İnsan Evine Girdiği (Çıktığı) Zaman Hangi Duayı Okur?

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

112. İnsan Evine Girdiği (Çıktığı) Zaman Hangi Duayı Okur?

5094- Hazret-i Ümmü Seleme'den demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) benim evimden her çıktığında mutlaka gözünü göğe dikip şu duayı okurdu:

" Allahümme innî eûzu bike en edille ev udalle ev ezille ev üzelle ev ezlime ev uzleme ev echele ev yüchele aleyye (: Allah'ım! dalalete (sapıklığa) düşmekten veya (başkalarını delalete düşürmekten, hataya düşmekten veya (başkasını) hataya düşürmekten, zulmetmekten veya zulme uğramaktan cahillik etmekten ve bana câhilce muamele edilmesinden sana sığınırım.)

Tirmizi, Daevât 28; İbn Mace, Daevât 28; Nesaî, istiâze 30, 65; Ahmed b. Hanbel. II, 306, 318,322.

5095- Enes b. Mâlik'den (rivâyet edildiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur;

" Bir adam evinden çıkınca " Bismillah tevekkeltü alallah, lâ havle velâ kuvvete illa billah: Allah'ın ismiyle (daşırı çıktım) Allah'a tevekkül ettim, güç ve kuvvet sadece Allah'dandır" derse, o zaman kendisine bir melek taramdan o adama:

" Sen bu duanın bereketiyle) doğru yola iletildin, serlere karşı koymakta yeterli hale getirildin (ve onlardan) korundun" diye karşılık verilir. Bunun üzerine şeytanlar ondan uzaklaşır. Diğer bir şeytan da ona: Senin için doğru yola iletilen, yeterli hale getirilen ve korunulan bir kimseyi (yoldan çıkarmak) nasıl (mümkün olur)? der."

5096- Ebû Mâlik el-Eş'arî'den (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Kişi evine girdiği vakit:

" Allahümme innî es'elüke hayralmevlici ve hayral mahreci bismillahi velecnâ ve bismillahi haracnâ ve Alallahi Rabbena tevekkelnâ (: Ey Allahım, senden giriş ve çıkışın en hayırlısını istiyorum. Allah'ın ismiyle girdik ve (yine) Allah’ın ismiyle çıktı ve Rabbimiz olan Allah'a dayandık)" desin, sonra (ev) halkına selâm versin."

١١٢ - بَاب مَا يَقُوْل إِذَا خَرَج مِن بَيْتِه

٥٠٩٤ - حَدَّثَنَا مُسْلِم بْن إِبْرَاهِيْم، ثَنَا شُعْبَة، عَن مَنْصُوْر، عَن الْشَّعْبِي، عَن أُم سَلَمَة قَالَت:

مَا خَرَج الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم مَن بَيْتِي قَط إِلَا رَفَع طَرْفَه إِلَى الْسَّمَاء فَقَال: (الْلَّهُم إِنِّي أَعُوْذ بِك أَن أَضِل أَو أُضَل، أَو أَزِل أَو أُزَل، أَو أَظْلِم أَو أُظْلَم، أَو أَجْهَل أَو يُجْهَل عَلَي).

٥٠٩٥ - حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيْم بْن الْحَسَن الْخَثْعَمِي، ثَنَا حَجَّاج بْن مُحَمَّد، عَن ابْن جُرَيْج، عَن إِسْحَاق بْن عَبْد الْلَّه بْن أَبِي طَلْحَة، عَن أَنَس بْن مَالِك أَن الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: (إِذَا خَرَج الْرَّجُل مِن بَيْتِه فَقَال: بِسْم الْلَّه وَتَوَكَّلْت عَلَى الْلَّه، لَا حَوْل وَلَا قُوَّة إِلَا بِالْلَّه" قَال: يُقَال حِيْنَئِذ: هَدَيْت وَكُفِيَت وَوُقِيْت، فَتَتَنَحَّى لَه الْشَّيَاطِي فَيَقُوْل لَه شَيْطَان آَخَر: كَيْف لَك بِرَجُل قَد هُدِي وَكُفِي وَوُقِي؟).

٥٠٩٦ - حَدَّثَنَا ابْن عَوْف، ثَنَا مُحَمَّد بْن إِسْمَاعِيْل قَال: حَدَّثَنِي أَبِي، قَال ابْن عَوْف: وَرَأَيْت فِي أَصْل إِسْمَاعِيْل قَال: حَدَّثَنِي ضَمْضَم، عَن شُرَيْح، عَن أَبِي مَالِك الْأَشْعَرِي قَال:

قَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (إِذَا وَلَج الْرَّجُل بَيْتَه فَلْيَقُل: الْلَّهُم إِنِّي أَسْأَلُك خَيْر الْمَوْلِج وَخَيْر الْمَخْرَج، بِسْم الْلَّه وَلَجْنَا، وَبِسْم الْلَّه خَرَجْنَا، وَعَلَى الْلَّه رَبِّنَا تَوَكَّلْنَا، ثُم لِيُسَلِّم عَلَى أَهْلِه).

EDEB BÖLÜMÜ

SÜNEN-İ EBÛ DÂVÛD

HADİS KÜTÜPHANESİ

H A D İ S