Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 20- YAYA OLARAK HACCA GİTMEYİ ADAYANIN (ADAK HÜKMÜNÜN BEYÂNI) BÂBI

2216) "Ukbe bin Âmir (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre :

Kız kardeşi (Ümmü Hibbân Kâ'be'yi ziyaret etmek üzere) baş açık ve yalın ayak yürüyerek gitmeyi nezretmîş ve Ukbe bu durumu Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e anlatmış (ve kız kardeşinin yürüyerek gitmeye güçsüzlüğünü arz etmiş) tir. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem), Ukbe'ye:

(Kız kardeşine emret de binsin, başını da örtsün ve üç gün oruç tutsun.) "

2217) "Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre

Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir yaşlı erkeğin, iki oğlunun arasında (onlara dayanarak) yürüdüğünü gördü ve:

— (Nedir bu (yaşlı)nın hâli?) diye sordu. Yaşlının iki oğlu:

— (Bu, babamızın yaya olarak Kâ'be'ye gitmek üzere ettiği) bir adaktın yerine getirilmesi)dir, Yâ Resûlallah! dediler. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) :

— (Ey ihtiyar bin. Çünkü şüphesiz Allah senden ve senin nezrinden müstağnidir) (ihtiyacı yoktur), buyurdu."

٢٠ - باب مَنْ نَذَرَ أَنْ يَحُجَّ مَاشِيًا

٢٢١٦ - حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ، عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ زَحْرٍ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الرُّعَيْنِيِّ، أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَالِكٍ، أَخْبَرَهُ أَنَّ عُقْبَةَ بْنَ عَامِرٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ أُخْتَهُ نَذَرَتْ أَنْ تَمْشِيَ حَافِيَةً غَيْرَ مُخْتَمِرَةٍ وَأَنَّهُ ذَكَرَ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ فَقَالَ ‏( مُرْهَا فَلْتَرْكَبْ وَلْتَخْتَمِرْ وَلْتَصُمْ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ‏)‏.‏

٢٢١٧ - حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ حُمَيْدِ بْنِ كَاسِبٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي عَمْرٍو، عَنِ الأَعْرَجِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ رَأَى النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ شَيْخًا يَمْشِي بَيْنَ ابْنَيْهِ فَقَالَ ‏( مَا شَأْنُ هَذَا ‏)‏.‏ قَالَ ابْنَاهُ نَذْرٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ ‏.‏ قَالَ ‏( ارْكَبْ أَيُّهَا الشَّيْخُ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكَ وَعَنْ نَذْرِكَ ‏)‏.‏

 19- ZİMMETİNDE BİR ADAK BULUNDUĞU HALDE ÖLEN KİMSE (NİN ADAĞINA ÂÎT HÜKÜMLERİ BEYAN EDEN HADÎSLER) BÂBI

2214) " (Abdullah) bin Abbâs (radıyallahü anhümâ)’dan; Şöyle demiştir :

Sa'd bin Ubâde (radıyallahü anh), bir adak adayıp da yerine getirmeden ölen annesinin zimmetinde olan bu adağın hükmünü Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e sordu. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona :

(Sen annen yerine o adağı kaza et (yerine getir)), buyurdu."

2215) "Câbir bin Abdillah (radıyallahü anhümâ)’dan rivâyet edildiğine göre:

Bir kadın Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e gelerek; Yâ Resûlallah! Annem vefat etti ve üzerinde oruç adağı vardı. Bu adağını yerine getirmeden vefat etti, dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

(Onun yerine velîsi oruç tutsun, buyurdu,) "

١٩ - باب مَنْ مَاتَ وَعَلَيْهِ نَذْرٌ

٢٢١٤ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رُمْحٍ، أَنْبَأَنَا اللَّيْثُ بْنُ سَعْدٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ، اسْتَفْتَى رَسُولَ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ فِي نَذْرٍ كَانَ عَلَى أُمِّهِ تُوُفِّيَتْ وَلَمْ تَقْضِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( اقْضِهِ عَنْهَا ‏)‏.‏

٢٢١٥ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ، حَدَّثَنَا ابْنُ لَهِيعَةَ، عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، ‏.‏ أَنَّ امْرَأَةً، أَتَتْ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ فَقَالَتْ إِنَّ أُمِّي تُوُفِّيَتْ وَعَلَيْهَا نَذْرُ صِيَامٍ فَتُوُفِّيَتْ قَبْلَ أَنْ تَقْضِيَهُ ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( لِيَصُمْ عَنْهَا الْوَلِيُّ ‏)‏.‏

 18- NEZRİN YERİNE GETİRİLMESİ BÂBI

2210) "Ömer bin el-Hattab (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir: Ben câhiliyet döneminde iken bir adak adadım ve müslüman olduktan sonra (bunun hükmünü) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e sordum. Nezrimi yerine getirmemi emretti."

2211) (Abdullah) bin Abbâs (radıyallahü anhüma)’dan rivâyet edildiğine göre:

Bir erkek Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yanına gelerek :

— Yâ Resûlallah, ben Buvâne'de deve kesmeyi adadım, dedi. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) ona

(Câhiliyet devri işinden bir şey senin kalbinde var (mı)?) Buyurdu. Adam:

— Hayır, dedi. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem): (Nezrini yerine getir,) buyurdu."

2212) "Meymûne bint-i Kerdem el-Yesâriyye (radıyallahü anhüma)’dan rivâyet edildiğine göre :

(Bir yolculukta) kendisi babasının terkiyesinde iken babası Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e (yolda) yetişti ve: Ben Buvâne'de (kurban) kesmeyi nezrettim, dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :

(Orada put var mı?) buyurdu. Babam: Hayır, dedi. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem), babama:

(Nezrini yerine getir,) buyurdu.

2213) ...

١٨ - باب الْوَفَاءِ بِالنَّذْرِ

٢٢١٠ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ، عَنْ نَافِعٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ، قَالَ نَذَرْتُ نَذْرًا فِي الْجَاهِلِيَّةِ فَسَأَلْتُ النَّبِيَّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ بَعْدَ مَا أَسْلَمْتُ فَأَمَرَنِي أَنْ أُوفِيَ بِنَذْرِي ‏.‏

٢٢١١ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى، وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِسْحَاقَ الْجَوْهَرِيُّ، قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَجَاءٍ، أَنْبَأَنَا الْمَسْعُودِيُّ، عَنْ حَبِيبِ بْنِ أَبِي ثَابِتٍ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ رَجُلاً، جَاءَ إِلَى النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي نَذَرْتُ أَنْ أَنْحَرَ بِبُوَانَةَ فَقَالَ ‏( فِي نَفْسِكَ شَىْءٌ مِنْ أَمْرِ الْجَاهِلِيَّةِ ‏)‏.‏ قَالَ لاَ ‏.‏ قَالَ ‏( أَوْفِ بِنَذْرِكَ ‏)‏.‏

٢٢١٢ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا مَرْوَانُ بْنُ مُعَاوِيَةَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الطَّائِفِيِّ، عَنْ مَيْمُونَةَ بِنْتِ كَرْدَمٍ الْيَسَارِيَّةِ، أَنَّ أَبَاهَا، لَقِيَ النَّبِيَّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ وَهِيَ رَدِيفَةٌ لَهُ فَقَالَ إِنِّي نَذَرْتُ أَنْ أَنْحَرَ بِبُوَانَةَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( هَلْ بِهَا وَثَنٌ ‏)‏.‏ قَالَ لاَ ‏.‏ قَالَ ‏( أَوْفِ بِنَذْرِكَ ‏)‏.‏

٢٢١٣ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا ابْنُ دُكَيْنٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ يَزِيدَ بْنِ مِقْسَمٍ، عَنْ مَيْمُونَةَ بِنْتِ كَرْدَمٍ، عَنِ النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ بِنَحْوِهِ ‏.‏