Red Hakkında Hazret-i Ali, Abdullah Ve Zeyd'in Görüşü

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

 23. Bâb—Red Hakkında Hazret-i Ali, Abdullah Ve Zeyd'in Görüşü

3002. Bize Yezid b. Harun haber verip (dedi ki), bize Şerîk, el-A'meş'ten, (O) İbrahim'den, (O da) Abdullah'tan (naklen);kız ile kızın kızının (miras payları) hakkında haber verdi ki, O şöyle dedi: "Yarısı (kızın), altıda biri (kızın kızınındır). Geriye kalan ise kıza red edilir, (geri verilir)."

3003. Bize Muhammed b. İsa rivâyet edip (dedi ki), bize Cerir, Mansûr'dan, (O) İbrahim'den, (O) Alkâme'den, (O da) Abdullah'tan (naklen) rivâyet etti ki; O'na, ana-bir erkek kardeşler ile ananın (miras meselesi) hakkında gelinmişti de O, ana-bir erkek kardeşlere üçte bir pay, anaya da geri kalan malı vermiş ve "ana, asabesi olmayanın asabesidir" demişti.

3004. Bize Ebû Nuaym rivâyet edip (dedi ki), bize Hasan, babasından, O'nun şöyle dediğini rivâyet etti. Ben eş-Şa'bî'ye; ölen ve geriye, başka mirasçısının olduğu bilinmeksizin kızını bırakan adamın (miras) durumunu sordum da O; "malın hepsi onundur" karşılığını verdi.

3005. Bize Muhammed b. Yûsuf rivâyet edip (dedi ki), bize Süfyân, Muhammed b. Sâlim'den, (O da) eş-Şa'bi'den (naklen) rivâyet etti ki; İbn Mes'ûd, ne ana ile birlikte ana-bir erkek kardeşe, ne beraberinde kendisinden başka belirli pay sahibi bir kimse bulunduğunda neneye, ne soy kızı ile birlikte oğul kızına, ne de karı ile kocaya redde bulunmazdı. Hazret-i Ali ise, karı ile koca dışında her belirli pay sahibine redde bulunurdu.

3006. Bize Muhammed haber verip (dedi ki), bize Süfyân rivâyet edip dedi ki, bana Muhammed b. Salim, Hârice b. Zeyd'den, (O da) Zeyd b. Sâbit'ten (naklen) haber verdi ki, O'na kız veya kız kardeşin (miras meselesi) hakkında gelinmişti de, O, ona (mirasın) yarısını vermiş, geriye kalanı ise devlet hazinesine (beytül-mal'e) koymuştu.

3007. (Bu haberin senedinde); "Yezid b. Harun ise Muhammed b. Sâlim'den, (O) eş-Şa'bi'den, (O da) Hârice'den (naklen)... demiştir.

٢٣- باب قَوْلِ عَلِىٍّ وَعَبْدِ اللَّهِ وَزَيْدٍ فِى الرَّدِّ

٣٠٠٢ - أَخْبَرَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا شَرِيكٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ فِى ابْنَةٍ وَابْنَةِ ابْنٍ قَالَ : النِّصْفُ وَالسُّدُسُ ، وَمَا بَقِىَ فَرَدٌّ عَلَى الْبِنْتِ.

٣٠٠٣ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ : أَنَّهُ أُتِىَ فِى إِخْوَةٍ لأُمٍّ وَأُمٍّ ، فَأَعْطَى الإِخْوَةَ مِنَ الأُمِّ الثُّلُثَ ، وَالأُمَّ سَائِرَ الْمَالِ وَقَالَ : الأُمُّ عَصَبَةُ مَنْ لاَ عَصَبَةَ لَهُ.

٣٠٠٤ - حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ حَدَّثَنَا حَسَنٌ عَنْ أَبِيهِ قَالَ : سَأَلْتُ الشَّعْبِىَّ عَنْ رَجُلٍ مَاتَ وَتَرَكَ ابْنَتَهُ لاَ يُعْلَمُ لَهُ وَارِثٌ غَيْرُهَا ، قَالَ : لَهَا الْمَالُ كُلُّهُ.

٣٠٠٥ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ : أَنَّ ابْنَ مَسْعُودٍ كَانَ لاَ يَرُدُّ عَلَى أَخٍ لأُمٍّ مَعَ أُمٍّ وَلاَ عَلَى جَدَّةٍ إِذَا كَانَ مَعَهَا غَيْرُهَا مَنْ لَهُ فَرِيضَةٌ وَلاَ عَلَى بِنْتِ ابْنٍ مَعَ بِنْتِ الصُّلْبِ ، وَلاَ عَلَى امْرَأَةٍ وَزَوْجٍ ، وَكَانَ عَلِىٌّ يَرُدُّ عَلَى كُلِّ ذِى سَهْمٍ إِلاَّ الْمَرْأَةَ وَالزَّوْجَ.

٣٠٠٦ - أَخْبَرَنَا مُحَمَّدٌ أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ قَالَ أَخْبَرَنِى مُحَمَّدُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ خَارِجَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ : أَنَّهُ أُتِىَ فِى ابْنَةٍ أَوْ أُخْتٍ فَأَعْطَاهَا النِّصْفَ ، وَجَعَلَ مَا بَقِىَ فِى بَيْتِ الْمَالِ

٣٠٠٧ - وَقَالَ يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنْ خَارِجَةَ.

FERÂİZ KİTABI

   SÜNEN-İ DÂRİMÎ