85.Bâb [Edeb Bölümü] [Sünen-i Ebu Davud]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

85. Bâb

4981- Adiyy İbn Hatem'den (rivâyet edildiğine göre), bir hatip Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in huzurunda bir hutbe okuyarak:

" Her kim Allah'a ve Resulüne itaat ederse doğru yolu bulur, kim de onlara isyan ederse..." demiş de (Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (o hatibe):

" Kalk" yahutta " git! Sen ne fena bir hatipsin" buyurmuş.

Müslim, cumua 48: Ebu Dâvûd, hadis no. 1099.

4982- Ebû'l-Melâh'dan (rivâyet edildiğine göre) bir adam şöyle demiştir: Ben (bir gün) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in terkisinde idim. Hayvanının ayağı sürçüverdi. Bunun üzerine ben " Hay burnu sürtülesice şeytan" dedim. (Hazret-i Peygamber de:)

Burnu sürtülesice şeytan, deme. Çünkü sen bunu söyleyince o, ev gibi oluncaya kadar büyür ve:

" (Bu iş) benim kuvvetimle (oluyor)" der. Fakat sen " Bismillah (Allah'ın ismiyle) de! Çünkü sen bunu söyleyince, o karasinek gibi kalıncaya kadar küçülür."

Ahmed b. Hanbel, V, 59, 71, 365.

4983- Hazret-i Ebû Hüreyre'den (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Bir adamı:’Artık insanlar helak oldular' derken işittiğinde- (bil ki) onların en çok helakte olanı o adamdır."

Mûsâ (İbn İsmail ise bu cümleyi) şöyle rivâyet etti:

" Bir adam:’Artık insanlar helak oldular' dedi mi (bil ki) insanların en çok helak olanı o adamdır."

Ebû Dâvûd dedi ki: (Bu hadisi hocam el-Ka'nebî'ye rivâyet eden) Mâlik bu konuda şöyle dedi: İnsan bu sözü halkın dinî işlerindeki (gevsek) durumunu görüp de üzüldüğünden dolayı söyleyecek olursa, ben bunda bir sakınca görmem, kendini beğenip de başkalarını küçümseyerek bu sözü söylüyorsa o zaman bu yasaklanmış olan çirkin bir sözden başka birşey değildir.

Müslim, birr 39; Muvatta, kelâm 2; Ahmed b. Hanbel, 11-272, 342, 465, 517.

٨٥ - [بَاب]

٤٩٨١ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا يَحْيَى، عَن سُفْيَان بْن سَعِيْد قَال: حَدَّثَنِي عَبْد الْعَزِيْز بْن رُفَيْع، عَن تَمِيْم الْطَّائِي، عَن عَدِي بْن حَاتِم أَن خَطِيْبَا خَطَب عِنْد الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَقَال: ( مِن يُطِع الْلَّه وَرَسُوْلَه فَقَد رَشَد وَمَن يَعْصِهِمَا، فَقَال: "قُم أَو قَال: "اذْهَب فَبَش الْخَطِيْب أْنَنْت).

٤٩٨٢ - حَدَّثَنَا وَهْب بْن بَقِيَّة، عَن خَالِد يَعْنِي ابْن عَبْد الْلَّه عَن خَالِد يَعْنِي الْحَذَّاء عَن أَبِي تَمِيْمَة، عَن أَبِي الْمَلِيح، عَن رَجُل قَال:

كُنْت رَدِيْف الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَعَثَرَت دَابَّتُه، فَقُلْت: تَعِس الْشَّيْطَان فَقَال: (لَا تَقُل تَعِس الْشَّيْطَان؛ فَإِنَّك إِذَا قُلْت ذَلِك تَعَاظَم حَتَّى يَكُوْن مِثْل الْبَيْت وَيَقُوْل: بِقُوَّتِي، وَلَكِن قُل: بِسْم الْلَّه؛ فَإِنَّك إِذَا قُلْت ذَلِك تَصَاغَر حَتَّى يَكُوْن مِثْل الْذُّبَاب).

٤٩٨٣ - حَدَّثَنَا الْقَعْنَبِي، عَن مَالِك، ح وَثَنا مُوْسَى بْن إِسْمَاعِيْل، ثَنَا حَمَّاد، عَن سُهَيْل بْن أَبِي صَالِح، عَن أَبِيْه، عَن أَبِي هُرَيْرَة

أَن رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: (إِذَا سَمِعْت) وَقَال مُوْسَى: (إِذَا قَال الْرَّجُل هَلَك الْنَّاس فَهُو أَهْلَكُهُم).

قَال أَبُو دَاوُد: قَال مَالِك: إِذَا قَال ذَلِك تَحْزُّنا لِمَا يَرَى فِي الْنَّاس يَعْنِي فِي أَمْر دِيْنِهِم فَلَا أَرَى بِه بَأْسَا، وَإِذَا قَال ذَلِك عُجْبَا بِنَفْسِه وَتَصَاغُرُا لِلْنَّاس فَهُو الْمَكْرُوْه الَّذِي نُهِي عَنْه.

EDEB BÖLÜMÜ

SÜNEN-İ EBÛ DÂVÛD

HADİS KÜTÜPHANESİ

H A D İ S