121. Asabiyyet (Kavmiyetçilik) Hakkında Gelen Hadisler
5117- (Hazret-i Abdurrahman b. Abdullah b. Mesud'un) babasından demiştir ki: Kavmine haksız yere yardım eden kimse (bir kuyuya yüzüstü) düşüp de kuyruğundan çekil(erek kurtarılmaya çalışd)an deve gibidir.
5118- (Abdurrahman b. Abdullah'ın) babasından demiştir ki;
" Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın huzuruna varmıştım. Kendisi deriden (yapılmış) bir çadırda bulunuyordu..."
(Abdurrahman’ın babası Abdullah b. Mesud rivâyetine devam ederek bir önceki hadisin) bir benzerini rivâyet etti.
5119- Vâsıla b. el-Eska'nın kızından (rivâyet edildiğine göre) kendisi babasını şöyle derken işitmiş: (Ben Hazret-i Peygambere):
Ey Allah'ın Resulü asabiyet nedir? diye sordum da:
Zulümde (haksızlıkta) kavmine yardım etmendir, buyurdu.
İbn Mâce, fiten 7;Ahmed b. Hanbel, IV. 107, 160.
5120- Süraka b. Mâlik Cü'şüm el-Müdlicî'den demiştir ki: (Bir gün) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bize bir hutbe irad ederek şöyle buyurdu:
" Sizin en hayırlınız, günaha girmemek şartıyla yakınlarını savunan(ınız)dır."
Ebû Dâvûd dedi ki: (Bu hadisin ravilerinden) Eyyûb b. Süveyd zayıftır.
5121- Cübeyr b. Mut'imden (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
(Halkı) asabiyyet (soy-sop) davasına çağıran bizden değildir. Asabiyyet (soy-sop) davası uğrunda savaşan bizden değildir. Asabiyyet (soy-sop) davası uğruna ölen bizden değildir.
Müslim, imare 57; Nesaî tahrim 28; İbn Mace, fiten 7; Ahmed b. Hanbel, II, 306, 488.
5122- Hazret-i Ebû Mûsâ'dan (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
" Bir kavmin kız kardeşinin oğlu o kavimdendir."
Buharî, feraiz 24; Tirmizi, menakıb 65; Nesaî zekat 96; Darimi siyer. 81.
5123- Farslı (İranlı)lardan azatlı bir köle olan Ukbe'den demiştir ki: Al bu da benden. Ben Farslı bir gencim diyerek müşriklerden birine bir darbe indirdim. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): bana bakarak:
Al bu da benden, ben ensarlı bir gencim, deseydin ya? buyurdu.
İbn Mâce, hadis no: 2784.
١٢١ - بَاب فِي الْعَصَبِيَّة
٥١١٧ - حَدَّثَنَا الْنُّفَيْلِي، ثَنَا زُهَيْر؛ ثَنَا سَمَالَك بْن حَرْب، عَن عَبْد الْرَّحْمَن بْن عَبْد الْلَّه بْن مَسْعُوْد، عَن أَبِيْه قَال:
مَن نَصَر قَوْمَه عَلَى غَيْر الْحَق فَهُو كَالْبَعِيْر الَّذِي رَدَى فَهُو يُنْزَع بِذَنَبِه.
٥١١٨ - حَدَّثَنَا ابْن بَشَّار، ثَنَا أَبُو عَامِر، ثَنَا سُفْيَان، عَن سِمَاك بْن حَرْب، عَن عَبْد الْرَّحْمَن بْن عَبْد الْلَّه، عَن أَبِيْه، قَال:
انْتَهَيْت إِلَى الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم وَهُو فِي قُبَّة مِن أَدَم، فَذَكَر نَحْوَه.
٥١١٩ - حَدَّثَنَا مَحْمُوْد بْن خَالِد الْدِّمَشْقِي، قَال: ثَنَا الْفِرْيَابِي، قَال: ثَنَا سَلَمَة بْن بِشْر الْدِّمَشْقِي، عَن بِنْت وَاثِلَة بْن الْأَسْقَع أَنَّهَا سَمِعَت أَبَاهَا يَقُوْل: قُلْت: يَارَسُوْل الْلَّه، مَا الْعَصَبِيَّة؟ قَال: (أَن تُعِيْن قَوْمَك عَلَى الْظُّلْم).
٥١٢٠ - حَدَّثَنَا أَحْمَد بْن عَمْرِو بْن الْسَّرْح، ثَنَا أَيُّوْب بْن سُوَيْد، عَن أُسَامَة بْن زَيْد أَنَّه سَمِع سَعِيْد بْن الْمُسَيَّب يُحَدِّث، عَن سُرَاقَة بْن مَالِك بْن جُعْشُم الْمُدْلِجِي قَال:
خَطَبَنَا رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَقَال: (خَيْرُكُم الْمُدَافِع عَن عَشِيْرَتِه مَا لَم يَأْثَم).
قَال أَبُو دَاوُد: أَيُّوْب بْن سُوَيْد ضَعِيْف.
٥١٢١ - حَدَّثَنَا ابْن الْسَّرْح، ثَنَا ابْن وَهْب، عَن سَعِيْد بْن أَبِي أَيُّوْب، عَن مُحَمَّد بْن عَبْد الْرَّحْمَن الْمَكِّي يَعْنِي ابْن أَبِي لَبِيْبَة عَن عَبْد الْلَّه بْن أَبِي سُلَيْمَان، عَن جُبَيْر بْن مُطْعِم أَن رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم قَال: (لَيْس مِنَّا مَن دَعَا إِلَى عَصَبِيَّة، وَلَيْس مِنَّا مَن قَاتَل عَلَى عَصَبِيَّة، وَلَيْس مِنَّا مَن مَات عَلَى عَصَبِيَّة).
٥١٢٢ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا أَبُو أُسَامَة، عَن عَوْف، عَن زِيَاد بْن مِخْرَاق، عَن أَبِي كِنَانَة، عَن أَبِي مُوْسَى قَال:
قَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (ابْن أُخْت الْقَوْم مِنْهُم).
٥١٢٣ - حَدَّثَنَا مُحَمَّد بْن عَبْد الْرَّحِيْم، ثَنَا الْحُسَيْن بَيْن مُحَمَّد، ثَنَا جَرِيْر بْن حَازِم، عَن مُحَمَّد بْن إِسْحَاق عَن دَاوُد بْن حُصَيْن، عَن عَبْد الْرَّحْمَن بْن أَبِي عُقْبَة، عَن أَبِي عُقْبَة وَكَان مَوْلَى مِن أَهْل فَارِس قَال:
شَهِدْت مَع رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم أُحُدْا، فَضَرَبَت رَجُلا مَن الْمُشْرِكِيْن، فَقُلْت: خُذْهَا مِنِّي وَأَنَا الْغُلَام الْفَارِسِي، فَالْتَفَت إِلَي رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَقَال: (فَهْلا قُلْت: خُذْهَا مِنِّي وَأَنَا الْغُلَام الْأَنْصَارِي).
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.