ÖLÜYÜ ÖVMEK HAKKINDA

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

 20- ÖLÜYÜ ÖVMEK HAKKINDA

1558 - “... Enes bin Mâlik (radıyallahü anh)’den: Şöyle demiştir: (Bir defa) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (ile bâzı sahâbiler) in yanından bir cenaze geçirildi. (Orada bulunan sahâbiler tarafından) cenaze hayır ile anıldı. Efendimiz:

(Vâcib (sabit) oldu. ) buyurdu. Sonra başka bir cenaze oradan geçirildi. Orada bulunan sahâbiler tarafından o cenaze şer ile anıldı. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) de (yine) :

(Vâcib (sabit) oldu. ) buyurdu. Bunun üzerine Ömer bin el-Hattâb (radıyallahü anh) tarafından: Yâ Resûlallah! O (ilk) cenaze için : "Vâcib oldu. " buyurdun. Bu (son) cenaze için de : "Vâcib oldu. ' buyurdun. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) :

(Kavmin şahitliği veya gereği (vâcib ve sabit oldu ) Mü'minler yeryüzünde Allah'ın şahitleridir. ) buyurdu. "

1559 - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir:

(Bir defa) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (ile bâzı sahâbîlerin yanından bir cenaze geçirildi. (Orada bulunan sahâbiler tarafından) cenaze hayır hasletlerinden sayılan bir iyilik ile anıldı. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) :

(Vâcib (= Sabit) oldu) buyurdu. Sonra Onun yanından başka bir cenaze geçirdiler. (Oradaki sahâbiler tarafından) bu cenaze şer fiillerden sayılan bir kötülükle anıldı. Efendimiz:

(Vâcib (= sabit) oldu. Şüphesiz sizler yeryüzünde Allah'ın şahitlerisiniz) buyurdu. "

٢٠ - باب مَا جَاءَ فِي الثَّنَاءِ عَلَى الْجِنَازَةِ

١٥٥٨ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ، عَنْ ثَابِتٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ مُرَّ عَلَى النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ بِجِنَازَةٍ فَأُثْنِيَ عَلَيْهَا خَيْرًا فَقَالَ ‏( وَجَبَتْ ‏)‏.‏ ثُمَّ مُرَّ عَلَيْهِ بِجِنَازَةٍ فَأُثْنِيَ عَلَيْهَا شَرًّا فَقَالَ ‏( وَجَبَتْ ‏)‏.‏ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قُلْتَ لِهَذِهِ وَجَبَتْ وَلِهَذِهِ وَجَبَتْ فَقَالَ ‏( شَهَادَةُ الْقَوْمِ وَالْمُؤْمِنُونَ شُهُودُ اللَّهِ فِي الأَرْضِ ‏)‏.‏

١٥٥٩ - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُسْهِرٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو، عَنْ أَبِي سَلَمَةَ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ مُرَّ عَلَى النَّبِيِّ ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ـ بِجِنَازَةٍ - فَأُثْنِيَ عَلَيْهَا خَيْرًا فِي مَنَاقِبِ الْخَيْرِ فَقَالَ ‏( وَجَبَتْ ‏)‏.‏ ثُمَّ مَرُّوا عَلَيْهِ بِأُخْرَى فَأُثْنِيَ عَلَيْهَا شَرًّا فِي مَنَاقِبِ الشَّرِّ فَقَالَ ‏( وَجَبَتْ إِنَّكُمْ شُهَدَاءُ اللَّهِ فِي الأَرْضِ ‏)‏.‏

CENÂİZ (CENAZELER) KİTABI

   SÜNEN-İ İBN MÂCE