.‏

 12- HAZRET-İ EBU BEKİR SIDDÎK (RADIYALLAHÜ ANH)'IN FAZİLETİ

98) ... Abdullah (radıyallahü anh)’den: Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) , şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir:

( Dikkat ediniz! Kendisini Halil edindiğimi sanan her halilin Halilliğinden beriyim. Ben bir Halil ittihaz etmiş olsaydım Ebû Bekr’i Halil edinirdim. Hakikatte sizin arkadaşınız, Allah’ın halilidir.) (Ravilerden) Veki dedi ki (( Arkadaşınız) tabiri ile) Resûlüllah kendi nefsini kasdediyor.

99) ... Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre, kendisi Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğunu söylemiştir :

( Ebû Bekr’in malı bana yaradığı kadar hiçbir mal bana yararlı olmadı. ) Ebû Hureyre (radıyallahü anh) dedi ki:Ebû Bekr ağladı ve dedi ki:

- Ya Resûlüllah! Ben ve malım yalnız senindir. Ya Resûlüllah!

100) ... Ali (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre, Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) O’na şöyle buyurmuştur:

( Ebû Bekr ve Ömer Nebiler ve Resullerden başka, önce gelen ve sonra gelen tüm Cennetliklerin kühûl (=saçları ağarmaya başlayanlar)ın seyyidleri (= efendileri)dirler. Ya Ali! Hayatta oldukları müddetçe onlara (Ebû Bekr ve Ömer’e) haber verme. )

101) ... Ebû Said Hurdi (radıyallahü anh)’den:Kendisi, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir.

( Gök ufuklarının birisinde doğan yıldız, (yerdeki insanlar tarafından, aradaki mesafe uzaklığı dolayısı ile güçlükle) görülebildiği gibi, Cennete yüksek derecelere kavuşanları da, kendilerinden aşağı mertebelerde bulunanlar. (aralarında mesafe farkı itibarı ile) zor görebilirler. Şüphesiz Ebû Bekr ve Ömer de o (yüce mertebelere kavuşa)nlardandırlar. Hem de daha yüksektedirler. )

102) ... Huzeyfe bin el-Yeman (radıyallahü anh)’ya şöyle dediği rivâyet edilmiştir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

( Şüphesiz ben aranızda ne kadar kalacağımı (yaşıyacağımı) kesinlikle bilmem. Bunun için benden sonraki (şu) iki zata uyun ) buyurdu. Ve Ebû Bekir ile Ömer (radıyallahü anhüma)’ya işaret etti.

103) ... İbni Ebi Müleyke (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi İbni Abbâs (radıyallahü anh)’dan şöyle işittim , demiştir:

Ömer bin Hattab (radıyallahü anh) vefat ettikten sonra, naşı teneşir tahtası üzerine konup henüz kaldırılmadığı zaman halk onun etrafında toplanarak, dua ediyorlar ve rahmet diliyorlar idi. Veyahut İbni Abbâs dedi ki O’nu iyilikle anıyorlar ve rahmetle yad ediyorlar idi. Ben de bu cemaat içinde idim.

Bu esnada birisi beni sıkıştırıp omuzumu tutmakla dikkatimi çekti. Ona doğru dönünce bir de baktım ki Ali bin Ebi Talib (radıyallahü anh)’dir. Ömer (radıyallahü anh)’e rahmet okuduktan sonra şöyle dedi :

- (Ya Ömer!) Ben Allah’ın huzuruna senin işlediğin amel gibi bir amel ile çıkmaktan çok hoşlanırım. Senden başka, ameline bu kadar imrendiğim kimseyi bulamadım. Allah’a yemin ederim ki, ben Allah’ın muhakkak seni, iki dostunla ( Resûl-i Ekrem ve Ebû Bekir’le) beraber kılacağını kuvvetle ümid ederdim. Çünkü ben gerçekten çok defa Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den:

( Ben Ebû Bekir ve Ömer ile gittim. Ben Ebû Bekir ve Ömer ile girdim. Ben Ebû Bekir ve Ömer ile çıktım ) dediğini işitirdim. Bunun için ben Allah’ın seni (Ravzai Mutahhara’ya gömülmekle veya kutsal alemde) iki dostunla beraber bulunduracağını kuvvetle ümid ederdim. )

104) ... (Abdullah) İbni Ömer (radıyallahü anh)’dan rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle demiştir:

Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) , (bir ara) Ebû Bekir ve Ömer (radıyallahü anh) arasında olduğu halde çıkıp geldi. Ve:

( Biz (Ahiret günü) böylece dirileceğiz ) buyurdu.

105) ... Ebû Cuhayfe (radıyallahü anh)’den: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, dediği rivâyet edilmiştir:

( Ebû Bekir ve Ömer (radıyallahü anh) Nebiler ve Resullerden başka Evvelin ve Ahirin (öncekiler ve sonrakiler) tüm Cennetliklerin Kühûlünün efendileridir. )

106) ... Enes (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi şöyle söylemiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

- Ya Resûlüllah! İnsanlar içinde sana en sevimli olan kimdir?, diye soruldu. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

- (Âişe’dir), diye cevap verdi. Bu kere:

- Erkekler içinde kimdir? diye soruldu. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) :

- (Âişe’nin babası!) buyurdu.

١٢ - باب فَضْلِ أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ رضى اللّه عنه

٩٨ - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُرَّةَ، عَنْ أَبِي الأَحْوَصِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( أَلاَ إِنِّي أَبْرَأُ إِلَى كُلِّ خَلِيلٍ مِنْ خُلَّتِهِ وَلَوْ كُنْتُ مُتَّخِذًا خَلِيلاً لاَتَّخَذْتُ أَبَا بَكْرٍ خَلِيلاً إِنَّ صَاحِبَكُمْ خَلِيلُ اللَّهِ ‏)‏.‏ قَالَ وَكِيعٌ يَعْنِي نَفْسَهُ ‏.‏

٩٩ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، وَعَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ، حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( مَا نَفَعَنِي مَالٌ قَطُّ مَا نَفَعَنِي مَالُ أَبِي بَكْرٍ ‏)‏.‏ قَالَ فَبَكَى أَبُو بَكْرٍ وَقَالَ هَلْ أَنَا وَمَالِي إِلاَّ لَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ

١٠٠ - حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عُمَارَةَ، عَنْ فِرَاسٍ، عَنِ الشَّعْبِيِّ، عَنِ الْحَارِثِ، عَنْ عَلِيٍّ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ سَيِّدَا كُهُولِ أَهْلِ الْجَنَّةِ مِنَ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ إِلاَّ النَّبِيِّينَ وَالْمُرْسَلِينَ لاَ تُخْبِرْهُمَا يَا عَلِيُّ مَا دَامَا حَيَّيْنِ ‏)‏.‏

١٠١ - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، وَعَمْرُو بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ، عَنْ عَطِيَّةَ بْنِ سَعْدٍ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( إِنَّ أَهْلَ الدَّرَجَاتِ الْعُلَى يَرَاهُمْ مَنْ أَسْفَلَ مِنْهُمْ كَمَا يُرَى الْكَوْكَبُ الطَّالِعُ فِي الأُفُقِ مِنْ آفَاقِ السَّمَاءِ وَإِنَّ أَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ مِنْهُمْ وَأَنْعَمَا ‏)‏.‏

١٠٢ - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، حَدَّثَنَا مُؤَمَّلٌ، قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ عُمَيْرٍ، عَنْ مَوْلًى، لِرِبْعِيِّ بْنِ حِرَاشٍ عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ حِرَاشٍ، عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ الْيَمَانِ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( إِنِّي لاَ أَدْرِي قَدْرَ بَقَائِي فِيكُمْ فَاقْتَدُوا بِاللَّذَيْنِ مِنْ بَعْدِي ‏)‏.‏ وَأَشَارَ إِلَى أَبِي بَكْرٍ وَعُمَرَ ‏.‏

١٠٣ - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ آدَمَ، حَدَّثَنَا ابْنُ الْمُبَارَكِ، عَنْ عُمَرَ بْنِ سَعِيدِ بْنِ أَبِي حُسَيْنٍ، عَنِ ابْنِ أَبِي مُلَيْكَةَ، قَالَ سَمِعْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ، يَقُولُ لَمَّا وُضِعَ عُمَرُ عَلَى سَرِيرِهِ اكْتَنَفَهُ النَّاسُ يَدْعُونَ وَيُصَلُّونَ - أَوْ قَالَ يُثْنُونَ وَيُصَلُّونَ - عَلَيْهِ قَبْلَ أَنْ يُرْفَعَ وَأَنَا فِيهِمْ فَلَمْ يَرُعْنِي إِلاَّ رَجُلٌ قَدْ زَحَمَنِي وَأَخَذَ بِمَنْكِبِي فَالْتَفَتُّ فَإِذَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ فَتَرَحَّمَ عَلَى عُمَرَ ثُمَّ قَالَ مَا خَلَّفْتُ أَحَدًا أَحَبَّ إِلَىَّ أَنْ أَلْقَى اللَّهَ بِمِثْلِ عَمَلِهِ مِنْكَ وَايْمُ اللَّهِ إِنْ كُنْتُ لأَظُنُّ لَيَجْعَلَنَّكَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ مَعَ صَاحِبَيْكَ وَذَلِكَ أَنِّي كُنْتُ أَكْثَرُ أَنْ أَسْمَعَ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ يَقُولُ ‏( ذَهَبْتُ أَنَا وَأَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ وَدَخَلْتُ أَنَا وَأَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ وَخَرَجْتُ أَنَا وَأَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ ‏)‏.‏ فَكُنْتُ أَظُنُّ لَيَجْعَلَنَّكَ اللَّهُ مَعَ صَاحِبَيْكَ ‏.‏

١٠٤ - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مَيْمُونٍ الرَّقِّيُّ، حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ مَسْلَمَةَ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أُمَيَّةَ، عَنْ نَافِعٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، قَالَ خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ بَيْنَ أَبِي بَكْرٍ وَعُمَرَ فَقَالَ ‏( هَكَذَا نُبْعَثُ ‏)‏.‏

١٠٥ - حَدَّثَنَا أَبُو شُعَيْبٍ، صَالِحُ بْنُ الْهَيْثَمِ الْوَاسِطِيُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْقُدُّوسِ بْنُ بَكْرِ بْنِ خُنَيْسٍ، حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ مِغْوَلٍ، عَنْ عَوْنِ بْنِ أَبِي جُحَيْفَةَ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ سَيِّدَا كُهُولِ أَهْلِ الْجَنَّةِ مِنَ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ إِلاَّ النَّبِيِّينَ وَالْمُرْسَلِينَ ‏)‏.‏

١٠٦ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ، وَالْحُسَيْنُ بْنُ الْحَسَنِ الْمَرْوَزِيُّ، قَالاَ حَدَّثَنَا الْمُعْتَمِرُ بْنُ سُلَيْمَانَ، عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسٍ، قَالَ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَىُّ النَّاسِ أَحَبُّ إِلَيْكَ قَالَ ‏( عَائِشَةُ ‏)‏.‏ قِيلَ مِنَ الرِّجَالِ قَالَ ‏( أَبُوهَا ‏)‏.‏

 11- RESÛL-İ EKREM (SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM)’İN SAHABÎLERİ (RIDVANULLAHİ ALEYHİM ECMAÎN)'İN FAZİLETLERİNİN BEYANI BÂBI

١١ - باب فِي فَضَائِلِ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم