Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 87. Şu (Yatsı Namazına Mecazen Atame İsmi Vermek Gibi Teşbih Ve Mecaz Yüklü Kelimeler Kullanmak İle İlili) Hususlara Ruhsat Veren Hadisler

4988- Hazret-i Enes'den (rivâyet edilmiştir) demiştir ki:

Birgün Medine'de korkunç bir olay olmuştu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Ebû Talha'nın atına bin(ip hadisenin üzerine doğru sür'atle git) di. Kısa bir süre sonra (yanımıza dönüp):

(Korkulacak) birşey görmedik, -yahutta- korkulu bir şey görmedik (fakat) bu atı bir deniz (gibi akıcı) bulduk," buyurdu.

Buhârî, cihâd 46, 50, edeb 116, hibe 33; Müslim, fedai! 99; İbn Mace, cihad 9; Tirmizî cihad 14; Ahmed b. Hanbel, III; 171, 180, 185, 274, IV; 203.

٨٧ - بَاب مَا رُوِي فِي الرُّخْصَة فِي ذَلِك

٤٩٨٨ - حَدَّثَنَا عَمْرُو بْن مَرْزُوْق، أَخْبَرَنَا شُعْبَة، عَن قَتَادَة، عَن أَنَس قَال:

كَان فَزَع بِالْمَدِيْنَة، فَرَكِب رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فُرْسَا لِأَبِي طَلْحَة فَقَال: (مَا رَأَيْنَا شَيْئا) أَو (مَا رَأَيْنَا مِن فَزَع، وَإِن وَجَدْنَاه لَبَحْرا).

 86. Yatsı Namazı(nın İsmi Nedir)?

4984- İbn Ömer (radıyallahü anh)'dan (rivâyet edildiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Sakın çöl arapları (şu yatsı) namazımızın ismi hususunda sizi tesir altına almasınlar, Uyanık olun! Bu (namaz) yatsı (namazı)dır. Fakat onlar develeri yüzünden yatsıyı gecenin karanlığına kadar geciktirirler."

Müslim, mesâcid 228-229; Nesâî, mevakît 23; İbn Mâce, sala 13; Ahmed b. Hanbel, II, 10, 19,49, 144.

4985- Salim İbn Ebi'l-Ca'd'den (rivâyet edildiğine göre râvi Mis'ar'in (hakkında) -O'nun Huzaa (kabilesin)den olduğunu zannediyorum- dediği bir adam:

" Keşke şu namazı kılsaydim da bir rahata erseydim" demiş. (Orada bu lunan) bazı kimseler bu sözünden dolayı o adamı ayıplar gibi bir tavır takınmışlar, bunun üzerine (sözü geçen adam:)

Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i - Ey Bilâl, kalk namaza (çağır da) bizi namazla rahatlat, derken işittim" demiştir.

4986,.. Abdullah İbn Muhammed İbn el-Hanefiyye'den demiştir ki:

" Babamla birlikte ensardan olan bir damadımıza hasta ziyaretine gitmiştim. (Biz orada iken) namaz (vakti) geliverdi. Aile fertlerinden birine:

Ey Câriye, bana abdest suyunu getir (de abdestimi alayını); belki namazı kılarım da rahatlarım, dedi biz de onun bu sözünü tenkid ettik. Bunun üzerine (bize) şöyle dedi:

Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı " - Ey Bilal! Kalk (ezan oku da), bizi namazla rahatlat" derken işittim.

Ahmed b. Hanbel, V, 364, 371.

4987- Âişe (radıyallahü anhâ)'den demiştir ki:

" Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in herhangi bir kimseyi dinden başka birşeye nisbet ederken asla işitmedim"

٨٦ - بَاب فِي صَلَاة الْعَتَمَة

٤٩٨٤ - حَدَّثَنَا عُثْمَان بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا سُفْيَان، عَن ابْن أَبِي لَبِيْد، عَن أَبِي سَلَمَة قَال: سَمِعْت ابْن عُمَر،

عَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: (لَا تَغْلِبَنَّكُم الْأَعْرَاب عَلَى اسْم صَلَاتِكُم، أَلَا وَإِنَّهَا الْعِشَاء وَلَكِنَّهُم يَعْتِمُون بِالْإِبِل).

٤٩٨٥ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا عِيْسَى بْن يُوْنُس، ثَنَا مِسْعَر بْن كِدَام، عَن عَمْرِو بْن مُرَّة، عَن سَالِم بْن أَبِي الْجَعْد، قَال:

قَال رَجُل قَال مِسْعَر: أَرَاه مِن خُزَاعَة لَيْتَنِي صَلَّيْت فَاسْتَرَحْت، فَكَأَنَّهُم عَابُوْا عَلَيْه ذَلِك فَقَال: سُمِعَت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل: (يَا بِلَال: أَقِم الَّصَلَاة أُرِحْنْا بِهَا).

٤٩٨٦ - حَدَّثَنَا مُحَمَّد بْن كَثِيْر، أَخْبَرَنَا إِسْرَائِيْل، ثَنَا عُثْمَان بْن الْمُغِيْرَة، عَن سَالِم بْن أَبِي الْجَعْد، عَن عَبْد الْلَّه مُحَمَّد ابْن الْحَنَفِيَّة قَال:

انْطَلَقْت أَنَا وَأَبِي إِلَى صِهْر لَنَا مِن الْأَنْصَار نَعُوْدُه، فَحَضَرَت الْصَّلَاة، فَقَال لِبَعْض أَهْلِه: يَا جَارِيَة ائْتُوْنِي بِوَضُوْء لَعَلِّي أُصَلِّي فَأَسْتَرِيْح قَال: فَأَنْكَرْنَا ذَلِك عَلَيْه، فَقَال: سُمِعَت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَقُوْل: (قُم يَا بِلَال فَأَرِحْنَا بِالصَّلَاة).

٤٩٨٧ - حَدَّثَنَا هَارُوْن بْن زَيْد بْن أَبِي الزَّرْقَاء، ثَنَا أَبِي، ثَنَا هِشَام بْن سَعْد، عَن زَيْد بْن أَسْلَم، عَن عَائِشَة عَلَيْهَا الْسَّلام قَالَت:

مَا سَمِعْت رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم يَنْسِب أَحَدَا إِلَا إِلَى الْدِّيْن.

 85. Bâb

4981- Adiyy İbn Hatem'den (rivâyet edildiğine göre), bir hatip Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in huzurunda bir hutbe okuyarak:

" Her kim Allah'a ve Resulüne itaat ederse doğru yolu bulur, kim de onlara isyan ederse..." demiş de (Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (o hatibe):

" Kalk" yahutta " git! Sen ne fena bir hatipsin" buyurmuş.

Müslim, cumua 48: Ebu Dâvûd, hadis no. 1099.

4982- Ebû'l-Melâh'dan (rivâyet edildiğine göre) bir adam şöyle demiştir: Ben (bir gün) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in terkisinde idim. Hayvanının ayağı sürçüverdi. Bunun üzerine ben " Hay burnu sürtülesice şeytan" dedim. (Hazret-i Peygamber de:)

Burnu sürtülesice şeytan, deme. Çünkü sen bunu söyleyince o, ev gibi oluncaya kadar büyür ve:

" (Bu iş) benim kuvvetimle (oluyor)" der. Fakat sen " Bismillah (Allah'ın ismiyle) de! Çünkü sen bunu söyleyince, o karasinek gibi kalıncaya kadar küçülür."

Ahmed b. Hanbel, V, 59, 71, 365.

4983- Hazret-i Ebû Hüreyre'den (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Bir adamı:’Artık insanlar helak oldular' derken işittiğinde- (bil ki) onların en çok helakte olanı o adamdır."

Mûsâ (İbn İsmail ise bu cümleyi) şöyle rivâyet etti:

" Bir adam:’Artık insanlar helak oldular' dedi mi (bil ki) insanların en çok helak olanı o adamdır."

Ebû Dâvûd dedi ki: (Bu hadisi hocam el-Ka'nebî'ye rivâyet eden) Mâlik bu konuda şöyle dedi: İnsan bu sözü halkın dinî işlerindeki (gevsek) durumunu görüp de üzüldüğünden dolayı söyleyecek olursa, ben bunda bir sakınca görmem, kendini beğenip de başkalarını küçümseyerek bu sözü söylüyorsa o zaman bu yasaklanmış olan çirkin bir sözden başka birşey değildir.

Müslim, birr 39; Muvatta, kelâm 2; Ahmed b. Hanbel, 11-272, 342, 465, 517.

٨٥ - [بَاب]

٤٩٨١ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا يَحْيَى، عَن سُفْيَان بْن سَعِيْد قَال: حَدَّثَنِي عَبْد الْعَزِيْز بْن رُفَيْع، عَن تَمِيْم الْطَّائِي،  عَن عَدِي بْن حَاتِم أَن خَطِيْبَا خَطَب عِنْد الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَقَال: ( مِن يُطِع الْلَّه وَرَسُوْلَه فَقَد رَشَد وَمَن يَعْصِهِمَا، فَقَال: "قُم أَو قَال: "اذْهَب فَبَش الْخَطِيْب أْنَنْت).

٤٩٨٢ - حَدَّثَنَا وَهْب بْن بَقِيَّة، عَن خَالِد يَعْنِي ابْن عَبْد الْلَّه عَن خَالِد يَعْنِي الْحَذَّاء عَن أَبِي تَمِيْمَة، عَن أَبِي الْمَلِيح، عَن رَجُل قَال:

كُنْت رَدِيْف الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَعَثَرَت دَابَّتُه، فَقُلْت: تَعِس الْشَّيْطَان فَقَال: (لَا تَقُل تَعِس الْشَّيْطَان؛ فَإِنَّك إِذَا قُلْت ذَلِك تَعَاظَم حَتَّى يَكُوْن مِثْل الْبَيْت وَيَقُوْل: بِقُوَّتِي، وَلَكِن قُل: بِسْم الْلَّه؛ فَإِنَّك إِذَا قُلْت ذَلِك تَصَاغَر حَتَّى يَكُوْن مِثْل الْذُّبَاب).

٤٩٨٣ - حَدَّثَنَا الْقَعْنَبِي، عَن مَالِك، ح وَثَنا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، عَن سُهَيْل بْن أَبِي صَالِح، عَن أَبِيْه، عَن أَبِي هُرَيْرَة

أَن رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: (إِذَا سَمِعْت) وَقَال مُوْسَى: (إِذَا قَال الْرَّجُل هَلَك الْنَّاس فَهُو أَهْلَكُهُم).

قَال أَبُو دَاوُد: قَال مَالِك: إِذَا قَال ذَلِك تَحْزُّنا لِمَا يَرَى فِي الْنَّاس يَعْنِي فِي أَمْر دِيْنِهِم فَلَا أَرَى بِه بَأْسَا، وَإِذَا قَال ذَلِك عُجْبَا بِنَفْسِه وَتَصَاغُرُا لِلْنَّاس فَهُو الْمَكْرُوْه الَّذِي نُهِي عَنْه.