Süt Babalığı Nasıl Olur?

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

 52- Süt Babalığı Nasıl Olur?

3326- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Âişe’nin yanında iken, Âişe Hafsa’nın yanına girmek için izin isteyen bir adamın sesini duydu. Âişe dedi ki: Ey Allah’ın Rasûlü! Bu adam senin evine girmek için izin istiyor dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Sanıyorum ki o adam Hafsa’nın süt amcası falan kimsedir) buyurdu. Âişe diyor ki:

(Süt amcam falan kimse hayatta olsaydı benim yanıma girebilecek miydi?) diye sordum. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

(Evet girebilirdi çünkü süt emmek veladetin (Kan yönüyle akrabalığın) haram kıldığı herşeyi haram kılar.) (Buhârî, Nikah: 21; Dârimi, Nikah: 48)

3327- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Süt amcam Ebu’l Ca’d geldi ben içeri almadım. (Hişam diyor ki: Bu kimse Ebul Kuaystır.) Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gelince durumu Ona aktardım. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’de:

(Ona izin ver ve içeri alabilirsin) buyurdu. (Buhârî, Nikah: 21; Dârimi, Nikah: 48)

3328- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, örtünme ayeti nazil olduktan sonra Ebu’l Kuays’ın kardeşi Âişe’nin yanına girmek için izin istedi. Âişe ona izin vermedi. Bu durum Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e haber verilince şöyle buyurdular:

(Onun girmesine izin ver, o senin amcandır.) Âişe:

(Fakat beni kadın emzirmiştir o adam emzirmemiştir) dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(O senin amcandır yanına girsin) buyurdu. (Buhârî, Nikah: 21; Dârimi, Nikah: 48)

3329- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Ebu’l Kuays’ın kardeşi ve süt amcam olan Eflah yanıma girmek için izin istedi. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gelinceye kadar onu içeriye almadım. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gelince durumu O’na naklettim. O da buyurdu ki:

(Ona izin ver çünkü o amcandır.) Âişe diyor ki:

(Bu olay örtünme ayeti indikten sonra olmuştu.) (Buhârî, Nikah: 21; Dârimi, Nikah: 48)

3330- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Amcam Eflah örtünme ayeti indikten sonra yanıma girmek için izin istedi. Ben ona izin vermedim. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) geldiğinde durumu kendisine haber verip sordum. O da şöyle buyurdu:

(Ona izin ver çünkü o amcandır) Ben de dedim ki:

(Ey Allah’ın Rasûlü! Beni kadın emzirdi adam emzirmedi. Yine buyurdular ki:

(Allah iyiliğini versin ona izin ver o amcandır.) (Buhârî, Nikah: 21; Dârimi, Nikah: 48)

3331- Âişe (radıyallahü anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Ebu’l Kuays’ın kardeşi Eflah evime gelip içeri girmek için izin istedi. Ben de Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e danışmadan ona izin vermem dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gelince; Ebu’l Kuays’ın kardeşi Eflah geldi içeri girmek için izin istedi. Ben de:

(Bundan uzak durdum) dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdular:

(Ona izin ver girsin o senin amcandır) Ben:

(Beni Ebu’l Kuays’ın karısı emzirdi adam değil ki) dedim. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

(Ona izin, ver o senin amcandır) buyurdu. (Buhârî, Nikah: 21; Dârimi, Nikah: 48)

٥٢ - باب لَبَنِ الْفَحْلِ

٣٣٢٦ - أَخْبَرَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ حَدَّثَنَا مَعْنٌ، قَالَ حَدَّثَنَا مَالِكٌ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ، عَنْ عَمْرَةَ، أَنَّ عَائِشَةَ، أَخْبَرَتْهَا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم كَانَ عِنْدَهَا وَأَنَّهَا سَمِعَتْ رَجُلاً يَسْتَأْذِنُ فِي بَيْتِ حَفْصَةَ قَالَتْ عَائِشَةُ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا رَجُلٌ يَسْتَأْذِنُ فِي بَيْتِكَ ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ أُرَاهُ فُلاَنًا ‏)‏ ‏.‏ لِعَمِّ حَفْصَةَ مِنَ الرَّضَاعَةِ ‏.‏ قَالَتْ عَائِشَةُ فَقُلْتُ لَوْ كَانَ فُلاَنٌ حَيًّا - لِعَمِّهَا مِنَ الرَّضَاعَةِ - دَخَلَ عَلَىَّ ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ إِنَّ الرَّضَاعَةَ تُحَرِّمُ مَا يُحَرَّمُ مِنَ الْوِلاَدَةِ ‏)‏ ‏.‏

٣٣٢٧ - أَخْبَرَنِي إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، قَالَ أَنْبَأَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، قَالَ أَنْبَأَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي عَطَاءٌ، عَنْ عُرْوَةَ، أَنَّ عَائِشَةَ، قَالَتْ جَاءَ عَمِّي أَبُو الْجَعْدِ مِنَ الرَّضَاعَةِ فَرَدَدْتُهُ - قَالَ وَقَالَ هِشَامٌ هُوَ أَبُو الْقُعَيْسِ - فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم ‏(‏ ائْذَنِي لَهُ ‏)‏ ‏.‏

٣٣٢٨ - أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ بْنُ عَبْدِ الصَّمَدِ بْنِ عَبْدِ الْوَارِثِ، قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي، ‏{‏ عَنْ أَبِيهِ، ‏}‏ عَنْ أَيُّوبَ، عَنْ وَهْبِ بْنِ كَيْسَانَ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّ أَخَا أَبِي الْقُعَيْسِ، اسْتَأْذَنَ عَلَى عَائِشَةَ بَعْدَ آيَةِ الْحِجَابِ فَأَبَتْ أَنْ تَأْذَنَ لَهُ فَذُكِرَ ذَلِكَ لِلنَّبِيِّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَقَالَ ‏(‏ ائْذَنِي لَهُ فَإِنَّهُ عَمُّكِ ‏)‏ ‏.‏ فَقُلْتُ إِنَّمَا أَرْضَعَتْنِي الْمَرْأَةُ وَلَمْ يُرْضِعْنِي الرَّجُلُ ‏.‏ فَقَالَ ‏(‏ إِنَّهُ عَمُّكِ فَلْيَلِجْ عَلَيْكِ ‏)‏ ‏.‏

٣٣٢٩ - أَخْبَرَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، أَنْبَأَنَا مَعْنٌ، قَالَ حَدَّثَنَا مَالِكٌ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ كَانَ أَفْلَحُ أَخُو أَبِي الْقُعَيْسِ يَسْتَأْذِنُ عَلَىَّ وَهُوَ عَمِّي مِنَ الرَّضَاعَةِ فَأَبَيْتُ أَنْ آذَنَ لَهُ حَتَّى جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ ‏(‏ ائْذَنِي لَهُ فَإِنَّهُ عَمُّكِ ‏)‏ ‏.‏ قَالَتْ عَائِشَةُ وَذَلِكَ بَعْدَ أَنْ نَزَلَ الْحِجَابُ ‏.‏

٣٣٣٠ - أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْجَبَّارِ بْنُ الْعَلاَءِ، عَنْ سُفْيَانَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، وَهِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتِ اسْتَأْذَنَ عَلَىَّ عَمِّي أَفْلَحُ بَعْدَ مَا نَزَلَ الْحِجَابُ فَلَمْ آذَنْ لَهُ فَأَتَانِي النَّبِيُّ صلّى اللّه عليه وسلّم فَسَأَلْتُهُ فَقَالَ ‏(‏ ائْذَنِي لَهُ فَإِنَّهُ عَمُّكِ ‏)‏ ‏.‏ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّمَا أَرْضَعَتْنِي الْمَرْأَةُ وَلَمْ يُرْضِعْنِي الرَّجُلُ ‏.‏ قَالَ ‏(‏ ائْذَنِي لَهُ تَرِبَتْ يَمِينُكِ فَإِنَّهُ عَمُّكِ ‏)‏ ‏.‏

٣٣٣١ - أَخْبَرَنَا الرَّبِيعُ بْنُ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ، قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الأَسْوَدِ، وَإِسْحَاقُ بْنُ بَكْرٍ، قَالاَ حَدَّثَنَا بَكْرُ بْنُ مُضَرَ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ رَبِيعَةَ، عَنْ عِرَاكِ بْنِ مَالِكٍ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ جَاءَ أَفْلَحُ أَخُو أَبِي الْقُعَيْسِ يَسْتَأْذِنُ فَقُلْتُ لاَ آذَنُ لَهُ حَتَّى أَسْتَأْذِنَ نَبِيَّ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَلَمَّا جَاءَ نَبِيُّ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم قُلْتُ لَهُ جَاءَ أَفْلَحُ أَخُو أَبِي الْقُعَيْسِ يَسْتَأْذِنُ فَأَبَيْتُ أَنْ آذَنَ لَهُ ‏.‏ فَقَالَ ‏(‏ ائْذَنِي لَهُ فَإِنَّهُ عَمُّكِ ‏)‏ ‏.‏ قُلْتُ إِنَّمَا أَرْضَعَتْنِي امْرَأَةُ أَبِي الْقُعَيْسِ وَلَمْ يُرْضِعْنِي الرَّجُلُ ‏.‏ قَالَ ‏(‏ ائْذَنِي لَهُ فَإِنَّهُ عَمُّكِ ‏)‏ ‏.‏

NİKAH KİTABI

   SÜNEN-İ NESÂÎ