Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 62- HASTA İKEN ÖLEN KİMSE HAKKINDA GELEN HADİSLER BÂBI

1683) Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir :

(Hasta iken ölen bir kimse, (âhiret sevabı bakımından) şehid olarak ölmüş olur. Kabir fitnesinden korunur. Sabah, akşam cennetten rızıklandırılır.) "

٦٢ - باب مَا جَاءَ فِيمَنْ مَاتَ مَرِيضًا

١٦٨٣ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُوسُفَ، قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، قَالَ أَنْبَأَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ، ح وَحَدَّثَنَا أَبُو عُبَيْدَةَ بْنُ أَبِي السَّفَرِ، قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عَطَاءٍ، عَنْ مُوسَى بْنِ وَرْدَانَ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( مَنْ مَاتَ مَرِيضًا مَاتَ شَهِيدًا وَوُقِيَ فِتْنَةَ الْقَبْرِ وَغُدِيَ وَرِيحَ عَلَيْهِ بِرِزْقِهِ مِنَ الْجَنَّةِ ‏)‏.‏

 61- GURBETTE ÖLEN KİMSE HAKKINDA GELEN (HADÎSLER) BÂBI

1681) İbn-i Abbâs (radıyallahü anhümâ)'dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : (Gurbet ölümü şehidliktir.)

1682) Abdullah bin Amr (radıyallahü anhüma)’dan; Şöyle demiştir:

Medine doğumlulardan bir adam Medine'de vefat etti. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onun cenaze namazını kıldırdıktan sonra :

— (Keşke doğduğu yerden başka bir yerde ölseydi.) buyurdu. Cemaattan bir adam :

— Niye yâ Resûlüllah! dedi. Efendimiz:

— (Şüphesiz adam doğduğu yerden başka bir yerde öldüğü zaman cennette onun için, doğduğu yerden ecelinin kesildiği yere kadar bîr mesafe ölçülür.) buyurdu."

٦١ - باب مَا جَاءَ فِيمَنْ مَاتَ غَرِيبًا

١٦٨١ - حَدَّثَنَا جَمِيلُ بْنُ الْحَسَنِ، قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْمُنْذِرِ الْهُذَيْلُ بْنُ الْحَكَمِ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ أَبِي رَوَّادٍ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( مَوْتُ غُرْبَةٍ شَهَادَةٌ ‏)‏.‏

١٦٨٢ - حَدَّثَنَا حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى، قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ وَهْبٍ، حَدَّثَنِي حُيَىُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْمَعَافِرِيُّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْحُبُلِيِّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو، قَالَ تُوُفِّيَ رَجُلٌ بِالْمَدِينَةِ مِمَّنْ وُلِدَ بِالْمَدِينَةِ فَصَلَّى عَلَيْهِ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ فَقَالَ ‏( يَا لَيْتَهُ مَاتَ فِي غَيْرِ مَوْلِدِهِ ‏)‏.‏ فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ النَّاسِ وَلِمَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ ‏( إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا مَاتَ فِي غَيْرِ مَوْلِدِهِ قِيسَ لَهُ مِنْ مَوْلِدِهِ إِلَى مُنْقَطَعِ أَثَرِهِ فِي الْجَنَّةِ ‏)‏.‏

 60- ÖLÜNÜN EV HALKININ YANINDA TOPLANMAKTAN VE (ÖLÜNÜN EV HALKI TARAFINDAN) TOPLANAN HALKA YEMEK YAPMAKTAN NEHÎY HAKKINDA GELEN HADÎS BÂBI

1680) Cerîr bin Abdillah el-Beceli (radıyallahü anh)’den, Şöyle demiştir :

Biz ölünün ev halkının yanında toplanmayı ve onların (toplananlar için) yemek yapmalarını niyâhattan (bir çeşit) görürdük. Zevâid'de şöyle denilmiştir : Bunun senedi sahihtir. İlk tarîkin râvileri, Buhârî'nin şartı üzerinedirler. îkinci tarîkin râvileri, Müslim'in şartı üzerinedirler.

٦٠ - باب مَا جَاءَ فِي النَّهْىِ عَنْ الاِجْتِمَاعِ، إِلَى أَهْلِ الْمَيِّتِ وَصَنْعَةِ الطَّعَامِ

١٦٨٠ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى، قَالَ حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ مَنْصُورٍ، حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ، ح وَحَدَّثَنَا شُجَاعُ بْنُ مَخْلَدٍ أَبُو الْفَضْلِ، قَالَ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي خَالِدٍ، عَنْ قَيْسِ بْنِ أَبِي حَازِمٍ، عَنْ جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْبَجَلِيِّ، قَالَ كُنَّا نَرَى الاِجْتِمَاعَ إِلَى أَهْلِ الْمَيِّتِ وَصَنْعَةَ الطَّعَامِ مِنَ النِّيَاحَةِ ‏.‏