AMMÂR B. YÂSİR (RADIYALLAHÜ ANH)'IN FAZİLETİ TERCEMESİ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

 24- AMMÂR B. YÂSİR (RADIYALLAHÜ ANH)'IN FAZİLETİ TERCEMESİ

151) ... Ali bin Ebi Talib (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi demiştir ki: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında oturuyordum. Ammar bin Yasir huzura çıkmak için (kapıda) izin istedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) :

(Ammar’a (içeri girmesi için) izin veriniz! Tayyib (=aslında güzel olan ve), Mutayyab (=daha da güzelleştirilen Ammar)’a merhaba)

152) ... Hâni bin Hâni (radıyallahü anh)’den şöyle dediği mervidir:

Ammar (Hazret-i) Ali’nin yanına girdi. Ali (radıyallahü anh) onu kasdederek: Tayyib (= aslında güzel olan ve), Mutayyab (= daha güzelleştirilen)e merhaba! Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den işittim buyuruyordu ki:

( Ammar, kemiklerinin uçlarına kadar (bütün vücudu) iman ile doldurulmuştur. )

153) ... Âişe (radıyallahü anh)’dan rivâyet edildiğine göre kendisi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), şöyle buyurdu, demiştir :

( Ammar, kendisine arzolunan iki şeyden daima en doğrusunu seçmiştir. )

Miftahül Hace’de rivâyet edilen başka bir hadis şöyledir :

( Ammar iki şey arasında muhayyer kılınırken daima en kolay olanı seçmiştir. )

٢٤ - باب فَضْلِ عَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ

١٥١ - حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، وَعَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ هَانِئِ بْنِ هَانِئٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ، قَالَ كُنْتُ جَالِسًا عِنْدَ النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ فَاسْتَأْذَنَ عَمَّارُ بْنُ يَاسِرٍ فَقَالَ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( ائْذَنُوا لَهُ مَرْحَبًا بِالطَّيِّبِ الْمُطَيَّبِ ‏)‏.‏

١٥٢ - حَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَلِيٍّ الْجَهْضَمِيُّ، حَدَّثَنَا عَثَّامُ بْنُ عَلِيٍّ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ هَانِئِ بْنِ هَانِئٍ، قَالَ دَخَلَ عَمَّارٌ عَلَى عَلِيٍّ فَقَالَ مَرْحَبًا بِالطَّيِّبِ الْمُطَيَّبِ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ يَقُولُ ‏( مُلِئَ عَمَّارٌ إِيمَانًا إِلَى مُشَاشِهِ ‏)‏.‏

١٥٣ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى، ح وَحَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، وَعَمْرُو بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالاَ جَمِيعًا حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ سِيَاهٍ، عَنْ حَبِيبِ بْنِ أَبِي ثَابِتٍ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَسَارٍ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( عَمَّارٌ مَا عُرِضَ عَلَيْهِ أَمْرَانِ إِلاَّ اخْتَارَ الأَرْشَدَ مِنْهُمَا ‏)‏.‏

MUKADDİME KİTABI

   SÜNEN-İ İBN MÂCE