Yetimin Geçimini Üzerine Alan Kimsenin Fazileti Hakkında (Gelen Hadisler)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

130. Yetimin Geçimini Üzerine Alan Kimsenin Fazileti Hakkında (Gelen Hadisler)

5146- Hazret-i İbn Abbâs'dan (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Her kimin bir kızı olur da onu diri diri toprağa gömmez, hor görmez, çocuğunu, -yani erkek çocuğunu- ona tercih etmezse, Allah onu cennete sokar."

(Bu hadisi rivâyet eden iki raviden biri olan Osman:) " Yani erkek çocuğunu" kelimesini rivâyet etmedi.

5147- Ebû Said el-Hudrî'den (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Her kim üç kızın geçimini üzerine alarak onları (İslâm terbiyesi üzere), terbiye eder, evlendirir ve (evlendirdikten sonra da) onlara (olan) iyiliğini sürdürürse onun için (mükâfat olarak) cennet vardır..."

Tirmizî, birr 13.

5148- (Yine) aynı senetle Süheyl (b. Ebi Salih)'den (bir de bir önceki hadisin) manası rivâyet edilmiştir. Bu rivâyete göre Hazret-i peygamber:

" Her kim) üç kız kardeşin yada üç kızın yahutta iki kızın veya iki kız kardeşin (geçimini üzerine alır da onları büyütür ve evlendirirse onun mükafatı cennettir)" buyurmuştur.

5149- Avf b. Mâlik el-Eşcaî'den (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

" Asil ve güzel olduğu halde kocasından dul kalıp da yetim çocukları için (onlar ev bark sahibi olup kendisinden) ayrılıncaya kadar yahutta (onlar) ölünceye kadar, kendini (kocaya varmaktan) alıkoyan (ve bu hususta karşılaştığı sıkıntılar sebebiyle) yanakları kararan kadınla ben kıyamet gününde (biribirimize yakınlıkta) şu ikisi gibiyiz."

(Ravi) Yezid, (bu hadisi rivâyet ederken Hazret-i Peygamber'in bu hadisi söylerken yaptığı hareketi aynen göstermek için) orta parmağıyla şehadet parmağına işaret etti.

١٣٠ - بَاب فِي فَضْل مَن عَال يَتِيْمَا

٥١٤٦ - حَدَّثَنَا عُثْمَان وَأَبُو بَكْر إِبْنَا أَبِي شَيْبَة، الْمَعْنَى قَالَا: ثَنَا أَبُو مُعَاوِيَة، عَن أَبِي مَالِك الْأَشْجَعِي عَن ابْن حُدَيْر، عَن ابْن عَبَّاس قَال:

قَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (مَن كَانَت لَه أُنْثَى فَلَم يَئِدْهَا وَلَم يُهِنْهَا وَلَم يُؤْثِر وَلَدَه عَلَيْهَا قَال: يَعْنِي الْذُّكُوْر أَدْخَلَه الْلَّه الْجَنَّة) وَلَم يَذْكُر عُثْمَان يَعْنِي الْذُّكُوْر.

٥١٤٧ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا خَالِد، ثَنَا سُهَيْل يَعْنِي ابْن أَبِي صَالِح عَن سَعِيْد الْأَعْشَى، قَال أَبُو دَاوُد: وَهُو سَعِيْد بْن عَبْد الْرَّحْمَن بْن مُكْمِل الْزُّهْرِي، عَن أَيُّوْب بْن بَشِيْر الْأَنْصَارِي، عَن أَبِي سَعِيْد الْخُدْرِي قَال:

قَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (مَن عَال ثَلَاث بَنَات فَأَدَّبَهُن وَزَوَّجَهُن وَأَحْسَن إِلَيْهِن فَلَه الْجَنَّة).

٥١٤٨ - حَدَّثَنَا يُوْسُف بْن مُوْسَى، ثَنَا جَرِيْر، عَن سُهَيْل بِهَذَا الْإِسْنَاد بِمَعْنَاه قَال: (ثَلَاث أَخَوَات، أَو ثَلَاث بَنَات، أَو بِنْتَان، أَو أُخْتَان).

٥١٤٩ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا يَزِيْد بْن زُرَيْع، ثَنَا الْنَّهَّاس بْن قَهْم قَال: حَدَّثَنِي شَدَّاد أَبُو عَمَّار، عَن عَوْف بْن مَالِك الْأَشْجَعِي قَال:

قَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (أَنَا وَامْرَأَة سَعْفَاء الْخَدَّيْن كَهَاتَيْن يَوْم الْقِيَامَة) وَأَوْمَأ يَزِيْد بِالْوُسْطَى وَالسَّبَّابَة (امْرَأَة آَمَت مِن زَوْجِهَا ذَات مَنْصِب وَجَمَال حَبَسَت نَفْسَهَا عَلَى يَتَامَاهَا حَتَّى بَانُوْا أَو مَاتُوْا).

EDEB BÖLÜMÜ

SÜNEN-İ EBÛ DÂVÛD

HADİS KÜTÜPHANESİ

H A D İ S