KIBLE EHLİ ÜZERİNDE NAMAZ KILMAK HAKKINDA

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

 31- KIBLE EHLİ ÜZERİNDE NAMAZ KILMAK HAKKINDA

1590 - “... İbn-i Ömer (radıyallahü anhümâ)’dan. Şöyle demiştir : Abdullah bin Übeyy öldüğü zaman oğlu (Abdullah) (radıyallahü anh) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e gelerek:

Yâ Resûlallah! (Mübarek) gömleğini bana ver. Babamı onunla kefenleyim, dedi (Efendimiz gömleğini verdi). Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki:

(Cenaze hazırlanınca bana haber veriniz (namazını kılayım.)) Sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Onun cenaze namazım kılmak isteyince Ömer bin el-Hattâb (radıyallahü anh), efendimize (anladığımız kadarıyla) :

Bunun namazını kılmaman gerekir, dedi. Sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) namazını kıldı. Sonra Peygambar (sallallahü aleyhi ve sellem) Ömer (radıyallahü anh)'a:

(Ben şu iki şey arasında muhayyerim : (Allahü teâlâ buyurmuş ki:) Münafıklara sen ister istiğfar et, ister istiğfar etme. ) Tevbe : 80 buyurdu. Bunun üzerine Allah Sübhâneh :

(O münafıklardan ölenlerin hiç birisinin üzerinde namaz kılma. Mezarı üstünde de durma. ) Tevbe : 84 âyetini indirdi. "

1591 - “... Tâbir (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir ; Medine'deki münafıkların reisi (Abdullah bin Übeyy) öldü ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in kendi gömleğini ona kefen yapmasını vasiyet etti. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onun cenaze namazını kıldı. Kendi gömleğiyle onu kefenledi ve kabri başında durdu. Bunun üzerine Allahü teâlâ :

(Münafıklardan ölen hiç birisinin üzerinde namaz kılma, mezarı basında da durma. ) âyetini indirdi-"

1592) ..... Vasile bin el-Eskâ (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir:

(Her müslüman ölü üzerinde namaz kılınız ve her emîrle beraber cihâd ediniz. )

1593 - “... Câbir bin Semûre (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in Ashâbından bir adam yaralandı. Yara ona eziyet verdi. Bunun üzerine yaralı, okların demir kısımlarının bulunduğu yere yavaş yavaş giderek bunlarla kendini boğazladı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onun üzerinde namaz kılmadı. Câbir (radıyallahü anh) demiştir ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in namaz kılmayışı bir te/dib idi. "

٣١ - باب فِي الصَّلاَةِ عَلَى أَهْلِ الْقِبْلَةِ

١٥٩٠ - حَدَّثَنَا أَبُو بِشْرٍ، بَكْرُ بْنُ خَلَفٍ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ، عَنْ نَافِعٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، قَالَ لَمَّا تُوُفِّيَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أُبَىٍّ جَاءَ ابْنُهُ إِلَى النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَعْطِنِي قَمِيصَكَ أُكَفِّنْهُ فِيهِ ‏.‏ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( آذِنُونِي بِهِ ‏)‏.‏ فَلَمَّا أَرَادَ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَيْهِ قَالَ لَهُ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ مَا ذَاكَ لَكَ ‏.‏ فَصَلَّى عَلَيْهِ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( أَنَا بَيْنَ خِيرَتَيْنِ ‏{اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ }‏ ‏)‏.‏ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ ‏{وَلاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلاَ تَقُمْ عَلَى قَبْرِهِ}‏ ‏.‏

١٥٩١ - حَدَّثَنَا عَمَّارُ بْنُ خَالِدٍ الْوَاسِطِيُّ، وَسَهْلُ بْنُ أَبِي سَهْلٍ، قَالاَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ، عَنْ مُجَالِدٍ، عَنْ عَامِرٍ، عَنْ جَابِرٍ، قَالَ مَاتَ رَأْسُ الْمُنَافِقِينَ بِالْمَدِينَةِ وَأَوْصَى أَنْ يُصَلِّيَ عَلَيْهِ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ وَأَنْ يُكَفِّنَهُ فِي قَمِيصِهِ فَصَلَّى عَلَيْهِ وَكَفَّنَهُ فِي قَمِيصِهِ وَقَامَ عَلَى قَبْرِهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ ‏{وَلاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ مَاتَ أَبَدًا وَلاَ تَقُمْ عَلَى قَبْرِهِ}‏ ‏.‏

١٥٩٢ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُوسُفَ السُّلَمِيُّ، حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا الْحَارِثُ بْنُ نَبْهَانَ، حَدَّثَنَا عُتْبَةُ بْنُ يَقْظَانَ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ، عَنْ مَكْحُولٍ، عَنْ وَاثِلَةَ بْنِ الأَسْقَعِ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏( صَلُّوا عَلَى كُلِّ مَيِّتٍ وَجَاهِدُوا مَعَ كُلِّ أَمِيرٍ ‏)‏.‏

١٥٩٣ - حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَامِرِ بْنِ زُرَارَةَ، حَدَّثَنَا شَرِيكُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ سِمَاكِ بْنِ حَرْبٍ، عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ، أَنَّ رَجُلاً، مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ جُرِحَ فَآذَتْهُ الْجِرَاحَةُ فَدَبَّ إِلَى مَشَاقِصِهِ فَذَبَحَ بِهِ نَفْسَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيْهِ النَّبِيُّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ ‏.‏ قَالَ وَكَانَ ذَلِكَ أَدَبًا مِنْهُ ‏.‏

CENÂİZ (CENAZELER) KİTABI

   SÜNEN-İ İBN MÂCE